De minst spannende thriller ooit
Zonet na zo’n 60% lezen van de inhoud gestopt, de 10% laatste inhoud achterstevoren en diagonaal vanaf het eind want ik wilde wel weten hoe e.e.a. afloopt.
Mijn hemel, ik had zin in een spannend boevenboek maar heb zelden zo’n traag lezend verhaal doorgeworsteld. Dit was de minst spannende thriller (of detective) ooit.
Wat opvalt en ook via Wiki te lezen is:
de aandacht die Innes besteedde aan de precisie van de details bij de beschrijving van gebeurtenissen en/of plaatsen:
Ik wierp een blik op het grote witte vlak van kaart 1993 die over de kaartentafel lag uitgespreid. Er lag een passer in een bakje. Ik mat de afstand van waar we uit de Lama Passage waren afgedraaid naar Kaap Calvert en het open water van North Passage. Dat mat ik af tegen de minuten breedte graad die verticaal op de rand van de kaart waren afgezet. Een minuut is het equivalent van een zeemijl. De passer gaf ongeveer veertig aan.
Na dit fragment uit ‘Stille getuigen’ leert Wiki me bovendien dat Innes zes maanden reisde en onderzoek deed voordat hij zijn boeken schreef, het lijkt alsof hij alle handelingen, wandelingen of wat dan ook van zijn personages, niet vergeten de personages zelf (wellicht parallel aan zijn eigen reis) in een dagboek heeft bijgehouden en vervolgens à la dit fragment uitschreef, of dezelfde handeling of wandeling nu 2, 14 of 26 keer voorkomt.
Tot slot is het boek dus vrijwel nergens spannend, hooguit nieuwsgierig makend, leeft deze persoon nog?
Wat betreft de inhoud eerste helft van het boek: die las ik al in de plotomschrijving hier op de site, de tweede helft heeft Innes zelf mij al min of meer uitgebreid cadeau gedaan, op een klein, weg te wuiven detail na.
Ik ga een ander boevenboek voor mijn ereader aanschaffen. Dat heb ik wel verdiend.