Hundraåringen Som Klev ut genom Fönstret och Försvann - Jonas Jonasson (2009)
Alternatieve titel: De 100-jarige Man Die uit het Raam Klom en Verdween
mijn stem
150 stemmen
Zweeds
Humoristisch
430 pagina's
Eerste druk: Pirat,
Stockholm (Zweden)
Allan wordt 100 en dat wordt groots gevierd in het bejaardentehuis, behalve dan dat de jarige het op zijn heupen krijgt en kort voordat het feest losbarst, vertrekt. De tijd die hem rest kan hij beter besteden, vindt hij en hij klimt uit het raam en verdwijnt. Pers en burgemeester hebben het nakijken. Allan is een nuchter type dat weinig tot geen angst kent en die verder niet al te lang stilstaat bij zijn beslissingen, maar ad hoc handelt en het avontuur op zijn hoogbejaarde leeftijd niet schuwt. Met alle gevolgen van dien. De vaart houdt hij er in elk geval in, want vanaf het moment dat hij het bejaardentehuis verlaat, wordt De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween een soort roadtrip waarbij de lezer de memorabele avonturen van de 100-jarige meemaakt. Zo let hij even op een koffer voor iemand die maar niet terugkomt en dus gaat de koffer mee de bus in, maar er blijkt enorm veel (maffia)geld in te zitten, hetgeen woeste achtervolgingen tot gevolg heeft -, ook verzamelt Allan een bonte club figuren om zich heen in een zwaan-kleef-aaneffect. Tegelijkertijd passeren de memorabele momenten uit zijn leven en die van de twintigste-eeuwse geschiedenis de revue, met Allan als wel heel bijzonder gezelschap.
0
geplaatst: 26 augustus 2011, 12:04 uur
Er gebeurd veel in dit boek.
Veel kolderieke nonsense die op een paar uitzonderingen daargelaten net niet grappig genoeg is.
Hoewel dat natuurlijk mijn persoonlijke mening is , daar ik mijn vriendin regelmatig hardop heb horen lachen mag ik veronderstellen dat zij deze mening niet deelt.
Ik zie de overeenkomsten met de film Forrest gump wel.
Een hoop absurde gebeurtenissen omtrent een doodgewoon persoon die alles wat hem overkomt als de normaalste zaak van de wereld beschouwt.
Ik hoopte stiekem net zo hard om dit boek te kunnen lachen als destijds om die film.
Overigens gaat dit boek ook verfilmd worden , ben benieuwd!
De stickfout op de motorclub jacks
Veel kolderieke nonsense die op een paar uitzonderingen daargelaten net niet grappig genoeg is.
Hoewel dat natuurlijk mijn persoonlijke mening is , daar ik mijn vriendin regelmatig hardop heb horen lachen mag ik veronderstellen dat zij deze mening niet deelt.
Ik zie de overeenkomsten met de film Forrest gump wel.
Een hoop absurde gebeurtenissen omtrent een doodgewoon persoon die alles wat hem overkomt als de normaalste zaak van de wereld beschouwt.
Ik hoopte stiekem net zo hard om dit boek te kunnen lachen als destijds om die film.
Overigens gaat dit boek ook verfilmd worden , ben benieuwd!
De stickfout op de motorclub jacks
0
geplaatst: 4 september 2011, 17:38 uur
Toch niet echt het boek waar ik op gehoopt had. De overeenkomsten met Groom's Forrest Gump zijn natuurlijk duidelijk, maar nergens wilde het echt meeslepend worden.
Jonasson behangt zijn verhaal met allerhande anekdotische voorvallen en voorgeschiedenissen. Vaak heel vermakelijk, af en toe met een erg leuke grap (de naam van de motorclub op de jacks inderdaad) en regelmatig simpelweg erg droog humoristisch beschreven. Maar naarmate het boek vordert begint dat te vervelen. Bovendien valt dan pas erg goed de gejaagdheid op, waardoor het allemaal wat te gemakkelijk wordt. Dat Allan bijvoorbeeld de halve wereld bewandelt om weer thuis te komen is meer een tussendoortje, een wat gezochte brug naar een volgende gebeurtenis.
De verwachte emotionele kern die ik in de film Forrest Gump vond was hier ver te zoeken. Dat komt vast en zeker ook door alle politieke gebeurtenissen waar Allan een rol in speelde; blijkbaar ben ik daar niet echt goed van op de hoogte om alles in perspectief te zetten. Dat zorgde ervoor dat ik niet continu met een grote glimlach de pagina's omsloeg; laten we hopen dat de film interessanter wordt.
