The Constant Gardener - John le Carré (2001)
Alternatieve titel: De Toegewijde Tuinier
mijn stem
12 stemmen
Engels
Thriller
508 pagina's
Eerste druk: Hodder & Stoughton,
Londen (Verenigd Koninkrijk)
In een afgelegen deel van Noord-Kenia wordt het gruwelijke verminkte lijk gevonden van de jonge Britse Tessa Quayle. Haar reisgenoot, een lokale arts, is nergens te bekennen, en al snel wordt er gepraat over een crime passionel. Tessa's echtgenoot Justin Quayle, een timide en onambitieuze diplomaat, gelooft niet dat zijn vrouw overspel pleegde en besluit alles op alles te zetten om de waarheid achter de moord op zijn vrouw te achterhalen.
0
geplaatst: 24 april 2008, 19:19 uur
Sir Edward Clay, de echte Britse High Commissioner van Kenya vat het boek in zijn nawoord prachtig samen:
The story's genesis unites two strands: the utterly credible idea that in Moi's Kenya the kleptocrats would trade the health and welfare of their citizens for cash; and the unsavoury reputation of the international pharmaceutical industry for doeing the dirtier bits of its business - trialling drugs, and dumping duds and out-of-date products - in poor countries where the impoverished market could be made receptive bij some deft backhanders.
Het eerste beaamt Clay en hij moet tot zijn spijt erkennen dat, ondanks dat ze dachten dat de Kibaki het anders en beter en eerlijker zou doen, die hoop inmiddels de grond in is geboord. Het tweede is ook al geen fictie.. lees bijvoorbeeld A Bitter pill (op Amnesty International USA).
Kortom le Carré hoefde voor wat betreft de omstandigheden in Kenya niet veel te verzinnen... het persoonlijke verhaal van Justin, Tessa en Arnold wel.. en dat is een heel mooi verhaal geworden. Eén van de weinige boeken waarvan ik de film ook graag wil zien.
The story's genesis unites two strands: the utterly credible idea that in Moi's Kenya the kleptocrats would trade the health and welfare of their citizens for cash; and the unsavoury reputation of the international pharmaceutical industry for doeing the dirtier bits of its business - trialling drugs, and dumping duds and out-of-date products - in poor countries where the impoverished market could be made receptive bij some deft backhanders.
Het eerste beaamt Clay en hij moet tot zijn spijt erkennen dat, ondanks dat ze dachten dat de Kibaki het anders en beter en eerlijker zou doen, die hoop inmiddels de grond in is geboord. Het tweede is ook al geen fictie.. lees bijvoorbeeld A Bitter pill (op Amnesty International USA).
Kortom le Carré hoefde voor wat betreft de omstandigheden in Kenya niet veel te verzinnen... het persoonlijke verhaal van Justin, Tessa en Arnold wel.. en dat is een heel mooi verhaal geworden. Eén van de weinige boeken waarvan ik de film ook graag wil zien.
0
geplaatst: 24 april 2008, 20:27 uur
Het is een zeer goede boekverfilming. Die kan ik zeker aanraden.
0
geplaatst: 13 oktober 2008, 15:35 uur
Het boek deed er eindeloos over om op gang te komen, maar toen het eenmaal op stoom was, was het ook wel echt heel erg goed. 3,5 *
0
PeterW (crew)
geplaatst: 13 oktober 2008, 16:35 uur
[quote]aegron schreef:
Het boek deed er eindeloos over om op gang te komen[quote]
Dat is met John le Carré altijd zo.
Het boek deed er eindeloos over om op gang te komen[quote]
Dat is met John le Carré altijd zo.
0
psyche (crew)
geplaatst: 20 november 2015, 23:47 uur
Kennismaking met John le Carré die me over het geheel genomen goed is bevallen. Ik vond het langer durend op gang komen van het (ont)spannende verhaal met statement prettig.
Een megaspoiler in het éen na laatste hoofdstuk was daarentegen echt dodelijk, het is me een raadsel waarvoor dat nodig was. Misschien vanwege de laatste zinnen van The Constant Gardener waarvan de lading, als die niet al verklapt was geweest, voor mij zowel ontroerend als verrassend zou zijn. Had dan van dat éen laatste hoofdstuk een epiloog gemaakt. Zoals zinnen die na een film nog rustig over het scherm glijden.
Wat de verfilming betreft: ook ik hoef meestal niet zo nodig een verfilming van een roman te zien. Nu wil ik dat wel, al was het maar om nog wat langer van de met weinig middelen trefzeker beschreven personages te genieten. En dat zijn er best veel, maar dusdanig beschreven dus, dat ik nooit de draad ben kwijtgeraakt. Ik kan nog geen afscheid van ze nemen. Vakwerk van de schrijver.
Dat dodelijke hoofdstuk kost een halve *
3,5*
Een megaspoiler in het éen na laatste hoofdstuk was daarentegen echt dodelijk, het is me een raadsel waarvoor dat nodig was. Misschien vanwege de laatste zinnen van The Constant Gardener waarvan de lading, als die niet al verklapt was geweest, voor mij zowel ontroerend als verrassend zou zijn. Had dan van dat éen laatste hoofdstuk een epiloog gemaakt. Zoals zinnen die na een film nog rustig over het scherm glijden.
Wat de verfilming betreft: ook ik hoef meestal niet zo nodig een verfilming van een roman te zien. Nu wil ik dat wel, al was het maar om nog wat langer van de met weinig middelen trefzeker beschreven personages te genieten. En dat zijn er best veel, maar dusdanig beschreven dus, dat ik nooit de draad ben kwijtgeraakt. Ik kan nog geen afscheid van ze nemen. Vakwerk van de schrijver.
Dat dodelijke hoofdstuk kost een halve *
3,5*
* denotes required fields.
* denotes required fields.