The Celestine Prophecy - James Redfield (1993)

Nou aegron, hier is je kans.

Alsjeblieft

In het eerste hoofdstuk wordt vermeld dat toeval niet bestaat en dit wordt vervolgens door de auteur gebruikt om het meest ongeloofwaardige boek ooit te schrijven. Alles gebeurt 'zo maar'.

De rest van zijn theorie is ook al te bizar voor woorden. Het christendom, islam, boedhisme etc. zijn hierbij vergeleken allemaal toonbeelden van logica.

0.5*

Wow, Dustyfan, 5 sterren? Vertel eens, wat vond je hier zo goed aan?

Het boek is verre van goed. Vergelijkbaar met de alchemist en siddartha, maar dan van zeer laag niveau en ook teveel belerend. Desalniettemin vondt ik de eerste paar inzichten nog wel goed en ook een aantal dingen goed gevonden. Daarom nog 2.5 *

Een boek vol met vele danwel vergezochte, of juist voor de hand liggende huis-tuin-en-keuken-wijsheden. Afgesloten met een tenenkrommend en onwaarschijnlijk vervelend einde. Erg vervelend boek en met recht nr. 2 in de flop top 100.

Kort gezegd: alles!
Maar dat is wellicht te kort.

Het besef dat ik al van jongs af aan heb beleefd, dat gebeurtenissen, soms kleine en soms grote dingen, 'zomaar' samenvallen, als een 'samenloop van omstandigheden'. Talloos zijn de keren dat ik me afvroeg hoe dat kon, en of daar een logica in zat. Of er misschien een uitleg voor was?

Voorts. Het besef dat onze huidige tijd waarin wij leven, 'onze tijdsgeest' om kort te gaan, een heel klein deel is van de evolutie en de geschiedenis van de mensheid. Daarmee het besef, dat wij het gevolg zijn van onze geschiedenis en de oorzaak van onze toekomst, waardoor ik een heel klein beetje denk de 'waaroms' te begrijpen van de gebeurtenissen in onze tijd van leven. Iets, wat ik me van kleins af aan heb afgevraagd.

En dan nog dit: het zal begonnen zijn vanaf dat ik een jaar of 8 was, of in ieder geval, dat is het vroegste moment dat ik me kan herinneren, dat ik mijn moeder vroeg:
"Mam, ik zie allemaal kleine golfjes in de lucht, die om alles heen zweven. Wat zijn dat voor dingen?" Mijn moeder had geen idee, want zij zag niks. Zij zag geen 'golfjes', geen 'dingetjes die om de dingen zweven', hoe ze ook probeerde, ze zag die golfjes niet en kon me dus oprecht geen antwoord geven. En ik zag ze wel, altijd! En nu nog, altijd! Ik zie: energie.

En dan de zogenaamde 'machtverhoudingen'. Hoe mensen 'als van nature' op elkaar reageren... Ik vind die analyse magistraal omdat het weer iets is, waar ik veel over na had gedacht. Iemand gaat zitten schreeuwen, de ander duikt zielig weg... doordat die ander zielig wegduikt, ziet de ene dat weer als een aanleiding om uit te vallen. Ofwel: de een 'neemt' energie van iemand, de ander kan niet anders dan het af te staan en blijft MOE-deloos achter. Wie kent niet de personen in zijn/haar omgeving die 'energie vreten'. Wie heeft nog nooit verzucht: "Nou, als die-en-die op visite is geweest, ben ik doodmoe... Ik heb dan nergens meer puf voor." Mensen geven en nemen elkaars energie, en ik zie dat (letterlijk!) gebeuren.

(Ik kan hier nog uren over doorgaan... maar ik heb wat nachtrust erg hard nodig. )

Dit is in heel kort bestek en nog maar voor de helft hoe ik dit boek beleefd heb. Tijdens het lezen (nu zeker een keer of 5) vielen voor mij steeds meer dingen op hun plek en werden vragen beantwoord die nog nooit iemand had kunnen beantwoorden. Eindelijk ontdekte ik, dat ik niet de enige was met 'mijn' vragen, en dat er zelfs mensen bestonden die me uitleg konden geven.

Een verademing.....! Ik kan niet in woorden uitdrukken hoe blij en opgelucht ik was, toen ik dit boek las. Ik heb gelachen en gehuild van geluk!

5,0* is dan niet teveel, toch?

De verfilming toegevoegt

Nee, 5,0 is dan volledig op z'n plaats.
Mooie en ontroerende uitleg, Dustyfan.

Dit is toch zo'n triest boek. In de tijd dat het uitkwam was het een hele hype, onvoorstelbaar. Erger is dat deze draak nu ook nog verfilmd is. Dat die film ook een flop is, zal in dit geval zeker niet op toeval berusten...

