menu

De Laatste Liefde van Mijn Moeder - Dimitri Verhulst (2010)

mijn stem
3,55 (54)
54 stemmen

Nederlands
Psychologisch / Sociaal

236 pagina's
Eerste druk: Contact, Amsterdam (Nederland)

De jaren tachtig van de vorige eeuw, men heeft nog geen term voor een nieuw samengesteld gezin. Over hen die het leven anders en elders wensen te proberen wordt gesproken als over hoeren en bedriegers. Martine, eindelijk gescheiden, vraagt zich af of nu zal blijken of zij alsnog gemaakt mag zijn voor het geluk. We volgen haar tijdens de eerste vakantie die ze doorbrengt met haar minnaar en Jimmy, haar elfjarige zoon die zich ineens opgescheept ziet met een deugdzame stiefvader en zich een verrader voelt ten aanzien van zijn echte vader. Stilaan wordt duidelijk dat de dag onafwendbaar is waarop Martine zal moeten kiezen tussen haar geliefde en haar kind.

zoeken in:
avatar van M.S.Hoogland
2,5
Na de vorige boeken die ik van Dimitri Verhulst heb gelezen, 'De Helaasheid der Dingen', 'Problemski Hotel' en 'Godverdomse Dagen op een Godverdomse Bol', vond ik dit stiekem toch een beetje een tegenvaller. Slecht is het niet; de wrange humor en het vernuftige taalgebruik uit bovengenoemde werken zijn zeker aanwezig, maar op de één of andere manier wil het verhaal nergens echt even schrijnend of doorvoeld worden. De spanning die in het reisverhaal wordt opgebouwd (tussen Martine, haar zoontje Jimmy en de nieuwe man in beider levens, Wannes) kabbelt eigenlijk maar wat voort en laat de lezer niet meer doen dan toekijken bij een wat povere vakantie naar het Zwarte Woud.

Waar in 'Godverdomse Dagen' op stilistisch hoogstaande wijze de mensheid werd ge-basht, verpakt Verhulst hier zijn maatschappijkritiek hier voornamelijk in cliché's die zo herkenbaar zijn dat ze alle scherpte missen. Een beetje afgeven op de tv-verslaafde huisvrouw, de MacDonald's bezieken en de geforceerde, oppervlakkige omgangsvormen van mede-vakantiegangers beschrijven... Ik weet het niet. Misschien ligt de lat gewoon wat hoog na de eerste meesterwerkjes.

Nogmaals, slecht is het allemaal niet, ik ben er rap doorheen gevlogen en heb me zeker vermaakt, maar het lijkt alsof Verhulst in dit boek zijn draai niet echt heeft kunnen vinden. Ook het einde van het boek, waarin zoontje Jimmy als 91-jarige wacht op zijn - ten tijde van de daarvoor beschreven vakantie ongeboren - halfbroer, komt een beetje uit de lucht vallen en deed zowel onwerkelijk als overbodig aan...

Al met al dus een wat teleurstellende roman van een geweldige schrijver, die voornamelijk met zijn schrijfstijl weet te vermaken, maar in geen enkele passage het niveau van 'De Helaasheid der Dingen' evenaart.

avatar van Bassievrucht
3,5
Ook ik sluit me grotendeels aan bij de eerste reactie, die zegt het eigenlijk allemaal al.

Het verhaal is niet bijzonder, maar vooral erg degelijk. De setting - de vakantietrip naar het Zwarte Woud -bekoort me erg. Verhulst heeft wel een eigen(wijze) manier van schrijven, een brutale, maar ook mooie stijl met een prima balans tussen drama en humor. De stijl is bovendien erg soepel en bij vlagen is het echt sterk geschreven. Dat is eigenlijk al genoeg om mij dit boek door te loodsen.

En dan zijn er ook nog eens een aantal sterke scenes waarbij het genieten is. Maar helaas staan daar even veel mindere, en zelfs een aantal nietszeggende, tegenover. Maar ach, sterk of niet sterk; het blijft opsmuk, want mijns inziens bevat deze roman te weinig diepgang. Ik krijg het idee dat ik aan de zijlijn sta te sukkelen, in plaats van mee te doen. En dan, en dat verbaast mij nog het meest, springt er opeens een compleet overbodig epiloog uit een blinde hoek. Jammer.

Uiteindelijk is dit boek zeker geen onprettige leeservaring. Sterker nog; dankzij Verhulsts schrijfstijl en spitsvondigheden heb nog redelijk genoten van deze roman.

Gast
geplaatst: vandaag om 07:25 uur

geplaatst: vandaag om 07:25 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.