The House Next Door - Anne Rivers Siddons (1978)

In de uitgebreide serie spookhuisverhalen is dit wel een heel vreemde eend in de bijt. Zowat ieder ander verhaal gaat over een huis dat er al jaren staat, en dus een behoorlijke geschiedenis achter de rug heeft. In dit geval echter moet het bewuste huis nog gebouwd worden wanneer het verhaal begint. Op een onmogelijk stukje taartpuntvormige grond, dat voorheen beschouwd werd als niet te bebouwen, wordt door een beginnend architect een meesterlijk, modern huis gebouwd. Dit in eerste instantie tot groot ongenoegen van de buren, die hun privacy aangetast zien wanneer er, in feite in hun achtertuin, een huis gebouwd wordt. Ze moeten wel erkennen dat het huis er prachtig uitziet, en ze sluiten vriendschap met de architect. Tijdens de bouw gebeuren er wat akelige dingen, zo worden er beestjes uit het bos gevonden die volledig verscheurd zijn, en tot overmaat van ramp maakt de nieuwe hoogzwangere bewoonster een smak, en krijgt ter plekke een miskraam.
Als het huis klaar is, en de nieuwe bewoners zijn er ingetrokken, krijg je naar verhouding heel weinig van het huis zelf te zien. Alle gebeurtenissen worden gezien door de ogen van de buurvrouw. Zij, haar echtgenoot en een stel andere buren blijven echter wel betrokken bij het wel, maar meer het wee van de opeenvolgende eigenaren, en dit heeft zijn terugslag op de buurt.

Voor huidige begrippen is het boek wat traag, en komt dus ook wat langzaam op gang. De stijl heeft wat Shirley Jackson-achtigs, maar met minder vaart. Echt eng wordt het nergens, maar dat komt misschien ook doordat je zelden in het huis komt en alle gebeurtenissen uit tweede hand verneemt. Wat er nou precies aan de hand is in het huis kom je niet te weten, en je blijft met de vraag zitten: wie is er nou gek?