menu

The Relic - Douglas Preston en Lincoln Child (1995)

Alternatieve titels: De Vloek van het Oerwoud | Pendergast #1

mijn stem
3,63 (31)
31 stemmen

Engels
Thriller / Griezel

480 pagina's
Eerste druk: Tor, New York (Verenigde Staten)

In Amazonië, de laatste witte vlek op de wereldkaart, vindt een antropologische expeditie een gruwelijk einde. Enig overblijfsel: een kist, geadresseerd aan het Natural History Museum. Jaren later moet een grote tentoonstelling de sluiting van het museum voorkomen. Maar een week voor de gala-opening wordt in het museum iemand vermoord. Gruwelijk vermoord. Er sluipt iets door de stoffige gangen en galmende zalen. Zijn de fossiele dinosaurusbotten tot leven gekomen? Zijn de geruchten over een monster waar? Margo Green ontdekt een verband tussen de moorden, de mislukte Amazone-expeditie en een vreemd afgodsbeeld. Het zwarte hart van het oerwoud vergeet niet. Niets.

zoeken in:
avatar van DMF
4,0
DMF
Dit was mijn kennismaking met het duo Preston&Child. Een bijzonder positieve kennismaking, kan ik wel zeggen. Met dit boek hebben ze op mij een erg overtuigende indruk gemaakt. Het recept past ook helemaal in mijn straatje: veel mysterie, een legende, vreemde voorvallen en een paar mensen die er helemaal voor gaan. Heerlijk uitgangspunt!

Het verhaal begint met een veelbelovende proloog die bovenstaande ingrediënten allemaal bevat. Daarna schakelt het duo al gauw over naar de schitterende plaats van handelen in dit verhaal: het Natural History Museum in New York. Het kostte me totaal geen moeite om in het verhaal te komen. De mysterie die rondom de moorden in het museum lag, sprak me ontzettend aan. Preston&Child hanteren een hoog tempo, wat wel enigszins ten koste gaat van de personages en de dialogen. De personages bleven vrij oppervlakkig en waren vrij stereotiep (het leergierige studentje, de tierende FBI-baas en de alleswetende professor). De dialogen waren soms ook wat hakkelig en geforceerd, maar door de mysterie en spanning werd dit allemaal ruimschoots vergoed.

De manier waarop het groepje langzaam maar zeker naar de achtergrond en de ontdekking van het 'Museummonster' toewerkt, gaat gepaard met veel aandacht voor de biotechnologie. Hier en daar was het wel een beetje een overkill, maar het maakte het geheel toch nog vrij geloofwaardig.
De laatste honderd pagina's gaan helemaal in razende vaart. Het duo raffelt het geheel duidelijk niet af. De spanning was om te snijden, vooral toen men het bewakingssysteem doornam. Een knap stukje suspense. Vaak zie je in dergelijke verhalen ook dat het fenomeen waar men zo bang voor was erg tegenvalt wanneer het een meer prominente rol gaat spelen. Hier was dat totaal niet het geval en dat viel me alleszins mee. Met het uiteindelijke einde kon ik ook prima leven. De epiloog op het einde vond ik nog verrassend sterk. Iets te over de top misschien, maar het deed bepaald geen afbreuk aan het verhaal.

De Vloek van het Oerwoud is een boek dat het voor elkaar krijgt om 350 pagina's lang te blijven boeien. Preston&Child zetten een interessante verhaallijn neer. De personages zijn vrij oppervlakkig, maar de mysterie en spanning rondom de gebeurtenissen in het museum maken dat ruimschoots goed. Het boek wordt bovendien prima afgesloten. Aanrader!

* * * *

avatar van PeterW
4,0
PeterW (crew)
DMF schreef:
De personages zijn vrij oppervlakkig
* * * *


Naar mate de serie vordert worden de personages wel uitgediept, maar eerlijk gezegd vind ik ze daardoor niet leuker worden.

vermeerf
Ik vond dit echt een heel leuk boek, gewoon een lekker vlot boek.

4,5
Ook dit eerste deel is weer een spannend boek die je echt niet kan wegleggen. De personages zijn allemaal erg leuk en hebben ieder een uniek verhaal die zeker een goede bijdrage leveren aan het verhaal. Meeslepend, net als alle andere delen. topper!

avatar van Insignificance
4,5
De vloek van het oerwoud in de betonnen jungle. In New York City om precies te zijn. In een museum in New York City om preciezer te zijn. En om nóg een beetje preciezer te zijn; in een kolossaal museum in New York City. Wat een enorm doolhof. Met de locatie zit het dus wel snor. Het verhaal?

Zodra de basis is gelegd weet je wel zo ongeveer hoe het zal uitpakken. Qua personages is het dan ook nogal een zwart-wit bedoening, maar desondanks is het wel een kleurrijk stel dat gemakkelijk tot de verbeelding spreekt. Bovendien houdt de levendige manier van schrijven het vrijwel altijd aan de praat. Kleine uitzondering voor het middelste deel, het boek is opgedeeld in drie delen, waar wat uitleg, technisch prietpraat en dergelijke aan bod komt. Dat haalt de vaart er soms een beetje uit, al het is het bij lange na niet genoeg om het te laten slepen. Het afsluitende deel is echt smullen geblazen. De wet van Murphy roert zijn staart en zo gaan alle remmen los. Heerlijk hoe het allemaal uit (en in) de klauw loopt.

In dat enorme museum. Want, ondanks de aanwezigheid van een even ijdele als kordate FBI inspecteur (nog niet erg prominent aanwezig overigens) en een gespierde stinkerd die er een bijzonder menu op na houdt, is dat wat mij betreft dé troef van het boek. Hap, slik, weg, maar wel erg lekker.

Gast
geplaatst: vandaag om 17:36 uur

geplaatst: vandaag om 17:36 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.