Maartje Bronkhorst

Ik heb dit boek als 20 jarige gelezen en was onder de indruk. Dit had ws meer met mij als persoon te maken dan het boek zelf. De vragen die voor mij werden beantwoord op dat moment vond ik geweldig.

Al wetende dat ik nu 14 jaar later anders in het leven sta en dit boek na herlezing nu zal afkraken geef ik het toch 4* naar de beleving van die tijd.

Ik heb het een 1 gegeven, weliswaar uit herinnering, maar het staat me erg bij omdat ik al die ophef destijds niet snapte. Alsof 'het licht' uitgevonden was tot en met werkboeken aan toe. Persoonlijk vond ik bepaalde gedachtengangen oud nieuws, waarbij ik me onmiddellijk vaker ook. Ofwel, en met name naar het einde toe, vond ik het echt flauwekul zo ongeloofwaarig kwam het op me over.

Ik was ook teleurgesteld na al die hype. Naast de nogal magere filosofische inhoud vond ik het "verhaal" (als ik dat al zo mag noemen) ongelooflijk knullig geschreven. Een beetje zoals "De Wereld van Sofie", maar dan slechter qua verhaal en slechter qua filosofie.

Maar ... het is natuurlijk wel interessant er achter te komen waarom het zoveel andere mensen dan toch aansprak en aanspreekt. Ik geloof dat iets dergelijks nu gaande is met de Secret. Ik las er over in de Volkskrant, kreeg van iemand een CD met uitleg te leen die ik werkelijk niet uit kon zien. Pff, zucht, zucht, ja, ja, vertel eens wat nieuws...

Ik heb allle berichtjes bij dit boek nog eens gelezen (bij mezelf zag ik dat ik een van mijn eigen zinnen niet begreep ofwel wat ik had willen zeggen ) en die van Dustyfan is inderdaad ontroerend.
Arkadi geeft ook al een indicatie. Het al dan niet aanspreken van het boek kan te maken hebben met jezelf , je eigen ontwikkeling in een tijd.
Als je nog nooit hebt gehoord van bepaalde ideeën, mogelijkheden of andere filosofieën dan wat je van huis uit meekreeg zal het iemand wellicht wel op weg helpen dingen om hem heen te begrijpen wanneer het 'reeds bekende' niet volstaat.
Ondertussen blijf ik het een draak van een boek vinden maar eerlijk is eerlijk, ik heb in het verleden evengoed vreselijke boekjes gelezen en niet eens filosofisch maar over zuster die en die en dokter huppeldepup met staalgrijze ogen en een standvastig karakter waarbij ik dacht, jà dat wil ik ook

Ik heb dit boek eindelijk uit gekregen. Heb er anderhalf jaar over gedaan, omdat ik het alleen las wanneer ik met de trein ergens naar toe ging en daar zat dan vaak maanden tussen, waardoor ik vaak de draad kwijt was en weer hele blz terug moest om te weten wie wie was enz.

De hype destijds is me volledig ontgaan en heb het meer per toeval ontdekt.

Het boek zelf heeft wel degelijk een aantal opvallend goede beweringen, zeker die over mensen die van andere energie afpakken en willen overheersen, maar andere stellingen zijn te bezopen voor woorden (door zo veel positieve energie te krijgen dat je onzichtbaar wordt voor je omgeving en dat dat ook de verklaring is voor de verdwijning van de Inca's/Maya's?? Kabouters schijnen volgens sommigen ook te bestaan!).

Qua verhaal is het flinterdun, niet al te best uitgewerkt en het einde kwam mij vrij afgeraffeld over. Feitelijk is het plotseling zo maar uit.
Een behoorlijke afknapper vond ik dat.

Het is niet helemaal slecht, maar zeker ook niet briljant en verder niet serieus te nemen, lijkt mij dan toch.
3,5 ster.

Absoluut niet vergelijkbaar met Siddharta en de Alchemist. Dit is een rommeltje van een verhaal, zeer zwak geschreven, volkomen ongeloofwaardig en bij tijd en wijlen lachwekkend.

Kortom een hype voor lusteloze ouwe wijven.

Wel, dat noem ik nu eens een ongezouten mening. Op die manier weten boekenleken als ik tenminste welke romans ze beter links kunnen laten liggen .

Daar ben ik het volledig mee eens.

om er dan maar eens een positieve reactie tegenaan te gooien: ik vond dit een erg inspirerend boek. ik vind het verhaal erg fijn, leuke personages en ik vind dat james redfield een realistische kijk heeft op ons bewust-zijn.

dan ben ik maar een lusteloos oud wijf - misschien gaat mijn geloof wel een andere kant op en kan ik van andere dingen genieten dan maaike hierboven.

Om jezelf nu al op je 20e een lusteloos oud wijf te willen noemen?

