menu

Was Alles Maar Konijnen - Renske de Greef (2007)

mijn stem
3,31 (8)
8 stemmen

Nederlands
Psychologisch

240 pagina's
Eerste druk: Meulenhoff, Amsterdam (Nederland)

Sara is de God van haar universum. Overal ziet ze mogelijkheden de wereld te maken zoals zij hem graag ziet, van alles maakt ze kleurrijke plaatjes. Ze giet 's nachts afwasmiddel in de fontein, zodat hij de volgende dag bruist van bubbels - ze kijkt toe vanaf een afstandje. Ze stopt briefjes in de lege flessen die ze inlevert bij de supermarkt, ze communiceert met haar overbuurman via borden voor het raam en Marktplaats.nl. Steeds ziet ze manieren om aanwezig te zijn - maar liefst zonder dat men haar echt ziet. Voor haar werk poseert ze in klederdracht op foto's voor een eindeloze stroom toeristen. Na haar werk maakt ze nachtwandelingen. Ze vindt schoonheid op vreemde plekken: een kwijlend, gewond konijn dat ze mee naar huis neemt, een zwerver die voor haar zingt. Contact met anderen is een spel, een omweg, een decor. Behalve bij haar opa. Met hem wil ze juist echt contact, wanhopig probeert ze hem in de werkelijkheid te houden, maar dat wordt steeds moeilijker omdat hij meer en meer verward raakt.

zoeken in:
miepke
ligt volgende maand bij mij in de bus

avatar van nevyn
Ben ik de enige die dit plotje als Amélie vind klinken?

nevyn schreef:
Ben ik de enige die dit plotje als Amélie vind klinken?


Nope, ik moest er net ook al aan denken toen ik het plot hierboven las.

Las gister in interview met de schrijfster in de Spits. Schijnt wel een beetje a la Amelie te zijn, maar dan iets minder zoet en lief en iets meer met een scherper randje. Leuk interview trouwens, ben wel benieuwd...

Asmahan
Dit is zo'n boek waarvan ik niet weet wat ik er mee aan moet. Ik had bij sommige passages zo'n enorme hekel aan de hoofdpersoon, dat ik het boek even weg moest leggen.

Eigenlijk is dat wel knap van de schrijfster, dat ze iemand weet neer te zetten waar mijn nekharen van omhoog gaan. En dat ik datzelfde personage soms nog aandoenlijk vind ook. Sara doet me denken aan Kaneel uit Soms Mis Je Me Nooit van Janneke Jonkman. Net zo'n geforceerd rare, eenzelvige figuur. Kaneel (alleen die naam al) ontroerde me echter geen moment.

Toch waardeer ik het boek niet zo hoog. Veel gebeurtenissen zijn me te gezocht en daardoor onwerkelijk. Ik bleef op een afstand en werd niet in het boek gezogen. Komt nog bij dat ik langzamerhand doodmoe word van al die lollig bedoelde Lijstjes Met Hoofdletters in boeken. Dat soort leutige opsommingen kom je in Was Alles Maar Konijnen voortdurend tegen.

3,0
In het begin vreemd boek, maar naarmate je verder ging in het boek werd het best wel komisch
Alleen vond ik de stukjes met de opa wat minder.
Het paste gewoon niet in het boek.
Het leek wel of het er was aan toegevoegd om het boek wat voller te maken, hoewel er toch nog stukjes waren waar ik echt mijn lach moest inhouden!

4,0
De score en het aantal stemmen is echt een aanfluiting. Dit is namelijk een zeer leuk boek!! Een lekker onaangepaste hoofdpersoon en een hoop absurde situaties. Keek die 'pastoor' toch pokemon Het lijkt wel een beetje op Grunberg alleen is het allemaal wat vrolijker en speelser. Als Grunberg een vrouw was geweest zagen zijn boeken er ongetwijfeld zo uit. Het drama met die opa vond ik ook niet helemaal werken. Alleen die scene op zijn verjaardag was wel schrijnend. Verder geeft dit boek ook wel een mooi tijdsbeeld. Lekker modern.

4 sterren

Asmahan
De passages met opa vond ik juist de beste.

Vond het zo treurig voor zowel opa als Sara toen Sara hem op de kermis alleen liet, omdat ze niet kon verdragen dat haar opa niet meer de oude is. Dat ze het ook niet wilde accepteren. En dat ze op een afstandje stond te kijken naar haar verwarde opa, zonder iets te kunnen doen. Omdat erkennen dat opa niet langer autonoom en zelfstandig was, tevens zou betekenen dat ze het contact met opa kwijt was. Dat het contact nooit meer gelijkwaardig kon zijn.

avatar van Bassievrucht
Voor haar werk poseert ze in klederdracht op foto's voor een eindeloze om toeristen.

Mis ik iets of klopt deze zin uit de beschrijving niet? Beschrijving klinkt overigens interessant en de titel is geweldig!

avatar van Zelva
Ik denk dat er stroom bedoeld wordt.

avatar van psyche
3,0
psyche (crew)
gotti schreef:
Schijnt wel een beetje a la Amelie te zijn, maar dan iets minder zoet en lief en iets meer met een scherper randje.


De plot doet me daar ook aan denken.

avatar van psyche
3,0
psyche (crew)
Hando schreef:
De score en het aantal stemmen is echt een aanfluiting. Dit is namelijk een zeer leuk boek!! Een lekker onaangepaste hoofdpersoon en een hoop absurde situaties.


