menu

Traktat o Łuskaniu Fasoli - Wiesław Myśliwski (2006)

Alternatieve titel: Over het Doppen van Bonen

mijn stem
3,56 (8)
8 stemmen

Pools
Historisch / Oorlog

398 pagina's
Eerste druk: Znak, Krakau (Polen)

De beheerder van een terrein met vakantiehuisjes ontvangt een onverwachte bezoeker, die bonen bij hem koopt. Terwijl ze die samen doppen, vertelt hij hem het verhaal van zijn leven. De onbezorgde kindertijd op het Poolse platteland, ruw beëindigd door de Tweede Wereldoorlog, zijn opleiding tot electriciën, zijn jaren in West-Europa als saxofonist, zijn werk ten slotte als huisjesbeheerder op de plek waar vroeger zijn dorp stond en waar zijn familie vermoord werd. Vol melancholie én met humor vertelt hij in een onophoudelijke monoloog over het lot en het toeval.

zoeken in:
avatar van eRCee
3,5
Winnaar van de Nike, de meest gerenommeerde Poolse literatuurprijs. En dat was voor Mysliwski alweer de tweede keer.

Ook in Nederland werd Over het doppen van bonen, na drie jaar eindelijk vertaald, lovend ontvangen (onder andere een recensie van Carl Friedman in Trouw, die spreekt over 'prachtig proza'). Terecht, want het is een bijzonder boek.

Mysliwski schotelt je een ononderbroken monoloog voor, met als bijgerecht gedopte bonen. De verteller van deze roman, die spreekt tot een anonieme, raadselachtige toehoorder, deelt ongevraagd zijn levensgeschiedenis. Niet chronologisch en zonder duidelijk doel. Dialoog is er nauwelijks, de sporadische interrupties van de luisteraar (is het de lezer zelf? de dood?) worden indirect weergegeven, namelijk doordat de spreker ze herhaalt en als aanknopingspunt gebruikt om zijn vertelling te vervolgen of een andere richting in te slaan.

Over het doppen van bonen gaat dan ook over van alles. Oorlog, familierelaties, volwassen worden, muziek, communisme; het boek bevat een breed palet aan thema's en verhalen. Meest indrukwekkende vond ik de passages over 'zus', de verpleegster die in haar eentje een heel kampement met partizanen verzorgt. Maar er is veel meer, terwijl de roman nergens overladen aanvoelt. Integendeel, het rustgevende tafereeltje van twee mannen die in een klein huisje bonen aan het doppen zijn terwijl de een de ander zijn levensgeschiedenis vertelt is op elke pagina geloofwaardig. Niet in de laatste plaats door het proza van de 'levende spraak', dat Mysliwski hanteert.

Overigens had ik er qua emotionele binding nog iets meer van verwacht. Misschien heb ik dat zelf ook een beetje verstoord door het lezen van dit boek gedurende een week te onderbreken. Het houdt me in ieder geval af van vier sterren, maar een aarader is Over het doppen van bonen zeker. Hoog tijd ook dat de rest van het oeuvre van Mysliwski wordt vertaald.

...stilte...
De eerste drie hoofdstukken vond ik geweldig en daarna bij hoofdstuk vier begon mijn aandacht wat te verslappen... andere boeken begonnen naar me te lonken. In hoofdstuk vijf begon ik de tekst af te raffelen en strandde ik...
Helaas, want ik heb wel het gevoel iets goeds te laten liggen.

avatar van Pythia
Als ik dit aan het lezen ben kan ik het bijna niet wegleggen, ben ik gestopt dan ontbreekt de zin om verder te lezen.

avatar van eRCee
3,5
Simpele oplossing: niet stoppen.

...stilte...
Meestal vind ik spanning niet zo belangrijk, maar hier miste ik het wel.
Maar misschien is het gewoon het verkeerde jaargetijde voor deze roman en doe ik in de nazomer (in de doptijd) een nieuwe poging.

avatar van Pythia
eRCee schreef:
Simpele oplossing: niet stoppen.
Ja, dat ook.
Het hoeven geen wereldschokkende gebeurtenissen te zijn maar je moet toch een beetje willen weten hoe het verder gaat. Dat mis ik hier eigenlijk. Goed idee van ...stilte... om in de doptijd verder te gaan

avatar van Lalage
Pythia schreef:
Als ik dit aan het lezen ben kan ik het bijna niet wegleggen, ben ik gestopt dan ontbreekt de zin om verder te lezen.

Dit herken ik. Er wordt geen nieuwsgierigheid gewekt, maar om één of andere reden is het toch boeiend om te lezen wat de oude man te vertellen heeft. Ik ben nu op bladzijde 80 en hoop dat ik er verderop wat makkelijker door ga komen, anders weet ik niet of ik het einde ga halen.

JoeCabot
Over het Doppen van Bonen is een een knap geschreven, sfeervolle roman. Ideaal leesvoer om een druilerig herfstweekend door te komen. Maar echt magnifiek? Nah, dat is toch iets te veel eer. Ik miste wat relativeringsvermogen, wat snaaksheid. Zelfs bij een triest thema moet je af en toe geestig uit de hoek kunnen komen. Wie daarin slaagt - zonder de zaken in het belachelijke te trekken uiteraard - mag zichzelf een groots auteur noemen. Myśliwski ontbeert die gave helaas. Ik vond dit boek bovendien behoorlijk belegen (de titel alleen al). Er zijn een hele hoop oudere romans die toch veel frisser aanvoelen.

Maar dat is uiteraard slechts mijn bescheiden mening. Wat ik belegen noem, zullen anderen misschien statig of rustgevend noemen. Weet alleen dat het, net als bonen, redelijk zware kost is.

2,5*

Gast
geplaatst: vandaag om 15:59 uur

geplaatst: vandaag om 15:59 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.