Jonasson behangt zijn verhaal met allerhande anekdotische voorvallen en voorgeschiedenissen. Vaak heel vermakelijk, af en toe met een erg leuke grap (de naam van de motorclub op de jacks inderdaad) en regelmatig simpelweg erg droog humoristisch beschreven. Maar naarmate het boek vordert begint dat te vervelen. Bovendien valt dan pas erg goed de gejaagdheid op, waardoor het allemaal wat te gemakkelijk wordt. Dat Allan bijvoorbeeld de halve wereld bewandelt om weer thuis te komen is meer een tussendoortje, een wat gezochte brug naar een volgende gebeurtenis.
De verwachte emotionele kern die ik in de film Forrest Gump vond was hier ver te zoeken. Dat komt vast en zeker ook door alle politieke gebeurtenissen waar Allan een rol in speelde; blijkbaar ben ik daar niet echt goed van op de hoogte om alles in perspectief te zetten. Dat zorgde ervoor dat ik niet continu met een grote glimlach de pagina's omsloeg; laten we hopen dat de film interessanter wordt.
0
geplaatst: 23 januari 2012, 05:01 uur
Zestien reserveringen bij de biep en een wervende aanbeveling van een collega van wie ik het boek uiteindelijk leende.
Een grappig boek met twee verhaalllijnen. Het ene speelt in het nu en gaat over de kwieke 100 jarige Allan Karlsson die het bejaardenhuis ontvlucht en zich in een bizar avontuur stort wat begint als hij bij toeval een koffer vol maffiageld in handen krijgt.
Wat volgt is geen snel misdaadverhaal, maar een senior roadtrip waarbij nog meer vreemde ouwe vogels aanhaken en gemoedelijkheid hand in hand gaat met bizarre wendingen.
De andere verhaallijn vertelt het levensverhaal van Allan Karlsson.
En dat is een vrij bizar verhaal. Totaal ongeloofwaardig ook, maar dat mag in dit boek. Al was het maar omdat de schrijver het boek opdraagt aan zijn opa wiens credo is/was “Wie alleen de waarheid vertelt is het niet waard om naar te luisteren”. En dus voert de levenswandel van Allan Karlsson hem door de hele wereld waar hij op de ene na de andere wereldleider stuit die allemaal wel iets danken te hebben aan de man wiens boerenslimheid hem uit de nodige penibele situaties redt. Spanning en humor blijkt hier een goeie combinatie te kunnen vormen.
Een erg grappig verhaal, al is het nu ook weer niet zo dat je regelmatig in een deuk ligt, het is zeg maar een 356 pagina’s lange glimlach. Origineel boek en een aanrader als luchtig tussendoortje.
Een grappig boek met twee verhaalllijnen. Het ene speelt in het nu en gaat over de kwieke 100 jarige Allan Karlsson die het bejaardenhuis ontvlucht en zich in een bizar avontuur stort wat begint als hij bij toeval een koffer vol maffiageld in handen krijgt.
Wat volgt is geen snel misdaadverhaal, maar een senior roadtrip waarbij nog meer vreemde ouwe vogels aanhaken en gemoedelijkheid hand in hand gaat met bizarre wendingen.
De andere verhaallijn vertelt het levensverhaal van Allan Karlsson.
En dat is een vrij bizar verhaal. Totaal ongeloofwaardig ook, maar dat mag in dit boek. Al was het maar omdat de schrijver het boek opdraagt aan zijn opa wiens credo is/was “Wie alleen de waarheid vertelt is het niet waard om naar te luisteren”. En dus voert de levenswandel van Allan Karlsson hem door de hele wereld waar hij op de ene na de andere wereldleider stuit die allemaal wel iets danken te hebben aan de man wiens boerenslimheid hem uit de nodige penibele situaties redt. Spanning en humor blijkt hier een goeie combinatie te kunnen vormen.
Een erg grappig verhaal, al is het nu ook weer niet zo dat je regelmatig in een deuk ligt, het is zeg maar een 356 pagina’s lange glimlach. Origineel boek en een aanrader als luchtig tussendoortje.
0
geplaatst: 23 januari 2012, 14:56 uur
Een leuk boek, een leuk thema, leuke gebeurtenissen. Een feel-good boek. Wel een boek wat je gemakkelijk vergeet, het is een boek waar je af en toe een paar blz. uit leest om het weer opzij te leggen en het te vergeten. Op één of andere wijze geen urgentie om door te lezen, daar is het misschien te weinig spannend en te oppervlakkig voor.
