De Een Zijn Dood - Bernlef (2011)
mijn stem
13 stemmen
Nederlands
Psychologisch
203 pagina's
Eerste druk: Querido,
Amsterdam (Nederland)
Oud-rechercheur Wim Terlinde is op zoek naar nabestaanden van de overleden Roderick Vos en komt uit bij twee vrouwen die in diens leven een rol hebben gespeeld. Als een van hen in een psychose beland blijkt te zijn, drukt hij samen met de andere vrouw de erfenis van Vos achterover. Maar dan ontmoeten de vrouwen elkaar, in de ruige Schotse hooglanden. Vanaf dat moment neemt het verhaal een wending die zichtbaar maakt hoe ingrijpend de psychische gevolgen van misbruik en ongewenste seksualiteit kunnen zijn.
0
geplaatst: 8 augustus 2011, 14:34 uur
Een blik op het oeuvre van Bernlef boezemt ontzag in. Hij publiceerde zijn eerste werk in 1960, meer dan vijftig jaar geleden, en schrijft sindsdien onafgebroken voort. Tegenwoordig publiceert hij meer dan ooit. In 2010 alleen al verschenen drie titels van zijn hand. 2011 diende zich amper aan of De een zijn dood lag alweer in de winkelschappen. En een rijk oeuvre brengt veel kritiek met zich mee. Blijft de nieuwe roman overeind?
fictie - recensie: Bernlef - De een zijn dood - Deels geslaagd - 8weekly.nl
fictie - recensie: Bernlef - De een zijn dood - Deels geslaagd - 8weekly.nl
0
geplaatst: 7 november 2015, 22:24 uur
'De een zijn dood' is op geen enkele manier stilistisch of thematisch vernieuwend, maar het is nog altijd prettig vertoeven in de geschetste bitterzoete mistroostigheid. Ergens zal ik altijd een zwak houden voor het kale taalgebruik waarmee Bernlef eenzame mannen laat mijmeren over de eigen vergankelijkheid en de mysteriën van het menselijke geheugen.Toch wringt het hier dat de psychologische nawerking van seksueel misbruik versimpeld wordt tot een onwaarschijnlijk misdaadplotje rond identiteitsfraude en vergelding. Onverwachte perspectiefwisselingen kunnen niet verhullen hoe middelmatig de centrale verhaallijn eigenlijk is uitgewerkt.
1
geplaatst: 11 maart 2018, 11:51 uur
Mooi boekje wel. Vooral de psychologie van de personen wordt knap gebracht, en de beelden die worden opgeroepen zijn sterk. Verder een verhaal dat blijft boeien, ook door de geinige wisseling van perspectief. Sowieso van personen, maar vanaf persoon nummer 2 wordt ook verteld in de tegenwoordige tijd. Wel vind ik dat Bernlef in het slotdeel (deel 3 al) verkeerde keuzes maakt die ondanks de knappe psychologie toch vanuit het niets ineens komen. Waarschijnlijk ook door die wisseling. Hoofdstuk 4 is zelfs een enorme sof. Maar als geheel fijn leesvoer. 3,5*.
0
geplaatst: 5 juni, 19:20 uur
Het boek balanceert tussen een roman en een thriller. Jammer dat Bernlef het slot snel heeft afgeraffeld, anders was het cijfer nog hoger geweest. Het is een leuk verhaal om te lezen en om van de gedachtegang van de ene persoon naar de andere te switchen.
* denotes required fields.
* denotes required fields.