A Proper Pursuit - Lynn Austin (2007)

Na een periode van zware en dramatische verhalen had ik behoefte aan wat lichters. Licht verteerbaar is A Proper Pursuit zeker; niet heel diepgaand maar wel boeiend genoeg. Violet is inderdaad hopeloos, het soort persoon waar je fijn om kunt lachen zonder haar minder te mogen. De situaties waarin ze verkeert en de manier waarop mensen zich gedragen zijn misschien niet altijd even geloofwaardig, vermakelijk zijn ze wel. Ik moest breed glimlachen om de scène waarin Violet zich in een pofbroek hult om een saaie aanbidder af te schudden - die haar vervolgens alleen maar opwindend vindt...

Lynn Austin geeft een goed beeld van het contrast tussen de oppervlakkige weelde van de beau monde en de armoede die er in de buitenwijken heerst, en van de strijd voor de vrouwenrechten waar tante Mattie zich voor inzet. De setting wordt zo heel levendig. Het verhaal daarentegen komt gewoon weer neer op vrouw-zoekt-man en het is niet zo heel moeilijk te raden wie de gelukkige wordt. Een iets onverwachtere wending had wat mij betreft wel gemogen.

Lynn Austin heeft over het algemeen een prettige manier van schrijven. Soms maakt ze gebruik van cursieve zinnen om de gedachten van de hoofdpersoon weer te geven - waar ik een vreselijke hekel aan heb, en wat trouwens ook volstrekt overbodig is bij een boek dat vanuit de ik-persoon is geschreven - en af en toe kan ze het niet laten om te preken of om een personage op geforceerde wijze uiting te laten geven van verworven zelfinzicht. Daarnaast blijft het een verhaal over een Amerikaanse, door een Amerikaanse, en dat betekent bij mij dat er een aantal momenten waren dat ik de ogen ten hemel sloeg - geheel in Violets melodramatische stijl.

Ach, al met al is A Proper Pursuit precies wat ik ervan verwacht had en precies het soort boek waar ik af en toe behoefte aan heb. Ook wel eens prettig.

Een aangename liefdes roman die, voor mijn part, af en toe wat vaart mist. Ik had soms het gevoel dat het verhaal werd gerokken om het wat langer te maken.
Al bij al vond ik het een leuk verhaal over een jonge vrouw die opgroeit bij haar vader omdat haar moeder, toen het meisje 9 jaar was, uit hun leven verdween. Ondertussen is Violet 20 jaar, haar vader gaat opnieuw huwen, en ze ontdekt dat er dingen worden verzwegen over haar moeder. Daarom beslist Violet om haar te gaan zoeken, met als uitvlucht dat ze enkele weken bij haar Oma en oudtantes gaat logeren in Chicago, om daar de wereldtentoonstelling te bezoeken. Ondertussen heeft haar toekomstige “stiefmoeder Maud” een huwelijkskandidaat, én vriend van de familie, voor Violet op het oog, zodra Violet terug thuis komt hopen ze op een huwelijk tussen deze twee jonge mensen. Onderweg op de trein ontmoet ze een rare kerel die er, in haar ogen, zeer verdacht uitziet.
In Chicago aangekomen hebben Oma en tante Agnes, eveneens hun oog laten vallen op enkele jonge mannen die Violets toekomstige echtgenoot zou kunnen worden.
Het verhaal gaat dus over de zoektocht naar Violet haar moeder en wie wordt de man van…….?
Ik vond het verhaal aangenaam en leuk, maar soms een beetje traag en voorspelbaar….maar waar ik zeker van heb genoten.