Nineteen Eighty-Four - George Orwell (1949)

Misschien geef ik hem ooit een nieuwe kans, wie weet...
Geheel uit vrije wil gelezen trouwens, vertrouwend op de goede smaak van het Boekmeter-publiek...

Benauwend, dat is wat ik me van het boek herinner, Orwell had een voorzuitziende geest. Het staat me bij dat ik het eind het best vond.

Dit heb ik dan nu maar gedaan, na het een aantal jaren geleden op de middelbare school te hebben gelezen. Wat me nu pas echt opviel, is de enorme inhoudelijke kracht van het boek.

1984 gaat veel en veel verder dan eenvoudigweg maatschappijkritiek, hetzij op communistische régimes van die tijd, hetzij hedendaagse culturele missers (vergelijk de opmerking van Psychocandy over muziek mbv machines). Dit boek gaat veeleer over de mens en dan met name het mens-zijn in het algemeen. De mens die, onwillekeurig om welke reden, zijn aard als mens zou kunnen ontkennen en toch verder leven in een zekere mate van geluk. Het meest verontrustende is dat er tegen een dergelijk systeem niets valt in te brengen, en dat we theoretisch gezien met zijn allen voor zo'n systeem zouden kunnen kiezen. De enige kritiek die we daar nu op kunnen geven is dat wat het mens-zijn nu de moeite waard maakt, daar totaal ontkend wordt. Esthetiek is afwezig, het vermogen tot filosoferen oftewel in gedachten buiten de maatschappij te treden is overbodig.

Een van de meest briljante passages is die waarin Winston gevraagd wordt waarom dit alles is, wat de beweegredenen van de Partij zijn om het volk zo te onderwerpen. Niet uit belang van het volk, omdat het van zichzelf niet zou kunnen nadenken, maar uit puur machtsbelang. En het maakt niet eens uit!

Op verschillende wijzen zet Orwell de lezer op het verkeerde been, bijvoorbeeld door Julia uiterst pragmatisch te laten zijn in een boek dat schreeuwt om een uiterst principiele verwerping van het systeem. Julia maakt het niets uit om zich vol overgave op de machinerie van Engsoc te storten, om zich slechts af en toe in de armen van Winston te werpen, die juist in alles en principieel zich wil verzetten.

Nogmaals een erg krachtig boek, dat erom vraagt bij jezelf te rade te gaan wat het mens-zijn de moeite waard maakt. Daarnaast is het natuurlijk erg interessant om dit naast ontwikkelingen als cameratoezicht, machinale muziek e.d. te leggen, om te onderzoeken of dat dan ook verworpen moet worden, of dat dit onschuldige en nuttige vooruitgangen zijn.

Verhoogd naar 4,5 sterren, stukken beter dan Animal Farm.

Dat is inderdaad ongelofelijk. Hoe hij bijvoorbeeld onbewust voorspeld heeft hoe het regime van Zedong in China gedurende de culturele revolutie productieaantallen verzond die ik omgekeerd evenredig met de relaiteit waren. Ook de newspeak taal zet tot denken aan, zijn we niet zelf bezig een soort debiliserend taaltje te verzinnen dat langzaam maar zeker de echte taal vervangt door middel van chat-programma's en simplistisch sms taalgebruik? Nog een leuke nota: ik heb dit boek in China gekocht, geen spoor van het zogenaamde censuur-beleid van een communistische regime

Maar weet je wel zeker dat je de hele tekst hebt?

Da's een goeie, mijn boek telt slechts 328 pagina's . En het verhaal gaat over hoe mooi bloemetjes geuren in de zomer. Klopt toch?

Mee eens.

iets anders: In mijn versie van het boek staat een introductie waar ook kritisch wordt verhandeld over het boek. Een van de kritiekpunten gaat erover dat het karakter Julia een contradictie opwerpt. Ze is namelijk eigenlijk het bewijs dat het systeem van Ingsoc niet werkt. Anders dan Winston die in zijn jongere jaren heeft meegemaakt hoe het anders kan heeft Julia namelijk helemaal geen referentiepunten. Zij is vanaf haar geboorte gedogmatiseerd. Als zij er kan zijn dan zijn er ook anderen zoals haar.

Interessant. Een paar tegenwerpingen zouden kunnen zijn dat het inderdaad bewijst dat menselijke gevoelens niet helemaal onderdrukt kunnen worden. Maar je kunt ook betogen dat het komt omdat engsoc in 1984 nog onvoltooid is.

