menu

Candide, ou L'Optimisme - Voltaire (1759)

Alternatieve titel: Candide of Het Optimisme

mijn stem
3,62 (69)
69 stemmen

Frans
Avontuur / Reis

156 pagina's
Eerste druk: Lambert, Parijs (Frankrijk)

Candide is een jonge, zachtaardige en onnozele hals die woont op het kasteel van Baron Thunder-Ten-Thronck. Hier krijgt hij samen met Cunégonde (de dochter van de baron en Candide's geliefde) en haar broer les van professor Pangloss, de leraar op het kasteel. Als Candide na het zoenen van Cunégonde uit het kasteel getrapt wordt, gaat hij ronddwalen en beleeft hij allerlei avonturen die hem en zijn maten naar diverse landen zoals Nederland, Portugal, Suriname, Eldorado, Frankrijk en Turkije brengen.

zoeken in:
avatar van Dexter
2,5
Wel een aardige satire op Leibniz, maar het rottempo waarmee Voltaire van de ene gebeurtenis op de andere overgaat kon me echt weinig boeien. Het extreem overdrijven vond ik wel een sterk punt, maar hoewel Voltaire alles tot op het bot afkraakt, komt hij zelf nauwelijks met eigen ideeën naar voren. Dat vond ik wel redelijk zwak.
2,5*

't Was voor mij zeker geen onderhoudende of meeslepende proza. Voltaire springt met het verhaal eigenlijke van de ene hak of de tak, wat mij zeker in het begin tegenhield om zijn wereld binnen te stappen.
Gaandeweg kwamen zijn boodschappen en kritiek die hij als fundering voor dit boek gebruikte voor mij wel duidelijker naar boven drijven, en meer en meer kon ik zijn satire appreciëren. Afsluiten doet hij ook zeer mooi, eindigende met zijn later beroemd geworden oneliner: il faut cultiver notre jardin.

Achteraf bekeken, en beschouwend in de tijdsgeest van Voltaire, is het voor mij een zeer mooie aanklacht tegen de Voorzienigheid en meer bepaald Leibniz' filosofie. Het is geen mooie proza of meeslepend verhaal, maar vooral het gedachtegoed dat prijkt in dit boek wordt subliem weergegeven.

4,0
Dit werk laat wat mij betreft niet alleen zien dat optimisme kinderlijk naïef is, maar eveneens dat onwrikbaar optimisme eigenlijk helemaal niet bestaat. Sterker nog, worden optimistische geesten in een staat gebracht waarin zij niet om het kwaad heen komt, pakken zij bij voorbeeld van Candide meteen het sabel op en doorklieven ze zijn tegenstander. Het optimisme over de deugdzaamheid is dan wel aanwezig bij Candide, maar de deugd zelf ontbreekt wanneer het puntje bij paaltje komt, lijkt Voltaire te willen zeggen. Ook de liefde is bedrieglijk, want wanneer Candide zijn grote liefde Canegonda aan het eind van het boek weer tegenkomt, blijkt zij een stuk lelijker te zijn geworden, en is iedere interesse bij het hoofdpersonage ineens verdwenen. Al met al kun je beter mokken als Martin, of je op kleine, maar arbeidzame zaken richten als het verbouwen van je land, zoals de sinasappelteler in het afsluitende hoofdstuk.

Nu komt de eindboodschap, dat je minder filosofisch moet ziften, en vooral je dagelijkse ding moet doen, wel enigszins uit de lucht vallen, althans hij wordt te snel afgehandeld. 29 hoofdstukken is er ontbering, vervolgens gaan ze naar een zogenaamde wijsgeer die hen de deur wijst, komen ze de sinasappelteler tegen die met zijn eenvoud veel meer levenswijsheid bezit dan menig filosoof en is het raadsel van het bestaan opgelost. Daarnaast moet als kritiekpunt worden aangemerkt dat de Franse filosoof zijn werkje wel erg gebruikt om zijn vijanden te kakken te zetten, getuige de noten die in de vertaling van Hans van Pinxteren werden opgenomen. Nu is er met een satirische polemiek weinig mis, maar in het notenapparaat van de vertaler kom je telkens weer tegen dat degene waarna in de tekst wordt verwezen het met Voltaire aan de stok had gehad. Beetje kinderachtig, maar tekent wellicht ook zijn tijd; Rousseau kon er immers ook wat van.

avatar van mjk87
1,0
Hier kon ik echt helemaal niets mee. Ik moest me sowieso al inlezen in de filosofie van Leibniz maar ik snap het hele punt van Voltaire überhaupt niet en waarom hij zich zo druk erom maakt. Dat hoeft allemaal nog niet zo erg te zijn als er nog een leuk boek (op zijn minst) ligt, maar ook daar is geen sprake van. Dit is een volledig plotgedreven verhaal in noodtempo zonder enige echte uitdieping van de hak op de tak. Personages en gebeurtenissen boeien mij niet, mede door dat oppervlakkige. Ik had echt nul beleving bij hetgeen ik las. 1,0*.

Gast
geplaatst: vandaag om 15:17 uur

geplaatst: vandaag om 15:17 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.