menu

Mila 18 - Leon Uris (1961)

mijn stem
4,39 (22)
22 stemmen

Engels
Oorlog

552 pagina's
Eerste druk: Doubleday, New York (Verenigde Staten)

Het epos van de voorgeschiedenis en het huiveringwekkende verloop van de Joodse opstand in het getto van Warschau in 1943, ontketend door het besluit van de nazi's tot hun massale vernietiging. Het boek volgt onder andere Andrei Androfski, een joods officier uit het Poolse leger, die er na jaren van onderdrukking in slaagt de andere bewoners te overtuigen voor hun rechten op te komen, en te vechten voor een beter bestaan.

zoeken in:
5,0
Geweldig spannend boek. Heel indrukwekkend om te lezen hoe de Joden in de getto zich tot het einde toe blijven verzetten.

5,0
Coldie schreef:
Geweldig spannend boek. Heel indrukwekkend om te lezen hoe de Joden in de getto zich tot het einde toe blijven verzetten.


Helemaal mee eens dikke 5*.

3,0
Als je veel van Uris leest, gaan alle karakters toch wel een beetje op elkaar lijken. Ik vind Exodus nog steeds zijn beste

avatar van J.Ch.
4,0
Mila 18 is mij jaren geleden al eens aangeraden. Vanwege de zwaarte van het onderwerp stond ik er niet echt om te springen, maar de tragiek van de Joodse Opstand, die ik vooral ken uit The Pianist, bleef mij toch wel trekken. Je hoeft niet veel van de geschiedenis te weten om te kunnen voorspellen hoe dit afloopt. Het verhaal begint echter vlak voor aanvang van de oorlog. Zo krijg je niet alleen de tijd om emotioneel te investeren in de hoofdrolspelers (tegen beter weten in), maar ook om de dingen in perspectief te kunnen plaatsen.

Uris gebruikt daarvoor meerdere personages, sommige gebaseerd op historische figuren. Alexander Brandel is de ziel van het getto die voor iedereen een bron van hoop is. Paul Bronski symboliseert de groep Joden die toch vooral de eigen huid wil redden en daarbij steeds iets meer van zijn menselijkheid kwijtraakt. Zijn vrouw Deborah lijkt juist tot bloei te komen nu ze zich met hart en ziel voor iets kan inzetten. Andrei Arnofski, de voormalig officier die voorbestemd lijkt te zijn voor cavaleriecharges - even heldhaftig als hopeloos - is de drijvende kracht achter de opstand, en, naar het lijkt, the last man standing. Daarnaast komen er de nodige Duitsers aan bod, en dan is er nog Chris De Monti. Misschien is hij wel het daadwerkelijke hoofdpersonage, maar om eerlijk te zijn vond ik hem het minst interessant. Hoewel Uris sommige personages veel diepte en ontwikkeling meegeeft - met name Alexander en Andrei - zijn andere personages nogal vlak en soms zelfs clichématig. De Duitsers zijn door en door verrot en doen geen poging om dat te verbergen. Ook de twijfelende Joden komen er niet genadig van af. Persoonlijk vind ik veel personages te zwart-wit; er zijn er maar weinig die op het randje balanceren.

Om wat tegenwicht te geven aan het zware drama weeft de schrijver er af en toe een zijplotje doorheen. Soms werkt dat - de ingewikkelde romance tussen Andrei en Gabriela - maar vaak ook niet. Kalverliefde die uitgroeit tot Echte Liefde, de affaire tussen Deborah en Chris; het lijkt alsof Uris zelf dit niet eens heeft willen schrijven, zo weinig overtuigend zijn de scènes soms. Het echte, wrange drama ligt hem veel beter. Susan Geller en collega's die ervoor kiezen om samen met de kinderen op transport te gaan bijvoorbeeld (overigens ook op feiten gebaseerd). Als de opstand losbreekt verliest de schrijver zich af en toe in heldenverering, maar juist daar waar de dingen fout gaan is hij op zijn best. De uiteindelijke val van Mila 18 is hartverscheurend, de ontsnapping door de riolen van een handjevol overlevenden bloedstollend spannend.

Daarmee is het boek ook ongeveer afgelopen. De laatste missie, het symbolisch bevrijden van de waarheid, is volbracht. Ik vind het jammer dat we niet het einde van Andrei Arnofski te zien krijgen. Je kunt je wel voorstellen wat er gebeurt, maar ik vind dat juist hij een heldhaftig einde verdient. Tevens vind ik het jammer dat het boek nog tijdens de oorlog eindigt, en dus niet meer vertelt over de gevolgen van de Joodse Opstand (de invloed op het Poolse verzet en mogelijk de Opstand van Warschau).

De periode die hier door Leon Uris wordt beschreven, is mijns inziens een van de donkerste in de geschiedenis van de mensheid. Juist daarom is het belangrijk dat het niet vergeten wordt - en dat is misschien ook wel de boodschap van het boek. Die boodschap komt niet van Uris alleen: er was een Joodse historicus (op wie Alexander Brandel is gebaseerd) die zich heeft ingezet voor de bouw van een archief van het leven in het getto van Warschau. Mila 18 is een roman, met een schrijfstijl waar ik wel wat op aan te merken heb en een verhaal dat niet overal even sterk is. Maar het is wel een roman die je met de neus op de feiten drukt: nog niet zo heel lang geleden, niet zo heel ver weg, hebben mensen zich zo onmenselijk kunnen gedragen tegenover anderen dat deze verkozen zich massaal dood te vechten.
Lest We Forget.

Gast
geplaatst: vandaag om 23:21 uur

geplaatst: vandaag om 23:21 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.