Profetisch meesterwerk (hoop ik niet )

Trouwens, een vraagje. Heeft er iemand enig idee of het nummer '2+2=5' van Radiohead (Hail to the Thief, red.) gebaseerd is op dit boek?

You can help Wikipedia change the world!



"2 + 2 = 5 (The Lukewarm.)" is a song by English alternative rock band Radiohead, released as the third and last single from their sixth album Hail to the Thief in 2003 (see 2003 in British music). Its lyrics include the album's title.

The song's title "2 + 2 = 5" recalls the symbol of unreality from George Orwell's novel Nineteen Eighty-Four.[1] In the book, inhabitants of an authoritarian future state are made to engage in doublethink, replacing their own conscience and beliefs with those imposed from above. At the end of the novel, the protagonist's individuality is demolished, as he avows that two and two are, in fact, five. The song contains similar inaccuracies including January bringing April showers, also a possible reference to Yorke's fears of climate change.

The album lists subtitles, or alternative titles, for each of its songs. 2 + 2 = 5's is The Lukewarm. Singer Thom Yorke has mentioned it as a reference to the works of Dante.[2] The Book of Revelation uses the phrase in chapter 3: "I know your deeds, that you are neither cold nor hot. I wish you were either one or the other! So, because you are lukewarm—neither hot nor cold—I am about to spit you out of my mouth. You say, 'I am rich; I have acquired wealth and do not need a thing.' But you do not realize that you are wretched, pitiful, poor, blind and naked."[3]

With lyrics like "All hail to the thief, but I'm not" and "Don't question my authority" there have been repeated suggestions from many musical critics that the song is based on the controversial election of George W. Bush in 2000. The band have strenuously denied this, saying in one interview, "It would be too easy for us to insult George Bush".[4]

Heerlijk nummer trouwens!!

Wauwwauw, dank je, man met de Bin Jip-afbeelding. Mijn dag is uiteindelijk toch van nut geweest! Achteraf gezien had ik trouwens zelf zo snugger kunnen zijn op wikipedia eens te kijken, maarja.

Ben Radiohead liefhebber dus was met copy-paste snel gebeurd

Als je vraagt welk boek het veelzeggendst is als dystopische roman, zou ik 1984 antwoorden. Bij een dystopie denk je vrijwel onmiddellijk aan een Big Brother-figuur en een wereld waarin vrijheid ver van je af staat. Vele andere bewerkingen stoelen op de wereld die George Orwell gecreëerd heeft. 1984 is een symbool.

Hiermee ga ik volledig akkoord, al vind ik de versymbolisering van het hele Big Brother-gegeven (ik denk aan tv-programma's, politieke spots, ...) eigenlijk een spijtige zaak die het boek geen recht aandoen.

Vind ik van wel. Dat geeft juist hoeveel impact dat boek heeft gehad. Zonder dat mensen daadwerkelijk het boek hebben gelezen, weten ze meteen waar het over gaat. Dat lukt meestal alleen maar boeken als De Bijbel, dus als je dat met een 'gewone' roman kunt bereiken, geeft dat toch iets aan over de klasse van het boek.
In vergelijking, Ik hoor mensen in soortgelijke situaties veel minder snel 'O, Heerlijke Nieuwe Wereld!' exclameren.

ik moet dit boek nog gaan lezen en het lijkt me echt intresant. hoop alleen wel dat het goed te doen is, moet hem namelijk in het engels lezen.
dus kan iemand mij vertelen hoe het niveau van engels in dit boek??

Zelf heb ik nooit echt problemen gehad met Engelse boeken, dus echt objectief kan ik niet vertellen hoe 'lastig' dit niveau is... Wellicht moet je wel je aandacht erbij houden (moet je sowieso! ), maar is het verder goed te doen. Orwell is geen auteur die verzandt in lastige 'stijltekst', zijn praktische schrijfstijl is dan ook wel goed te doen, denk ik.

Ben het helemaal eens met het bovenstaande. Lastig is het boek niet, ook niet in het Engels. Jammer dat het idee van een "lastig boek"misschien mensen zou kunnen afschrikken.

Het enige moeilijke zou kunnen zijn de "filosofische" verhandeling op het einde. Maar dat is ook in het Nederlands niet envoudig.

Fenomenaal boek. Wellicht het beste dat ik ooit heb gelezen. Het derde deel is absoluut mind-blowing. Spannend, fris, filosofisch, intelligent. Nineteen Eighty-Four heeft het allemaal!

