Ook hier blijkt maar weer wat een impact Shirley Jacksons Haunting of Hill House en Richard Mathesons Hell House nog steeds hebben op de hedendaagse spookhuisliteratuur. Sterker nog: de griezeligste passage uit Hill House is bijna letterlijk overgenomen. Dat was op zich best teleurstellend, en ik had dit van Blatty dan ook niet verwacht. Daar komt nog eens bij dat hij ook een film als The Others goed heeft bekeken, en daar het hele concept op gebaseerd heeft. Op zich niet erg, want het geeft een andere wending aan een bijna standaard spookhuisverhaal: vier mensen betrekken een vermeend spookhuis met de bedoeling uit te zoeken of het er spookt, en wat er spookt. In eerste instantie gebeurt er niet zo veel, en dat wekte bij mij de indruk dat er helemaal niet zo veel ging gebeuren, maar dat werd achteraf wel goed gemaakt. Ik had wat moeite met de hoofdpersonen waarvan er twee niet echt sympathiek waren. De leading lady neemt te pas en te onpas het woord 'fuck' in de mond, en dat verveelt op den duur wel. De tweede is al even vervelend, en is dan ook het enfant terrible in het geheel. De andere twee zijn sympathieker, hoewel ik zo mijn twijfels had over de betrouwbaarheid van een van hen.
Het huis zelf is best griezelig, maar dat had van mij ook wat beter uit de verf kunnen komen. Desalniettemin was dit een leuk boekje om te lezen, en ik heb me er ook best mee vermaakt.