Knulp - Hermann Hesse (1915)

Tweedehands aangeschaft. Een mosterdgeel boekje van buigzaam gelijmd linnen met op de kaft een ets van de hoofdpersoon Knulp. Omdat op de rug van het boekje een silhouet van een kat stond afgebeeld dacht ik aanvankelijk nog dat er een kat in het verhaal voorkwam, maar dit bleek dus gewoon het logo van de boekenreeks te zijn (Kattengat-boeken), begin jaren zeventig uitgegeven door de Arbeiderspers. Er komt wel een kat in voor overigens, maar dan alleen in beeldspraak.
Met veel begrip en sympathie vertelt Hesse over het zwerversleven van de altijd vrolijke Knulp die bij iedereen geliefd is vanwege zijn goede manieren en aanstekelijke opgewektheid. Het eerste deel is wat oppervlakkig en simpel, maar wel mooi geschreven. Het tweede deel wordt verteld vanuit het perspectief van een oude zwerverskameraad van Knulp en is al direct een stuk diepzinniger wanneer de twee vrienden met elkander aan het filosoferen raken over de zin van het leven en dergelijke.
Op een van zijn laatste zwerftochten begroet Knulp een steenhouwer die hij nog van vroeger kent. De steenhouwer is blij Knulp weer te zien maar geeft wel toe dat hij het zwerversbestaan van Knulp niet goedkeurt. 'De Bijbel, bla bla bla...' Tegen het einde, wanneer Knulp stervende is, voert hij gesprekken met Onze Lieve Heer die hem zegt: '....

Afijn, ga het zelf maar lezen hoor.

Zoals hierboven beschreven valt dit verhaal in 3 deeltjes uiteen. Het 1e gedeelte: de jongeman Knulp die voor een zwervend bestaan kiest. Het 2e gedeelte waar de reisgenoot van Knulp vertelt over hun beider belevenissen en inzichten. En het 3e gedeelte waar de al wat oudere Knulp zijn vriend de dokter o.m. vertelt over zijn eerste jeugdliefde en de dokter concludeert dat Knulp nu ernstig ziek is. Het 1e en het 3e gedeelte vond ik het fraaist in de mooie verhalende stijl van Hesse. Het 2e gedeelte sprak mij wat minder aan. Daarom een iets lagere beoordeling door mij van dit boek van Hesse.