The Mysterious Affair at Styles - Agatha Christie (1920)
Alternatieve titels: De Zaak Styles | De Onschuldige Moordenaar
mijn stem
26 stemmen
Engels
Detective
296 pagina's
Eerste druk: John Lane Company,
New York (Verenigde Staten)
Een rijke vrouw, die kortgeleden met een veel jongere man is getrouwd, wordt op haar landgoed in Essex vermoord. Haar stiefkinderen - die erg tegen het tweede huwelijk waren - verdenken unaniem de echtgenoot. Dan komt Poirot, die door een vriend van de familie te hulp is geroepen en hij ontdekt dat verschillende huisgenoten redenen en mogelijkheden hebben gehad om de moord te plegen.
2
geplaatst: 30 mei, 11:44 uur
Het debuut van Christie (althans; van boeken die ook daadwerkelijk gepubliceerd zijn) en tevens mijn eerste kennismaking met het schrijfwerk van deze detective-gigant.
Laat ik meteen met de deur in huis vallen: dit is niet zo aan mij besteed. Het is weliswaar vlot gebracht, er zit humor in het boek en je krijgt de kans mee te denken over de mogelijke moordenaar, maar het hangt mij teveel aan elkaar van toevalligheden, tegenstrijdigheden en een clue vanuit eerder onbekende informatie brengen.
Poirot komt over als een vervelend, betweterig mannetje, maar wellicht dat dit in latere romans nog wat gefinetuned wordt want van de film- en serieadaptaties van het werk kan ik me herinneren dat hij juist een geliefd karakter is bij het publiek.
Het is jammer dat je constant op het verkeerde been gezet om uiteindelijk uit te komen op de meest voor de hand liggende dader waarvan meermaals gezegd werd dat hij het niet was... seriously? Dat is een beetje als een film waar alles uiteindelijk 'slechts een droom leek te zijn': ook zo irritant..
Het verhaal is overigens zo uit; los van het feit dat het slechts een redelijk kort verhaal is, zorgt Christie ervoor dat het tempo er goed inzit.
Al met al een magere voldoende, maar ik heb voor mezelf kunnen bepalen dat dit genre niet direct aan mij besteed is.
Laat ik meteen met de deur in huis vallen: dit is niet zo aan mij besteed. Het is weliswaar vlot gebracht, er zit humor in het boek en je krijgt de kans mee te denken over de mogelijke moordenaar, maar het hangt mij teveel aan elkaar van toevalligheden, tegenstrijdigheden en een clue vanuit eerder onbekende informatie brengen.
Poirot komt over als een vervelend, betweterig mannetje, maar wellicht dat dit in latere romans nog wat gefinetuned wordt want van de film- en serieadaptaties van het werk kan ik me herinneren dat hij juist een geliefd karakter is bij het publiek.
Het is jammer dat je constant op het verkeerde been gezet om uiteindelijk uit te komen op de meest voor de hand liggende dader waarvan meermaals gezegd werd dat hij het niet was... seriously? Dat is een beetje als een film waar alles uiteindelijk 'slechts een droom leek te zijn': ook zo irritant..
Het verhaal is overigens zo uit; los van het feit dat het slechts een redelijk kort verhaal is, zorgt Christie ervoor dat het tempo er goed inzit.
Al met al een magere voldoende, maar ik heb voor mezelf kunnen bepalen dat dit genre niet direct aan mij besteed is.
* denotes required fields.
* denotes required fields.