menu

The Speckled People - Hugo Hamilton (2003)

Alternatieve titel: Sproetenkoppen

mijn stem
3,69 (8)
8 stemmen

Engels
Autobiografische Roman / Sociaal

304 pagina's
Eerste druk: Fourth Estate, Londen (Verenigd Koninkrijk)

Johannes is een jongen met een Duitse moeder, die gebukt gaan onder een afschuwelijk oorlogsverleden, en een Ierse vader, een nationalist die het zijn eigen vader kwalijk neemt dat hij Brits is. Vader wil dat de kinderen Iers spreken, terwijl moeder Duits met hen praat. Zelf wil Johannes gewoon Engels praten, net als de kinderen die hem door de straten achterna zitten.

zoeken in:
avatar van Pythia
4,5
Makkelijk leesbaar Engels. Er bestaat een vertaling, maar de Nederlandse titel is ongelukkig gekozen. De people zijn gespikkeld of gevlekt (gemengd) en hebben helemaal niets te maken met freckled (met sproeten).
Het boek is geschreven vanuit het opgroeiende jongetje Johannes. Voor zover ik weet is het autobiografisch.

Johannes wil niet opvallen, en erbij horen op straat en op school. Maar met zìjn ouders zit dat er niet in: hij mag geen woord Engels spreken terwijl iedereen in Dublin dat wel doet, en hij draagt een lederhosen.

In hoeverre pas je je aan, of houd je vast aan je principes? Er is moed voor nodig om nee te zeggen of om anders te zijn. En wil je bij de vechters horen of bij de praters? Wat heb je daarvoor over? Dilemma's van alle tijden, iedere plaats en elke generatie.

Gekocht vanwege het lezertje op de omslag - blij verrast door de inhoud.

avatar van liv2
4,0
Zeer mooi geschreven autobiografisch verhaal over opgroeien, onverwerkte trauma's en fanatisme en hoe je als kind hiemee omgaat. Ook de pijn en verwarring van een kind dat door zijn opvoeding buiten de groep dreigt te vallen is soms pijnlijk mooi beschreven.

avatar van Pythia
4,5
@liv2: leuk dat je het gelezen hebt en dat je het ook mooi vindt

avatar van dutch2.0
4,0
Prachtig boek, dat me vaak deed denken aan het alleerste kwartaalboek op BoekMeter: The Sea van John Banville (voor latere internethistorici: The Speckled People was het kwartaalboek van herfst 2021). Even teder van toon, even semi-nostalgisch, even wijs, even ontroerend. Bij The Speckled People komt er ook nog een flinke lading humor bij, van de meer ingetogen soort. Ook kent The Speckled People meer scherpe randjes, waarbij vooral de rol van de vader niet altijd even fijntjes is.

De structuur van het boek is ook al een meerwaarde. De losse hoofdstukken zijn eigenlijk allemaal verhaaltjes op zich, maar Hamilton zorgt er voor dat bepaalde elementen steeds weer terugkomen (de immer blaffende 'zeehond', de Duitse familieclan, uncle Ted die de boel weer eens zegent, de 'film' van de moeder, de nooit aflatende maar altijd mislukkende ondernemingsplannen van de vader).

Die losse elementen zorgen niet alleen voor inhoudelijke samenhang maar ook voor stilistische. Met soms verbijsterende resultaten. Zo begint Hamilton vaak een nieuwe ontwikkeling met 'After that we were' ...' of 'After that my mother went to' etc. Dus schrik je je een ongeluk wanneer hij het voorlaatste hoofdstuk begint met 'After that my father was killed by his own bees'. Hoewel de werkelijkheid iets anders was, was het toch even schrikken.

Vergeleken met The Sea is The Speckled People ook ietsjes poëtischer. Die poëzie zit hem soms in de taal, maar vaker nog in de beelden. En soms in allebei. Zo zal ik nooit meer de man vergeten die in Connemara bij het raam zit en commentaar geeft op datgene wat buiten gebeurt. In een heel eigen taal, maar op een bijzondere manier wondermooi.

The Speckled People is officieel autobiografische fictie, maar Hamilton heeft daarbij wel gezorgd voor thema en motieven. Het gaat in dit boek voornamelijk om de al te menselijke drang om ergens bij te horen. En ook wat voor problemen het geeft als binnen een gezin niet iedereen bij dezelfde groep wil horen en wat er gebeurt als die drang verandert in een obsessie (zoals hier bij de vader, die bij de Ieren of bij de Duitsers wil horen, maar nooit bij de Engelsen. En daarin gaat hij heel ver.)

