menu

James Bond and Moonraker - Christopher Wood (1979)

Alternatieve titel: James Bond 007 en de Moonraker

mijn stem
4,00 (2)
2 stemmen

Engels
Spionage / Sciencefiction

221 pagina's
Eerste druk: Jonathan Cape, Londen (Verenigd Koninkrijk)

Een Boeing 747 met aan boord een spaceshuttle stort neer in de Atlantische Oceaan. De Britten ontdekken dat de spaceshuttle is verdwenen. James Bond wordt gestuurd om een onderzoek te beginnen bij Drax Industries.

zoeken in:
avatar van thunderball
5,0
Moonraker van Wood is zonder twijfel mijn favoriete Bondnovel, zeker van alle opvolgers van Fleming.

Ik heb zowel de hier boven afgebeelde filmpocket als de hardcover versie.

Het gekke is dat de film Moonraker waarschijnlijk de minst serieuze uit de hele reeks is, maar dat Wood een boek heeft afgeleverd, waaruit eigenlijk alle flauwigheden uit zijn eigen script zijn gehaald,

dus geen Jaws die met gebroken parachutekoort op een circustent valt, gelukkig ook GEEN vriendinnetje voor Jaws en Bonds gondola verandert niet in een amfibievoertuig.

Verder volgt het boek het script van de film nauwkeurig (i.t.t. dat van The spy who loved me), maar wordt alles veel uitgebreider en serieuzer en daardoor veel spannender gebracht.

Voorbeeldje:
in de film verlaat Moore als Bond met een grijns op zijn gezit via een deltaconstructie zijn Q-boot, die op het punt staat in een metershoge waterval naar beneden te storten en beland zonder veel moeite aan de overkant van de rivier.
In het boek echter door de neerwaartse druk van de waterval daalt Bond steeds meer en weet hij net nog op een rotsgedeelte te belanden, waar hij snel weer weg moet en probeert naar boven te klimmen, omdat het inmiddels is gaan regenen en het water van de rivier snel aan het stijgen is
. Kijk, dat is stukken spannender en dat geldt voor heel het boek.

Verder is de schurk Hugo Drax net als in de film een van de betere tegenstanders van Bond.

Hij krijgt van Wood ook een uitgebreide achtergrond, duidelijk gebaseerd op die Fleming hem in zijn gelijknamige roman mee heeft gegeven, zo wordt er gesuggereerd dat hij wel eens een ex-natie zou geweest kunnen zijn. Iemand die alles met geld kan kopen, behalve zijn geboorte land. Hij had het liefst van origine Engelsman geweest, maar nu dat eenmaal niet zo is, laat hij geen enkele kans benut om het land waar hij heimelijk van houdt te bespotten.

Uiteraard is Jaws ook weer terug om het Bond moeilijk te proberen te maken.
Een mooie omwenteling is (en beter en logischer geschreven als dat het in de film naar voren komt) wanneer Jaws aan boord van het ruimtestation beseft dat hij niet bepaald voldoet aan de perfecte mens zoals Drax deze in zijn hoofd heeft en uiteindelijk Bonds kant kiest en met hem voor zijn leven vecht.

De Bondgirl Holly Goodhead doet qua naam zeer Flemings aan en kan zo in het rijtje van Pussy Galore en Honey Rider.

Verder zit er een scene in het boek, die niet in de film zit, maar waar sindsdien de meeste Bondfans bij kwijlen aan de gedachte alleen al dat dat fantastisch geweest zou zijn om op het grote doek te kunnen zien:

Bond moet aan de andere kant van het ruimtestation zien te komen, maar het is vrijwel onmogelijk om dit uit te voeren en niet gewond, of erger, te geraken door de hevige gevechten die op dat moment plaats vinden tussen Drax' mannen en de Amerikaanse soldaten.
Bond weet de oplossing: hij gaat via de buitenkant! Bond in ruimtepak zien zweven in de ruimte
had een fantastische scene kunnen opleveren!

Kort samengevat:
Wood levert in Flemingstijl een fantastische Bondnovel af en -samen met zijn andere boek The spy who loved me- is dit verplichte kost voor iedere Bondfan.

Een tien, ofwel vijf sterren.

avatar van Slainte_Mhath
Interessante recensie. Ik ben ook liefhebber van Fleming's boeken. (heb ze ook allemaal en wat gardners) echter vraag ik me wel af, heeft men bij de verfilming rekening gehouden met zowel Fleming's als Wood's versie?

En geldt dat ook voor The Spy Who Loved Me?

avatar van thunderball
5,0
Van het Flemingboek is behalve de titel en de persoon Drax als schurk niets overgebleven in de film.

Edit: Van TSWLM mocht alleen van Fleming de titel gebruikt worden... een beetje is er vals gespeeld, want net als in het boek komt er in de film een schurk met een stalen gebit voor...

avatar van PeterW
PeterW (crew)
thunderball schreef:
Van het Flemingboek is behalve de titel en de persoon Drax als schurk niets overgebleven in de film.

Dat geldt voor praktisch alle Flemings vanaf het moment dat Roger Moore het stokje van Sean Connery overnam.

avatar van thunderball
5,0
Was al tijdje eerder aan de gang.
Op O.H.M.S.S. (1969) na was dat al bij You only live twice (1967) en Diamonds are forever (1971) toen nog met Connery, dus het heeft niet zo zeer met de hoofdrolspeler te maken.
Met For your eyes only en Octopussy begon men toch weer (gedeeltelijk) uit Fleming materiaal te putten. Ook bij de twee Dalton films was dit zo en daarna was de koek op.

Gast
geplaatst: vandaag om 13:51 uur

geplaatst: vandaag om 13:51 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.