menu

Under the Skin - Michel Faber (2000)

Alternatieve titel: Onderhuids

mijn stem
3,39 (19)
19 stemmen

Engels
Sciencefiction / Griezel

296 pagina's
Eerste druk: Canongate, Edinburgh (Verenigd Koninkrijk)

lsserley, een ongewoon uitziende vrouw met een vreemde getekende huid, rijdt dag en nacht door de Schotse Hooglanden. Ze pikt lifters op, als ze maar mannelijk zijn en stevig gebouwd. Gaandeweg wordt duidelijk hoe bizar haar motieven zijn.

zoeken in:
avatar van Raskolnikov
3,0
‘Gehinderd’ door de voorkennis van de film, maar boek en film blijken toch geheel verschillende paden te bewandelen. Het uitgangspunt, een mysterieuze vrouw die de Schotse wegen afstruint om lifters op te pikken, is hetzelfde. Waar de film vervolgens veel in het raadselachtige houdt en vrij is voor velerlei interpretatie, daar is de plot van het boek meer recht-toe-recht-aan. Er komt een duidelijke allegorie over de vleesindustrie uitrollen. Aardig, maar toch niet zo interessant als de genderproblematiek waar de film op drijft, en hier slechts zijdelings aan bod komt.

avatar van eRCee
2,0
Na alle lof voor dit boek (Buwalda plaatste het in Zomergasten bij de beste debuten ooit) en de nominatie voor kwartaalboek hier, die overigens niet verzilverd werd, heb ik het er maar eens op gewaagd. Natuurlijk ook om hierna de verfilming met Scarlett Johansson te kunnen zien.

De waardering kan volgens mij grotendeels op het conto geschreven worden van het verhaalframe, het uitgangspunt. De protagonist is een buitenaards wezen, omgebouwd tot mens om argeloze lifters op te pikken, die vervolgens worden vetgemest en gebruikt als vorm van luxe consumptie op de thuisplaneet van hoofdpersoon Isserley. Het is nogal gruwelijk en heeft iets fascinerends, ook omdat het de mensheid een spiegel voorhoudt ten aanzien van onze vleesproductie.

Maar, het verhaal zelf is na dit uitgangspunt helemaal niet zo boeiend als ik had gehoopt. Er is veel herhaling en weinig ontwikkeling. Al vrij snel is wel duidelijk hoe het zit en daarna verandert er niet zoveel meer. Isserley blijkt als hoofdpersoon vervolgens niet interessant genoeg en de stijl is droog. Verder ontbreekt, opvallend genoeg, spanning. Het einde is daar bovenop nog eens een teleurstelling, want te gemakkelijk: meer science-fiction en minder realisme had Under the skin denk ik goed kunnen doen.

Niet een boek wat ik normaal snel zou lezen, maar ik verwachtte er desondanks wat meer van. Het uitgangspunt had net zo goed in een kort verhaal gestopt kunnen worden, de rest van de roman voegt daaraan weinig toe.

avatar van manonvandebron
4,5
Michel Faber werd geboren in Den Haag, maar verhuisde als kind naar Australië en als volwassene naar Schotse Highlands. Daar speelt deze SF-roman zich ook af. De hoeve ligt nabij het Moray Firth, aan de oostkust. Er zijn mooie beschrijvingen van de landschappen en het winterse weer.

De buitenaardse wezens hebben een vacht, een snoet, een staart en vier zesvingerige poten. Vodsel is hun benaming voor de homo sapiens. Vlees van vodsels is voor hen een delicatesse. Het smaakt beter dan mussanta, een ordinaire boterhampasta. Isserley is lichamelijk omgebouwd om er aards uit te zien. Ze staat laag in de hiërarchie, maar heeft een essentieel beroep. Ze pikt lifters op op de A9. Kessock Bridge wordt vergeleken met het koord van een koorddanser. Icpathua is het verdovende middel waarmee ze passagiers injecteert. Het verhaal wordt grotendeels vanuit haar standpunt verteld, maar ter afwisseling krijgt elke lifter een passage met z’n eigen, vaak seksistische gedachten. Aanvankelijk ziet Isserley hen als geschikt om vet te mesten en op te eten, maar gaandeweg ontwikkelt ze empathie.

Er is een tegenstelling tussen de schone schijn boven de grond en het verborgen ondergrondse. Op beide planeten zijn er dingen die letterlijk en figuurlijk het daglicht niet verdragen. Een keerpunt is het bezoek van Amliss Vess, de verwende maar idealistische zoon van de baas. Samen ontdekken ze met verwondering de schoonheid van de natuur. Deze staat in contrast met de lelijkheid van de vleesindustrie. Je kunt er een pleidooi voor dierenrechten in zien, al is Faber zelf is geen strikte vegetariër. Het enige nadeel van dit spannende, originele boek is dat je nooit meer autostop durft te doen.

avatar van Lalage
4,5
Michel Faber schrijft mooi en meeslepend. Harm Damsma en Niek Miedema hebben een uitstekende vertaling gemaakt. Het blijft spannend, doordat je als lezer steeds meer details krijgt over wat er op de boerderij gebeurt, maar ook omdat het werk van Isserley en de mannen niet zonder risico is. Daar komt nog bij dat Isserley overweegt om weg te lopen en haar eigen leven te gaan leiden.

Onderhuids – Michel Faber | Lalagè leest - lalageleest.nl

Gast
geplaatst: vandaag om 11:21 uur

geplaatst: vandaag om 11:21 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.