De Gelukkigen - Yolanda Entius (2010)
Nederlands
Psychologisch
302 pagina's
Eerste druk: Querido,
Amsterdam (Nederland)
In het voorjaar van 2002 wordt Broekmeer getroffen door een ramp. De bus waarin de F’jes van de voetbalclub op weg zijn naar Italië schiet in de Alpen door de vangrail. Een van de jongetjes heeft het niet overleefd, maar wie precies is onbekend. Thuis in de voetbalkantine wachten de ouders op nieuws. Een van hen zal door het lot getroffen worden; dertien van hen zullen, vooralsnog, worden ontzien. De gelukkigen is een even gewaagde als meeslepende roman over een zenuwslopende nacht, de aanloop ernaartoe en de nasleep ervan: de komst van Moira, die in de nacht van het ongeluk verwekt wordt.
De aanloop naar 'de nacht' toe en de nasleep ervan beslaan verreweg het grootste gedeelte
De Gelukkigen. Over die nacht heeft één van de ouders de volgende treffende gedachte:
Op een bepaalde manier was het zelfs harmonieus geweest. Want wat je niet wilde dat jezelf overkwam, moest dus wel een ander overkomen. Maar omdat ze dat allemaal zo ongeveer gedacht moeten hebben zat daar iets gemeenschappelijks in. Omdat ze hetzelfde wilden, waren ze ook dezelfden. Ze waren in al hun individuele belang, in hun individuele aard verloren. Dat had ze heel sterk gevoeld toen. En dat had ze gemist. Dat miste ze nu.
Hoe de levens van die individuen door YE kunstig met elkaar verweven zijn en de invloed van die levens op elkaar boeit. Verderstrekkend dan ik als lezer op voorhand zou vermoeden.
De Gelukkigen is zoals misschien verwacht zou worden geen loodzwaar boek. Ik vind het vooral spannend tot aan het eind toe.
