menu

Pim Pandoer in het Slot van de Levende Dode - Carel Beke (1966)

Alternatieve titel: Pim Pandoer #15

mijn stem
5,00 (1)
1 stem

Nederlands
Jeugdboek
Avontuur

160 pagina's
Eerste druk: Malmberg, 's-Hertogenbosch (Nederland)

Je weet wel dat Nederlanders vrij behoorlijk Engels spreken, maar als Engelsen onze taal uitstekend blijken te beheersen, dan gaat er bij sommige mensen al een rood lampje branden... Voeg daar nog aan toe: een flinke snuif Rode Spin, de noodkreet uit het Brionn Pholl Castle met zijn bizarre bedienden, waar de stem van een dode iedereen de stuipen op het lijf jaagt, waar de klokken die uit de toren verwijderd zijn nog steeds luid hun gebeier over het Schotse landschap laten weerklinken, en waar 'spoken' niet puur verzinsels blijken te zijn, dan moet de heer Fer Donkers wel in Pim Pandoer veranderen. En als dat gebeurt... dan is het niet alleen gedaan met de rust van de spoken, maar het betekent vooral menig uur van huiverende spanning voor Bas- 'Sammernappels'-Baanders en voor de duizenden lezers, die in de loop van de jaren de avonturen van ons illustere lmboschtweetal gevolgd hebben. Als je wilt weten hoe déze hele mirakelse spookaffaire - waarin alles draait om een kostbare erfenis die in verkeerde handen dreigt te vallen - precies in elkaar zit, dan moet je nu meteen beginnen aan... Pim Pandoer In het slot van de levende dode.

zoeken in:
avatar van H. T. Groenewijn
5,0
Vele jaren geleden heb ik dit in mijn bezit zijnde jeugdboek gelezen. In mijn herinnering is het een spannend geschreven verhaal.
Ik denk erover het nog een keer te lezen. Dan kan een reactie van mij met meer inhoud volgen.

avatar van H. T. Groenewijn
5,0
En inderdaad, ik heb het nog een keer gelezen.
Dit deel van de serie lijkt me beter dan de vorige (deel 14). Er zit een grote snelheid in het verhaal. Al heel snel na het begin ontmoet Fer Mr. Munro, en vóór het derde hoofdstuk staan Bas en Fer al in Schotland.
Oh, die telefonie in de jaren zestig, ik citeer een zin: "Binnen een uur was Fer uit Arnhem terug, waar hij vanuit het postkantoor had opgebeld. (Op de Imbosch was nu eenmaal geen telefoon.)" Einde citaat.
Mijn complimenten voor de omslagtekening van Pim van Boxsel.
Een spannend en bijna geloofwaardig verhaal. Schrijver Carel Beke gebruikte heel wat uitroeptekens, viel me op. Het verhaal, dat goed in elkaar zit, heeft een sterk einde, vind ik.

Een tip voor wie het boek lezen wil: Het lijkt me beter de hoofdstukbenaming pas achteraf te lezen, en ook de boekbeschrijving hierboven -als het niet te laat is- niet te lezen; het verklapt teveel, vind ik.

Gast
geplaatst: vandaag om 15:26 uur

geplaatst: vandaag om 15:26 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.