menu

Parnassia - Josha Zwaan (2010)

mijn stem
3,86 (7)
7 stemmen

Nederlands
Psychologisch

349 pagina's
Eerste druk: Artemis, Amsterdam (Nederland)

Het is 1942 en de vervolging van joden in Nederland wordt steeds grimmiger. De kleine Rivka wordt door haar ouders ondergebracht bij een kinderloze dominee en zijn vrouw in Zeeland, die zich vol liefde over haar ontfermen. Rivka wordt Anneke en voor de buitenwereld zijn haar ouders omgekomen bij het bombardement op Rotterdam. Hoewel Rivka haar ouders aanvankelijk verschrikkelijk mist, gaat ze zich steeds meer thuis voelen bij haar nieuwe 'papa en mama' die hun Anneke koesteren als een prinsesje. Wanneer na de bevrijding haar vader en haar broertje Simon op de stoep staan om haar op te halen, herkent ze hen niet meer en kiest ze voor een nieuw bestaan als Anneke. Jaren later woont Anneke in Leiden, waar ze lesgeeft op een basisschool. Ze wordt smoorverliefd op Joost, een beetje een outsider, en naar later blijkt met een joodse achtergrond, net als zij. De geboorte van hun kinderen maakt zowel bij Joost als bij Anneke een stroom aan onderdrukte gevoelens en herinneringen los die niet meer te stoppen lijkt. Terwijl Joost zich steeds meer tot het joodse geloof begint te wenden, neemt Anneke afstand van hem en van haar gezin. Ze blijkt niet bij machte van haar kinderen te houden en een leven op te bouwen met anderen. Na de dood van Joost ontmoet Anneke haar dochter Sandra op het strand, en stukje bij beetje vertelt Anneke aan Sandra het verhaal van Rivka die Anneke werd, en hoe het zo ver heeft kunnen komen dat zij haar kinderen in de steek liet zonder ooit nog om te kijken.

zoeken in:
avatar van Lalage
4,5
Op het strand vertelt Anneke haar hele levensverhaal aan haar dochter, die bijzonder zorgzaam en begripvol is. Ze heeft zich verdiept in verhalen van oorlogskinderen. Ik vind het zeer indrukwekkend en ontroerend om dit alles te lezen. Josha Zwaan beschrijft het op een vlotte, maar invoelende manier.

Parnassia – Josha Zwaan | Lalagè leest - lalageleest.wordpress.com

avatar van Arkan
5,0
Parnassia, ik stond er eerst wat sceptisch tegenover. Het zoveelste boek over de oorlogsjaren en de gevolgen, de jaren erna. Het zoveelste boek over de Joden.

Maar al heel snel heb ik mijn mening moeten herzien. Wat is dit een mooi neergeschreven levensverhaal, het raakt je tot in het diepste van je hart.
Mooi om te lezen hoe, misschien ondoordachte beslissingen, in begin van de oorlogsjaren genomen, het leven van iemand kunnen beïnvloeden. Net als die van de omgeving. De oorlogstrauma's.

Het heden en het verleden zijn mooi doorweven, doordat Anneke (Rivka) haar verhaal vertelt aan haar dochter Sandra, dit in het strandpaviljoen "Parnassia". Indrukwekkend hoe zo alles samen komt, hoe alles helder wordt, en dat met de nodige opgebouwde spanning, en een boel emoties voor moeder en dochter, die volledig op de lezer worden weerspiegeld.

Ondertussen krijg je ook een stukje geschiedenis, met dan vooral ook een mooie blik op de verschillen en de typische gebruiken van het christendom en het jodendom.

2,5
Absoluut niet mijn stijl boeken.
Saai, langdradig. Het pakte me totaal niet.
Ligt aan mij want is gewoon niet m'n smaak genre blijkbaar.
2,5*

avatar van psyche
4,5
psyche (crew)
De Joodse Rivka wordt in de oorlog ondergebracht bij een kinderloze dominee en zijn vrouw.
Wat doet het met een kind als je uit ‘veiligheidsoverwegingen’ een nieuwe identiteit aan moet nemen? Als je wordt getraind te vertellen dat je ouders bij het bombardement in Rotterdam zijn omgekomen. Rivka wordt Anneke. De lezer begrijpt zeer rap dat de dominee en zijn vrouw bij dit alles een eigen agenda hebben.
Wat gebeurt er met Rivka/Anneke als haar biologische familie na de oorlog aanklopt?
Welke invloed hebben de gebeurtenissen niet alleen op Rivka/Anneke, op haar hele netwerk. De dominee en zijn vrouw. Haar latere man en kinderen, haar kleinkind. Rivka/Anneke zal man en kinderen verlaten.

Niet alleen is dit denk ik een onderbelicht thema uit WOII, ik heb er in ieder weinig over gelezen. Over de strijd die Joodse ouders moesten voeren om hun kind terug te krijgen wat lang niet altijd lukte wist ik niets. Schandalig.

De vorm van het boek vind ik prettig. Rivka/Anneke vertelt haar verhaal aan haar dochter. Confronterend, soms zeer pijnlijk, maar ook ontroerend. Op de laatste pagina dacht ik: Mooi zo Rivka.

avatar van Sol1
Sol1 (moderator)
psyche schreef:
Niet alleen is dit denk ik een onderbelicht thema uit WOII, ik heb er in ieder weinig over gelezen.
Schokkende verhalen zoals die uit jouw spoiler kom je ook tegen in de feitelijke verslaglegging U Wordt door Niemand Verwacht van Michal Citroen.

Gast
geplaatst: vandaag om 10:40 uur

geplaatst: vandaag om 10:40 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.