Kortom, een boek om ontroerd van te raken, om bij te lachen en om je ook eens af te vragen of afkomst en taal echt zo belangrijk zijn als we geneigd zijn te denken. Is de menselijkheid die we delen niet altijd veel groter dan ons eigen vlaggetje, ons eigen volkslied en onze eigen taal? Zeker in deze tijd iets om over na te denken.

avatar van eRCee
Na de eerste zin al een like gegeven.

avatar van Donkerwoud
eRCee schreef:
Na de eerste zin al een like gegeven.


Terecht wel. Wow.

avatar van Lalage
2,5
dutch2.0 schreef:
uncle Ted die de boel weer eens zegent

Ik vroeg mij al af hoe die in het Engels wordt genoemd, want in de Nederlandse vertaling staat 'Onkel Ted', waardoor ik eerst dacht dat het de broer van z'n Duitse moeder was, maar het is de broer van zijn vader. Verder is de vertaling goed, dus ik lees rustig verder.

avatar van dutch2.0
4,0
Lalage schreef:
Ik vroeg mij al af hoe die in het Engels wordt genoemd, want in de Nederlandse vertaling staat 'Onkel Ted', waardoor ik eerst dacht dat het de broer van z'n Duitse moeder was, maar het is de broer van zijn vader. Verder is de vertaling goed, dus ik lees rustig verder.
Hm, vreemde keuze van de vertaler. In het Engels volgen we de taal van de personages zelf. Dus hebben we Uncle Ted in Ierland, en Onkel Gerd, Tante Marianne (en al die andere tantes) in Duitsland.

avatar van Lalage
2,5
Ik ben nu op 1/3 van het boek en het wil nog niet echt vlotten. Misschien mis ik een verhaallijn; deze hoofdstukken zou je net zo goed in een andere volgorde kunnen zetten. Er is dus geen sprake van dat ik wil weten hoe het verdergaat ofzo. Maar omdat het een kwartaalboek is, zal ik nog niet opgeven.

avatar van dutch2.0
4,0
Lalage schreef:
Ik ben nu op 1/3 van het boek en het wil nog niet echt vlotten. Misschien mis ik een verhaallijn; deze hoofdstukken zou je net zo goed in een andere volgorde kunnen zetten. Er is dus geen sprake van dat ik wil weten hoe het verdergaat ofzo. Maar omdat het een kwartaalboek is, zal ik nog niet opgeven.
Mooi hoor, die toewijding aan het kwartaalboek . Maar ik begrijp wat je bedoelt: dit boek is meer een fotoalbum dan een home video. Het punt is dan of je de foto's mooi vindt en of je een klik krijgt met de geportretteerden. Een beetje hetzelfde als in Colm Toibins 'Nora Webster'. Daar zit eigenlijk ook geen verhaal in, maar daarin zijn de hoofdpersonen wat minder gerafeld dan dit Iers-Germaanse gezelschap.

Succes en sterkte met de 2/3 die je nog hebt te gaan!

avatar van Lalage
2,5
Nora Webster vond ik erg mooi, de stijl van Colm Tóibín ligt me wel. Ik zag voorin Sproetenkoppen dat Tóibín wordt bedankt voor zijn adviezen, dus dat het verband met hem wordt gelegd is niet gek.

avatar van Lalage
2,5
Dit boek sleepte me dus niet echt mee, maar het heeft toch wel wat en ik heb het vandaag uitgelezen. Door de schrijfstijl wordt een bepaalde sfeer opgeroepen. Ik vond de stukken over de moeder van de hoofdpersoon nog het interessantste, al is het wel apart dat een jongetje in kindertaal vertelt over dat ze werd verkracht door haar baas en de gevolgen daarvan. Het is wel opletten als er binnen een hoofdstuk wordt gewisseld tussen de jongen in zijn jeugd en zijn moeder toen ze nog in Duitsland woonde.

avatar van Pythia
4,5
Mooi dat je zo verschillend over een boek kunt denken.
Ik leefde juist erg mee met Johannes, je weet precies hoe hij zich in zijn benauwde situatie, waarin hij klem zit tussen twee culturen, voelt.
Het geeft wat meer perspectief doordat het nu eens andere culturen betreft dan die waar de laatste tijd veel over geschreven wordt. Buitenbeentjes willen er ook graag bij horen en de mensen binnen en buiten het gezin werken alleen maar tegen.

Gast
geplaatst: vandaag om 09:04 uur

geplaatst: vandaag om 09:04 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.