5 *

Heel beklemmend boek. Vooral de laatste regel doet het hem natuurlijk, maar het boek zit vol met prachtige slogans en kernzinnen. Klassieker natuurlijk. 5,0

Erg goed boek, beklemmend is inderdaad een goede omschrijving.
Fascinerend om langzamerhand erachter te komen op wat voor punten dit boek de band Cult of Luna op hun debuutalbum heeft geïnspireerd...

"There is Truth and there is Untruth"

En inderdaad, zoals ook in het boek gezegd word, zijn goede boeken, vaak boeken die je iets vertellen wat je eigenlijk al weet, maar nooit goed uit hebt kunnen drukken. Erg van toepassing op 1984

Bijzonder boek waarbij je als lezer eigenlijk hetzelfde meemaakt als de hoofdpersoon. Beide word je gedwongen je aan te passen aan een nieuwe wereld, al is het natuurlijk als lezer op een ander niveau. De denkbeelden die hier al profitisch werden genoemd zijn fascinerend. Je leest het boek in een ruk uit,

Terwijl ik het verhaal van Brave New World eigenlijk nog net iets interessanter en angstaanjagender vind. In dat boek is de maatschappij letterlijk zo omgevormd dat er nauwelijks nog een kier in het systeem lijkt te zijn. In 1984 heb je het gevoel dat er veel mensen zijn die stiekem nog tegengas proberen te geven. BNW is veel vergevorderder en hoewel de omgeving een stuk vriendelijker en vredelievender lijkt is de manier waarop dit tot stand komt bijna luguber te noemen. Seks is verboden, drugsgebruik is vakantie, iedereen wordt geboren in een bepaalde klasse waar hij of zij niet eens uit zou kunnen ontsnappen als ze dat wilden. En zelfs voor rebellen hebben ze een paar mooie eilanden gemaakt zodat die lekker kunnen rebelleren buiten het bereik van de heersende maatschappij.
Dan is 1984 ondanks Big Brother en de partij nog veel meer een systeem in ontwikkeling wat nog niet helemaal soepel loopt. Wat me wel tevreden stemt omdat er nog hoop is en omdat niet ieder mens een blatend schaap is geworden.

ik heb dit boek nu inmiddels al en tijdje gelezen gelezen en ik moet zeggen dat het veel indruk op mij heeft gemaakt.ik moet ook zeggen dat dit wel echt een boek is waar je even goed voor moet gaan zitten om alles echt tot je door te laten dringen. Maar ik vond het zeer indrukwekkend en spannend vooral het laatste gedeelte van het boek had mij hellemaal in zijn greep.

We hebben dit boek besproken in Nederlands in het eerste trimester. Ik vind het nog steeds ontzettend jammer dat de leraar het nodig vond om het einde meteen te verklappen.
Het is wel een heel sterk boek. De schrijver is een enorm intelligent man, de wereld die hij bedenkt is zo gedetailleerd en alles klopt gewoon. Er komen ook heel wat filosofische beschouwingen aan te pas en dat is heel interessant. Er zit wel een stuk in, een citaat uit het boek dat gewoon overdreven moeilijk en saai is. Maar ik ben dus zeer zeker onder de indruk en heb geen spijt van de week die het me gekost heeft dit te lezen (moest ook wel werken, maar het blijft lang voor mij).

Ja, dat zal dat verhaal over die oude oorlogen en werelden zijn? Dat is vrij jammer ja, ik hoor daar meer mensen over.

Ik vond dat een heel intrigerend stuk! Ik hou daar wel van, om een kijkje in de fictieve boeken te nemen die karakters onder de neus nemen. Zo heb ik ook Het fabeldieren boek van Harry Potter wat een paar jaar geleden werd uitgebracht met plezier gelezen.

Is dit een boek dat ook aan te raden is om te lezen voor iemand die over het algemeen vrij weinig leest?

Ik ben geen veellezer, maar met de Da Vinci Code en het Bernini Mysterie heb ik eindelijk weer het plezier in lezen terug gevonden, na op scholen altijd verplicht saaie en zwarte kost te hebben moeten lezen.

Of kan ik beter naar iets anders op zoek gaan als ik een boek zoek waar ook veel spanning in zit?

1984 is een van die werken die je sowieso een keer gelezen moet hebben en bovendien qua schrijfstijl goed 'wegleest'. Ben je echter naar iets op zoek dat in het verlengde ligt van Dan Brown dan moet je hier niet aan beginnen.

De thema's zijn behoorlijk cynisch en het plot moet het niet direct hebben van een makkelijke spanningsboog, maar de gedachtegang erachter.

Satirisch en 'zwaar' dus dat bedoeld is om te blijven hangen en erover na te denken, niet om snel te lezen en makkelijk weer weg te leggen.