menu

Gengangere - Henrik Ibsen (1881)

Alternatieve titels: Spoken | Ghosts

mijn stem
3,67 (6)
6 stemmen

Noors (Bokmål)
Toneelstuk
Psychologisch / Sociaal

164 pagina's
Eerste druk: Gyldendalske Boghandel (F. Hegel), Kopenhagen (Denemarken)

Het stuk opent met Hélène Alving die bezig is met de oprichting van een kindertehuis. Ze heeft haar hele leven de schone schijn opgehouden in een liefdeloos huwelijk. Nu, na de dood van haar overspelige man, hoopt ze de leugens uit het verleden achter zich te kunnen laten en haar voorbije leven af te sluiten. Haar hoop voor een gelukkiger bestaan is op haar zoon Oswald gevestigd die net is teruggekeerd uit Parijs. Maar hij wordt verliefd op het dienstmeisje Renate, een onecht kind van zijn eigen vader. En Oswald draagt ook een kwalijke erfenis van zijn vader mee…

zoeken in:
avatar van Pageturner
3,5
Een sober familiedrama dat zijn kracht haalt uit de dreiging die uitgaat van de personages. Bekentenissen en beschuldigingen vliegen in het rond, er wordt de vloer geveegd met allerlei 'waarden' uit de samenleving (het huwelijk, het gezin, vader- en moederliefde) en voor de verschillende personages betekent dat dikwijls een grote ontlading of zelfs een bevrijding. Een heel menselijk verhaal, dat je ook gewoon zo kan lezen, zonder het opgevoerd te zien. Voor zijn tijd heel vooruitstrevend, nu nog een heel herkenbare, pure, naturalistische tragedie.

avatar van Raskolnikov
3,0
De meest pedante schrijver ooit zou zomaar eens Henrik Ibsen kunnen zijn. Niet zozeer omdat hij zich in openbaar standaard met al zijn onderscheidingen vertoonde, maar ook omdat hij de mening was toegedaan minimaal 10 jaar vooruit te lopen op zijn landgenoten, de waarheid in pacht had, en het dus onredelijk was als er niet naar de man geluisterd werd. In zijn toneelstukken komt een obsessie naar voren voor de massa die door het grote getal middelmatigheid in stand houdt en zich traag losmaakt van verouderde moraal en gebruiken. Ibsen’s voorkeur lag dus bij de verstandige elite die wat hem betreft zo’n beetje carte blanche verdiende. Ghosts is een weergave van een onvertaalbaar Noors woord wat in bredere zin slaat op het verleden dat in het heden weerkeert. In dit geval geldt dat voor de overleden man van Helena Alving, wiens overspelige karakter zij vreest terug te zien in haar zoon. Ze is haar man altijd trouw gebleven, maar wat Ibsen betreft is dit te wijten aan verouderde ideeën waar ze zich aan conformeert. Ook dit is een terugkerende geest waar ze mee af moet rekenen. Al met al geen lichte kost, toch niet bijzonder tijdloos.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:06 uur

geplaatst: vandaag om 12:06 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.