menu

The Plains of Passage - Jean M. Auel (1990)

Alternatieve titels: Het Dal der Beloften | Earth's Children #4 | De Aardkinderen #4

mijn stem
3,44 (41)
41 stemmen

Engels
Avontuur / Fantasy

839 pagina's
Eerste druk: Crown, New York (Verenigde Staten)

Ayla en haar geliefde Jondalar weten dat zij voor elkaar bestemd zijn en verlangen naar een thuis. Ze nemen het moeilijke besluit om de stam van de Mamutiërs te verlaten en gaan op weg naar Jondalars eigen volk. Samen met Wolf en de paarden Winny en Renner trekken ze dwars over het Europese continent van 35.000 jaar geleden. De reis door de prehistorische natuur is schitterend en opwindend, maar vol gevaren. En het is niet alleen de natuur die een bedreiging vormt. Zullen zij ooit Jondalars volk bereiken? Maar Ayla draagt het teken van de Grote Aardmoeder in zich, en haar bestemming gaat veel verder dan zij of Jondalar ooit kan vermoeden.

zoeken in:
4,0
Eindelijk deel 4 van de serie ook maar eens opgepakt. En moet concluderen dat ik weer tevreden ben met het boek, maar dat het wel de minste in de serie is tot dusver. En dat is vooral te danken aan de eerste 300/400 bladzijde, waar gewoon te weinig gebeurd om echt in de ban van het verhaal te komen. Vanaf de helft heb ik het boek werkelijk verslonden, nadat ze bij de andere nederzettingen komen en tussendoor hun reis voortzetten. Dit zorgt voor een fijne afwisseling, enerzijds de gebeurtenissen bij de mensen waar ze te gast zijn en anderzijds hun reisverhaal met mooie en goed onderzochte beschrijvingen van Auel.

Het grote nadeel van het boek, en de reden dat ik naar 3.5* neig, is dat er teveel beschreven wordt. Natuurlijk kan Auel dit fantastisch, maar ze valt teveel in herhaling met de vorige delen, waardoor je soms de neiging krijgt even een paar bladzijde over te slaan, vooral bij de beschrijving van sex begon ik mij te irriteren. Wel grappig, dit vond ik erover op Goodreads:
7 x we are told Ayla can control whinny with her muscles in her legs.
8 x we get long descriptions of trees.
7 x we are told how subtle clan language, nuances etc.
14 x we are reminded of the terrible pain Jondalar feels for Thonalon
5 x we are told of Ayla’s staggeringly beautiful smile.
10 whole scenes of pleasures…. Urgh.
9 x we are told Ayla perfectly mimics animal sounds.
9 x we are told Ayla left Durc behind.
7 x we are told Ayla is cursed.
10 x we are told that babies come from a man’s organ.

And probably the two of my least favourite repititions throughout the series –

22 x we are told of Ayla’s strange accent.
A whopping 29 x we are told that Jondalar’s eyes are blue…. My goodness you’d think no one ever had blue eyes!!

Maar goed, alles bij elkaar gewoon een erg fijn boek die de heerlijke reis door de prehistorische wereld beschrijft en waarbij Ayla een interessant personage blijft.

Gast
geplaatst: vandaag om 13:11 uur

geplaatst: vandaag om 13:11 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.