Ik heb nu de eerste 50 pagina's gelezen, dat geeft een redelijke indruk over de schrijver en de inhoud.

Hoofdpersoon Sara is een observator, lekker onaangepast inderdaad. Soms echter schort het wat mij betreft aan de dosering van bijvoeglijk naamwoorden of uitleg in Renske de Greefs beschrijvingen (van gedachten):
Ze is bleker dan een wassende maan en haar donkere ogen zijn dof als oude chocola. Haar lange blauwe jas heeft vervild bont aan de kraag en aan de randen van haar mouwen.

Als bij dergelijke zinnen vergelijkingen worden gemaakt vind ik het niet alleen overbodig, m.i. is het over de top en lelijk:

(Na een beschrijving van haar opa)
Altijd hetzelde, zo verstild als de langzaam groter groeiende kegel van een sigaret, de grijze as die de vloei overneemt en stil blijft liggen, als een lichtvoetig bouwwerk haast want één beweging en het verstuift als de botten etc etc

(Na een beschrijving van een vrouw in de metro die bang is, op zich met één pennestreek treffend en iets aan mijn verbeelding overlatend)
ze omklemt met haar lange, knokige vingers de rand van het stoeltje voor haar, alsof ze ermee in een eenzame polonaise is verwikkeld.

(Na de beschrijving van in Sara's ogen zielige toeristen, hoe deze door de stad drommen):
als een balletje in een pinballautomaat.

Ik weet niet zeker of ik het boek uitlees. Enerzijds groeit er een irritatie bij dergelijke passages, anderzijds maakt juist de humor en het absurdistische dat ik door lees. Meesterlijk vond ik deze gedachtegang van Sara waar de Greef me aanvankelijk op een verkeerd been heeft gezet:

(na een beschrijving van mooie collega):
Als ik zo naar Floor kijk, dan begrijp ik opeens waarom er mannen zijn die in trams en treinen achter de Floors van deze wereld zitten en haar zo zien, van achteren, en dat prachtige honingblonde haar, gewassen met fruitoliën en zachtjes drooggedept met een dikke wasverzachte badstof handdoek en doorgekamd met een kam met grove tanden, die dat blonde haar dan zo over de leuning zien hangen, helemaal vol en glanzend in de zon en gezond tot in de punten, en die dan weten, voelen, dat daar een meisje aan vastzit, een Floor, een meisje dat altijd haar handen wast na het plassen en die soms zegt hè nee, en heel vaak: je moet gewoon jezelf zijn, een meisje dat in een discotheek haar tasje dicht tegen zich aanklemt en die heel soms dronken wordt van wodka appel die ze jongens laat betalen, en dan snap ik best, eigenlijk best heel goed, dat er mannen zijn die dan een schaar uit hun tas halen en langzaam, voorzichtig, zonder eraan te trekken en zonder het haar te laten merken, al dat lange blonde haar afknippen.

Hando schreef:
Het lijkt wel een beetje op Grunberg alleen is het allemaal wat vrolijker en speelser.

Dit vind ik dan weer wel een aardige vergelijking.
Thomzi 50 stoort zich bij Onze Oom aan het veelvuldige gebruik van Grunbergs 'alsof'.
Vreemd genoeg heb ik me daar bij Onze Oom helemaal niet aan geërgerd, wat, het was me niet eens opgevallen.
Lezen blijft óok subjectief .

4,0
Zit je net als Thomzi met pen en papier naast je te lezen? Je moet doorlezen anders kom je nooit in de flow.

Leuk dat iemand de moeite heeft genomen dit boek open te slaan!

avatar van psyche
3,0
psyche (crew)
Hando schreef:
Zit je net als Thomzi met pen en papier naast je te lezen?


Ik ben een multitalent


Leuk dat iemand de moeite heeft genomen dit boek open te slaan!


Kwam door die oren in de broodrooster ...

avatar van thomzi50
Hando schreef:
Zit je net als Thomzi met pen en papier naast je te lezen? Je moet doorlezen anders kom je nooit in de flow.

Waar haal je dit vandaan?

avatar van psyche
3,0
psyche (crew)
Hando schreef:
Je moet doorlezen anders kom je nooit in de flow.


Een tijdje niet kunnen lezen, maar gistermiddag weer in begonnen en achter elkaar uit.

Inhoudelijk spreken vooral de bizarre situaties me aan, afwisselend met even idiote gedachtengangen en de geschiedenis met opa.
Daarvoor zou ik 4* willen geven. Ware het niet dat

Asmahan schreef:
ik langzamerhand doodmoe word van al die Lijstjes Met Hoofdletters in boeken.


Hier had Renske de Greef zich echt moeten matigen wat mij betreft. Met mijn eerdere kritiek kukelt mijn waardering rap naar beneden: 3*

3,5
De anekdotes van de hoofdpersoon, over vroeger, soms dromerig, soms scherp, vaak melancholisch en soms ronduit geestig, zijn de sterkste passages wat mij betreft. De lijstjes die ze maakt zijn dat niet, maar storen mij ook niet.
Wat ik knap vind aan het boek is dat je op het ene moment wenst dat Sara je eigen buurmeisje is, om een minuut later maar net de neiging te kunnen onderdrukken haar door het raam te gooien.

Gast
geplaatst: vandaag om 08:41 uur

geplaatst: vandaag om 08:41 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.