0
Melchert
geplaatst: 3 april 2012, 15:23 uur
Een teleurstellend boek , zeker gezien de campagne die ervoor gevoerd werd.het verhaal was buitengewoon ongeloofwaardig. De grappen net aan. Hoe kan dat toch, is het de vertaling die niet deugd, of zijn er gewoon teveel schrijvers?
0
geplaatst: 9 mei 2012, 14:29 uur
Vermakelijk boek voor tussendoor.
Wat betreft de ongeloofwaardigheid: als je daar niet van houdt, kun je ook altijd non-fictie gaan lezen
Wat betreft de ongeloofwaardigheid: als je daar niet van houdt, kun je ook altijd non-fictie gaan lezen
0
geplaatst: 21 oktober 2012, 20:35 uur
Vorig jaar ben ik een cursus Zweeds begonnen om te reizen en de Zweedse literatuur in het Zweeds te kunnen lezen. Met dit boek ben ik begonnen en heb vaak moeten lachen met het boek, maar ik hou wel van de Zweedse humor (voor veel Nederlanders en Belgen iets te flauw)
Ik ga voor 4 sterren.
Ik ga voor 4 sterren.
0
geplaatst: 5 maart 2013, 12:12 uur
Ik heb echt genoten van dit boek. Opvallend is dat ik vaker hoor dat mensen dit boek niet waarderen. Voor de liefhebbers van dit boek raad ik ´De onwaarschijnlijke reis van Harold Fry´ aan. Ook het boek ´Waarom Ferdinand niet lang alleen bleef´ deed me erg aan ´De honderdjarige man..´ denken. Lees overigens niet de achterflap van Ferdinand, want dat vertelt direct het hele verhaal.
0
geplaatst: 29 juli 2013, 11:08 uur
Super! Erg vermakelijk en droog. Volgt inderdaad keurig een Forrest Gump formule. Het hedendaagse verhaal vond ik wat minder dan de flashbacks: er werd wel érg luchtig gedaan over de dood van de twee (en bijna drie) maffialeden en de stijl was me daar iets te laconiek. Het gedoe met de olifant vond ik ook wat teveel, en voegde voor mij niet zoveel toe. De politieke personages waren allen wat flets, maar dat deed weinig af aan het plezier.
Ondanks dat heb ik regelmatig hardop gelachen om de fantastische personages (m.n. Benny en Herbert , Julius) en me uitstekend vermaakt tijdens het lezen.
Ondanks dat heb ik regelmatig hardop gelachen om de fantastische personages (m.n. Benny en Herbert , Julius) en me uitstekend vermaakt tijdens het lezen.
0
geplaatst: 8 september 2013, 13:42 uur
Vanaf de eerste bladzijde wordt de lezer meegetrokken in Alan's onwaarschijnlijke verhaal. Een groot deel van dit boek bestaat uit klinkklare onzin, maar dit maakte het voor mij juist leuk en ik heb regelmatig moeten lachen om de droge humor. Een boek dat niet al te serieus moet worden gelezen maar waar wel veel plezier aan kan worden beleefd.
4*
4*
0
geplaatst: 23 augustus 2014, 21:34 uur
Hilarisch. Ik heb van verschillende mensen gelezen dat ze het niets aan vonden, maar dat geldt niet voor mij. Ik lag meerde malen dubbel om de personages, wat een droogkloten, stuk voor stuk toppers. Dat Jonasson het heeft geschreven zonder dat het clownesk wordt, of parodie vind ik echt knap.
0
geplaatst: 24 september 2014, 17:27 uur
Een van de weinige boeken waar ik hardop om moest lachen. Verwacht niet dat dit een diepzinnig en meeslepend verhaal is maar ik heb mij kosteloos vermaakt met het lezen van dit boek. De schrijver heeft iets gedaan in dit boek wat ik af en toe weleens mis in andere boek; humor.
Qua opzet en verhaallijn is het te vergelijken met Forrest Gump, enkel met minder diepgang.
*3.5
Qua opzet en verhaallijn is het te vergelijken met Forrest Gump, enkel met minder diepgang.
*3.5
0
geplaatst: 29 november 2014, 21:43 uur
Vermakelijke kolder, al vindt de schrijver de ellenlange zijpaden leuker dan de hoofdpersoon zelf.
3*
3*
0
geplaatst: 7 september 2015, 21:48 uur
Soort oppervlakkige versie van John Irving. Zonder de humor blijft er erg weinig over, maar gelukkig is de humor dusdanig aanwezig, dat het boek de moeite waard blijft. Denk echter niet dat ik een volgend boek van de man zal gaan lezen.
* denotes required fields.
* denotes required fields.