menu

In a Free State - V.S. Naipaul (1971)

Alternatieve titel: Een Staat van Vrijheid

mijn stem
3,94 (9)
9 stemmen

Engels
Politiek / Sociaal

256 pagina's
Eerste druk: André Deutsch, Londen (Verenigd Koninkrijk)

Tijdens een burgeroorlog in een vrij land in Afrika wordt de regerende stam uitgemoord. Voor Engelsen als Bobby en Linda, die vanuit de hoofdstad terugrijden naar de leefgemeenschap van hun landgenoten, zijn de wegen open. Ze zijn beschermd en hebben zo op hun eigen manier in Afrika een staat van vrijheid gevonden. Maar deze neutraliteit zal niet lang standhouden. Het Afrika dat Bobby en Linda leren kennen is niet dat van romantiek of de zendingsdrang, maar iets oneindig veel dubbelzinnigers.

zoeken in:
avatar van ANDREO
5,0
Schitterend boek.
Vooral in het Engels genoten van dit werk over de wreveligheid van een homoman en een heteroman die mekaar niet kunnen luchten, maar in één wagen een lange en gevaarlijke tocht moeten ondernemen!

avatar van Prowisorio
4,5
Soms zit je met je mond vol tanden (of je toetsenbord vol toetsen) als je iets wilt vertellen over je leeservaring met een boek. Dat is met betrekking tot dit boek, bij mij, het geval. Toch zal ik een poging wagen...

De titel van het boek is afkomstig van het derde verhaal, dat vertelt over Bobby en Linda die van de hoofdstad naar de compound (ik weet geen goede Nederlandse vertaling!) waar ze woonachtig zijn, rijden. Het Afrikaanse land waar ze doorheen rijden is nog maar net zelfstandig en twee bevolkingsgroepen zijn met elkaar in 'oorlog'. Aanhangers van de president jagen op de koning en zijn aanhangers. Ze rijden door een land dat niet meer 'van hen' is... nooit van hen geweest is natuurlijk, maar dat weerhield ze er niet van om zichzelf zo te zien. Fascinerend is de houding van blank en zwart ten opzichte van elkaar in die situatie. Door de ogen van Bobby wordt je een blik op het land en de mensen gegund en zijn verhaal geeft duidelijk zijn eigen ambivalente gevoelens weer.
De beide andere verhalen zijn, wat mij betreft, nog veel en veel beter. Het verhaal van de bediende, die met zijn 'meester' meereist naar Amerika om daar verder te leven en de vanuit Afrika zijn broer achterna gereisde jongen zijn adembenemend mooi geschreven. Het is alsof je hun schaduw bent, zo dichtbij ben je en zo duidelijk komen hun gevoelens over.

Mijn favorieten zijn eigenlijk de proloog en de epiloog. Korte stukjes uit een reisjournaal van een verder onbekend blijvende reiziger, die in de proloog de wederwaardigheden van een zwerver op een overtocht van Piraeus naar Alexandria beschrijft en in de epiloog zijn belevenissen tijdens een toeristische rondtocht in Egypte. Hij observeert en beschrijft daarin toeristengedrag dat misselijkmakend is. Je ziet het voor je en je wilt (zelf) ingrijpen... walgelijk goed geschreven.

avatar van misterfool
4,5
Dat vrijheid een groot goed is, zal menigeen beamen. Niettemin kent deze term een schaduwkant. Zo schipperen de hoofdpersonages “In een Staat Van Vrijheid” tussen twee culturen en ervaren zo onthechting, ontheemding, maar ook bevrijding van de culturele norm.

Het eerste verhaal (“Een der Velen”) toont deze thematiek door de ogen van een Indiase bediende die emigreert naar Amerika. De overgang van een collectieve naar een individualistische cultuur levert aanvankelijk enkel wrevel op de over hoge prijzen. Niettemin benadrukt deze Indiase zijn eigen belangen steeds nadrukkelijker. Het is in zekere zin progressie , maar maakt dit gelukkig? Aan het eind van het verhaal lijkt immers een gevoel van gemeenschapszin te zijn vernietigd. In het tweede verhaal ("Vertel me wie ik moet Vermoorden”) krijgt de broer van het hoofdpersonage de mogelijkheid te studeren. Opvallend genoeg biedt juist een deel van zijn familie tegenstand, aangezien deze tak status ontleent aan hun relatieve sociale vooruitgang. Dat de broer de studie niet afrondt, is een tragedie, maar dat de terugkeer naar een vergelijkbaar familieverband welhaast feestelijk is, vormt waarlijk een wrange conclusie. Een vrijheid verloren, maar gemeenschapszin herwonnen?

In het titelverhaal, dat het grootste gedeelte van het boek opeist, reizen twee Engelsen, Bobby en Linda, door een Afrikaanse land gedurende een machtsovername. Jarenlang leefden ze als ongenodigde gasten, maar het land wijst hun reeds gebiedend de deur. De autorit blijkt een ongemakkelijke vlucht waarin hun tegengestelde persoonlijkheden voor spanning zorgen. De passages bij de generaal vormen mijns inziens het hoogtepunt van het verhaal. Deze generaal runt namelijk stijfkoppig een hotel op oubollig koloniale wijze. De opstandigheden van zijn sla…*kuch* personeel nemen merkbaar toe. Het doet denken aan een bepaalde scene in Apocalypse Now In beide gevallen gaat de vrijheid van de een, ten koste van die van een ander. Interessante thematiek, maar niettemin mist dit titelverhaal de kernachtigheid van de twee daarvoor. Bepaalde scenes- zoals die in de diner- voelen bijvoorbeeld redundant aan. Daarenboven vind ik de machtsoverdracht op de achtergrond interessanter dan de autoreis. De frustratie, richtingloosheid en de ketening van de autochtone bevolking is merkbaar, maar altijd ondergeschikt aan de narratief. Een diepere exploratie zou het spanningsveld met de hoofdpersonages verdiepen. Nu overheerst het gevoel dat er meer te vertellen is.

V.S. Naipaul is nochtans een uitstekend schrijver wiens snijdende, cynische schrijfstijl zich goed voor novelles leent . Als een literaire chirurg ontdoet hij de verhalen van sentimenteel littekenweefsel, zonder de vitale kern te schaden. Hij tekent daarenboven moreel grijze personages die niet vervallen in eenkennig gemoraliseer. De schaduwkant van vrijheid is daarnaast een interessant thema. Hoewel ik bij het titelverhaal liever een andere focus had gezien, is dit boek meer dan overtuigend: het is memorabel.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:47 uur

geplaatst: vandaag om 16:47 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.