menu

Duizend Dagen in China - Bettine Vriesekoop (2011)

mijn stem
3,00 (3)
3 stemmen

Nederlands
Autobiografisch

303 pagina's
Eerste druk: Nijgh & Van Ditmar, Amsterdam (Nederland)

Bettine Vriesekoop vertrekt in augustus 2006 als China-correspondent voor NRC Handelsblad naar Peking. Als tafeltennisster heeft zij ‘Het land van het Midden’ al vanaf 1980 regelmatig bezocht, maar dit is anders: nu moet zij als alleenstaande moeder haar leven aan de andere kant van de wereld geheel opbouwen. Bettine vertelt openhartig hoe zij met vallen en opstaan haar weg moet vinden als journalist in een bureaucratisch land. In de aanloop naar de Olympische Spelen doet ze verslag van de opstanden in Tibet, de aardbeving in Sichuan en de confrontatie tussen Oost en West. Ook schrijft Bettine over haar eigen dagelijkse leven in de wereldstad: over Wang, haar hulp in de huishouding, haar assistent Colin en over het zware werk als correspondent in een cruciale fase van de ontwikkeling van China. Over de angst die ze voelt als ze op reportage gaat en haar zoon in Peking moet achterlaten, maar ook over de voldoening van haar leerproces en verrijkende ervaringen.

zoeken in:
2,5
Ik heb altijd een zwak voor Vriesekoop gehad; haar Zomergasten bijvoorbeeld vond ik buitengewoon sterk in het tonen van de onwerkelijke werkelijkheid van het hedendaagse China. Helaas is Duizend dagen in China me echter niet geweldig bevallen: Vriesekoop mist vooral een vlotte pen en haar sociaal-realistische achtergrondverhalen zijn weliswaar treurig maar zelden pregnant: de namen, incidenten en omstandigheden verdwijnen in een moeras van ellende waar de lezer van denkt: och wat erg allemaal, om vervolgens weer over te gaan tot de orde van de dag. Een staaltje onverschilligheid waaraan ook de schrijfster debet is: Vriesekoop krijgt het niet voor elkaar haar verhalen te laten leven.

Tussendoor zijn de meer persoonlijke anekdotes, over haar zoontje, assistenten, buurvrouwen, collega's en vooral ook de eigen journalistieke onzekerheid een stuk amusanter om te lezen: het lijkt wel alsof Vriesekoop hier veel vrijer over schrijft dan over de journalistieke opdrachten vanuit de krant. In de laatste twee hoofdstukken en de epiloog spelen de diverse persoonlijke verhoudingen de hoofdrol, en het is meteen het beste deel van het boek: de treinreis met assistent Colin naar het terracottaleger van Xi'an bijvoorbeeld is een mooi staaltje mens-achter-de-journalist.

avatar van the Cheshire cat
otherfool schreef:
Ik heb altijd een zwak voor Vriesekoop gehad;
Ik ook.

the Cheshire cat schreef:
(quote)
Ik ook.


En ik maak bij Bettine op eoa manier vaak een connectie met Jannus van der Wal. Die onderweg naar het NK dammen in de trein in slaap viel en zo de wedstrijd misliep.

avatar van the Cheshire cat
1187 schreef:
(quote)


En ik maak bij Bettine op eoa manier vaak een connectie met Jannus van der Wal. Die onderweg naar het NK dammen in de trein in slaap viel en zo de wedstrijd misliep.

Hihi...



avatar van Pythia
Mooie biografie van Jannes van der Wal, eRCee.

Gast
geplaatst: vandaag om 21:16 uur

geplaatst: vandaag om 21:16 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.