The Constant Princess - Philippa Gregory (2005)

Dit is een boek uit mijn lievelingsgenre... Historische romans, met name die geschreven zijn door Engelsen en zich afspelen in Engeland, kunnen mij altijd wel bekoren. Dit boek speelt zich af ten tijde van de Tudors, een periode die volgens mij z'n weerga niet kent als het gaat om de enorme hoeveelheid intriges rond het hof.

Catalina, de hoofdpersoon, komt uit Spanje en is de dochter van het befaamde koningspaar Ferdinand en Isabella. Ze heeft altijd geweten dat ze haar vaderland zou moeten verlaten om te trouwen met de kroonprins van Engeland, maar ze is nauwelijks voorbereid op de situatie die ze daar aantreft. Met haar man kan ze het aanvankelijk niet zo goed vinden, ze is eenzaam en heeft heimwee. Als ze dan eindelijk het geluk gevonden heeft is dat maar van korte duur, want Arthur sterft al na een paar maanden (het boek is dan nog niet eens op de helft). Voor zijn dood laat hij haar beloven dat ze er alles aan zal doen om te trouwen met zijn broertje Henry zodat ze alsnog koningin van Engeland zal worden. Dit is echter makkelijker gezegd dan gedaan, want Catalina heeft over haar eigen huwelijk weinig te zeggen. Lange jaren wordt ze als weduwe weggestopt in een armzalig kasteel. Als het haar dan lukt om Henry te trouwen, zijn haar beproevingen allerminst voorbij. Met haar vastberadenheid en slinksheid weet ze zich echter lange tijd te handhaven als Katherine, koningin van Engeland, en maakt zich geliefd bij en bewonderd door het hele volk.

Hiermee eindigt het boek echter niet. De meeste aandacht gaat uit naar Katherines successen die ze uiteindelijk behaalt door nooit op te geven en te blijven vechten voor datgene dat zij gelooft dat haar lot en haar recht is. Pas het laatste hoofdstuk verhaalt van haar ondergang, die ze zelf al had zien aankomen. Ze heeft haar man geen troonopvolger kunnen schenken en hij is ingepalmd door ene Anne Boleyn. Hij staat erop van zijn vrouw te scheiden, en hoewel Katherine weet dat het geen zin heeft weigert ze zich daarbij neer te leggen. Het boek eindigt een beetje in mineur. Als je bekend bent met de geschiedenis zul je weten dat Henry het land afscheurt van de katholieke kerk om zich maar te kunnen scheiden van zijn vrouw. Katherine wordt, onteerd en armoedig, opnieuw weggestopt in een kasteel en sterft daar een eenzame en ellendige dood. Echter is ook uit de geschiedenis bekend dat zij vriend en vijand versteld deed staan door tijdens het proces naar voren te stappen en haar zaak te verdedigen - iets wat hoogst ongebruikelijk was in die tijd, zeker voor een vrouw. Het boek eindigt precies op dit punt:
This is my moment. This is my battle cry.
I step forwards.
Ze gaat dus strijdend ten onder, een heel mooi einde, vind ik zelf.

Het boek is weliswaar historische fictie, maar het belangrijkste is niet verzonnen: Katherine of Aragon, de eerste vrouw van Henry VIII, was een uitzonderlijk sterke vrouw. Ik houd zoveel van dit boek omdat het een vrouw beschrijft die zeer veel leed te dragen krijgt en die bijzonder onheus wordt bejegend - om die uitdrukking maar eens te gebruiken - en die desondanks recht overeind blijft staan.

Philippa Gregory heeft nog meer boeken geschreven over de Tudors en ik heb veel daarvan gelezen. Ze schrijft met een begrijpelijk en goed leesbaar Engels en sleurt je zo mee naar het Engeland van de 16e eeuw. Dit boek blijft van al haar boeken, dankzij de bewonderenswaardige hoofdpersoon, mijn favoriet.