The Summer without Men - Siri Hustvedt (2011)
Alternatieve titel: De Zomer zonder Mannen
Engels
Psychologisch
192 pagina's
Eerste druk: Picador,
New York (Verenigde Staten)
De wereld van Mia Fredrickson stort in wanneer ze ontdekt dat haar man een affaire heeft met een veel jongere vrouw. Ze verhuist tijdelijk naar een huurhuis in haar geboorteplaats en is boos op alles en iedereen, en vooral vol medelijden met zichzelf. Maar langzamerhand raakt ze steeds meer betrokken bij de levens van de mensen om haar heen; haar bejaarde moeder en haar nog altijd levenslustige vriendinnen, de jonge, luidruchtige buren en de tienermeisjes die ze - meestal tevergeefs - de essentie van poëzie probeert bij te brengen. Tijdens deze zomer leert Mia het leven opnieuw met een frisse blik te bekijken.
Hustvedt heeft af en toe heel rake beschrijvingen en vergelijkingen en haar schrijfstijl is behoorlijk goed, maar meer dan dat is het niet. Het gaat echt helemaal nergens heen. Hoofdpersoon wordt bedrogen door man, gaat tijdelijk naar de plek waar ze is opgegroeid en vervolgens gebeurt er daar niet veel. Een echte lijn of boodschap lijkt er niet in te zitten. Je blijft inderdaad achter met een gevoel van: 'Wat is de bedoeling van dit boek?'
Van mij hoeft een boek echt niet altijd een flitsende verhaallijn te bevatten om interessant te zijn, maar dit boek was zo monotoon in wat er gebeurde en wat er verteld werd, dat het een ongelooflijke opgave was om dit dunne boekje überhaupt uit te krijgen.