Het is niet nodig om iedereen die een afwijkende mening over een boek heeft maar meteen te beledigen.

Trouwens, dit lusteloze oude wijf vond er niks aan.

Ik kon dit boek zeker waarderen, spannend verhaal en het gaat ergens over. Ja, die visioenen gingen wat te ver, maar dat is hem vergeven,

een jonge man ; )

Bij het lezen van dit boek zag ik vele herkenningspunten met mijn eigen leven.
Misschien dat het me daarom zo aansprak...
De vlotheid van lezen beviel me eveneens sterk alsook de 'plot'.

Prul van de bovenste plank.
Dit boek slaat werkelijk waar helemaal nergens op.
Hèè, das toevallig, zie ineens een toetsenbord waarop ik mijn mening kan tikken.
Laat ik nou net op boekmeter zitten zeg... Jeetje, hoe bestaat het.

Mooie boodschap, slecht geschreven. Karakters werden niet uitgediept en de boodschap werd te snel verteld.

Walgelijk boek op een Bouquet-reeks achtige manier geschreven. Ik weet niet waarom dit destijds zo'n hype was.

Heb het hele boek uitgelezen, begon wel interessant, elk hoofdstuk een nieuw spiritueel inzicht. Maar al snel begon het pijnlijk slecht te worden. Het verhaal is ongelofelijk onboeiend en slecht, had net zo goed weggelaten kunnen zijn. Personages zijn nog saaier dan mijn opa en het verhaal is voorspelbaar en suf.

De 'inzichten' is een ander verhaal. Er waren een paar redelijke bij, energiewerking en het (bewezen) feit dat planten beter groeien als je ze meer aandacht geeft is toch wel interessant. Maar daarna gaat het alweer snel in ongelofelijk vage onzin over, slecht onderbouwde inzichten vanuit een 'manuscript' waar men naar op zoek is.

Het einde is al helemaal idioot en onbegrijpelijk. Als je deze inzichten aan de man wil brengen sta ik er best voor open, maar maak er dan in 's hemels naam een begrijpelijk geheel van, schrijf een esoterisch begrijpelijk boek en weet wie je doelgroep is.

Dan blijkt dit ook nog een bestseller te zijn, onder hobbyboeddhisten van middelbare leeftijd gok ik...

1,5 ster wegens toch wat zinnige informatie die ik heb opgepikt

Volgens mij is er van dat oerwoud in Peru amper nog wat over, dankzij dit kutboek.

Soms zoiu je willen dat een boek nooit geschreven was.

En zo is het.

Ik wist dat ik deze ooit jaren terug bij Albert Heijn had gekocht, nadat mijn werktijd erop zat. Geen idee, soms weet je dat soort dingen nog. Ik pakte dit boekje maar eens uit de kast en vond het bonnetje er zelfs nog in, in 2007 al aangeschaft blijkbaar. Ik heb in ieder geval weinig gemist al die jaren.

Ik heb echt geen idee wat de schrijver nu wilde. Hij komt met een aantal inzichten, ofzo, maar daar blijft het bij. Het zijn niet eens echt levenslessen, dan had ik het nog begrepen. Maar men brengt dit alsof het om de messias gaat, maar daar kon ik nooit in meegaan. Waar het om draait zijn inzichten hoe de huidige wereld verandert, en dit is eeuwen terug al opgeschreven, aldus het boek. De personen in het boek knikken allemaal instemmend, maar nergens wordt verteld waaraan je dit in de huidige wereld kan zien. Nu staat hierboven wel een review van Dustyfan die blijkbaar wel hierin werd meegenomen, maar ook daaruit kan ik niets halen. Je hebt het, of je hebt het niet.

Maar als dat nog in een spannende thriller is gezet, dan kan het nog genietbaar zijn. Maar ook dat niet. Dit is vreselijke slecht en futloos geschreven. Het is niet eens een boek. In het begin hoort de hoofdpersoon dat hij zelf maar alle inzichten dient te ontdekken, ook al kan iemand ze alle geven. Vervolgens komt hij in elk hoofdstuk iemand tegen, die voelen direct aan dat ze hetzelfde zoeken, en die ander is al verder en vertelt rustig dan het volgende inzicht of geeft een kopie zodat de hoofdpersoon die zelf kan lezen. En die begrijpt alles direct. En ondertussen maakt met in Peru jacht op hen. Dat doet Dan Brown trouwens ook, met mensen die zomaar gaan praten om informatie aan de lezer over te brengen, maar dat zijn op zijn minst nog boeiende kunstgeschiedenislessen. 0,5*

Ik heb dit boek gelezen en kan me herinneren dat de vele onwaarschijnlijkheden me enorm tegenstonden. Ik zal er geen cijfer op plakken, omdat de leessessie te lang geleden is, maar goed of boeiend vond ik het zeker niet.