De Vlaschaard - Stijn Streuvels (1907)
mijn stem
16 stemmen
Nederlands
Streek/Familie
332 pagina's
Eerste druk: L.J. Veen,
Amsterdam (Nederland)
Deze roman speelt zich af op een West-Vlaamse zeekleiboerderij tegen het eind van de 19e eeuw. Overheersend element is de natuur, met name het werk van de boer daarin, in dit geval de vlasteelt. Boer Vermeulen heerst nog autoritair over zijn bezittingen, maar de nieuwe tijd kondigt zich aan in de opstandigheid van zijn zoon Louis; ook trouwens in de houding van zijn vrouw Barbele tegenover haar man. Als Louis dan bovendien met de melkmeid gaat scharrelen wordt het boer Vermeulen teveel en gaat hij Louis met de stok te lijf...
3
geplaatst: 4 augustus 2021, 19:31 uur
In de vlasstreek ten zuiden van de Leie was Stijn Streuvels een beroemdheid. Het Lijsternest, z’n huis in Ingooigem, blijft een regionale trekpleister. Hij kon het boerenleven treffend beschrijven: de afhankelijkheid van de weersveranderingen, de werkliederen van de landarbeiders, de sociale en economische perikelen, de godsdienst…
De vier delen van deze naturalistische streekroman volgen de fases van de vlasteelt: zaaien, wieden, bloeien en slijten (oogsten). Het gevoelsleven van zoon Louis volgt een gelijkaardig patroon, te beginnen bij z’n ontkiemende verliefdheid voor de melkmeid Schellebelle. Hij is de jonge god die in opstand komt tegen de oude, norse boer Vermeulen.
Het taalgebruik van Streuvels is schilderachtig. Hij gebruikt West-Vlaamse dialectwoorden: kloefen (klompen), kobbenetten (spinnenwebben), kouten (praten). Het woord springtijd bewijst dat het Engels afgeleid is van het West-Vlaams. Voor de moderne stadsmens moet dit aanvoelen als een andere wereld. Het is gebonden aan tijd en streek, maar het conflict tussen vader en zoon is universeel.
De vier delen van deze naturalistische streekroman volgen de fases van de vlasteelt: zaaien, wieden, bloeien en slijten (oogsten). Het gevoelsleven van zoon Louis volgt een gelijkaardig patroon, te beginnen bij z’n ontkiemende verliefdheid voor de melkmeid Schellebelle. Hij is de jonge god die in opstand komt tegen de oude, norse boer Vermeulen.
Het taalgebruik van Streuvels is schilderachtig. Hij gebruikt West-Vlaamse dialectwoorden: kloefen (klompen), kobbenetten (spinnenwebben), kouten (praten). Het woord springtijd bewijst dat het Engels afgeleid is van het West-Vlaams. Voor de moderne stadsmens moet dit aanvoelen als een andere wereld. Het is gebonden aan tijd en streek, maar het conflict tussen vader en zoon is universeel.
3
geplaatst: 16 september, 19:59 uur
Ik had natuurlijk al wel van Stijn Streuvels gehoord (wat een mooi allitererende naam ook), maar dit is het eerste boek dat ik van hem lees, tevens één van de twee titels waar ik weleens over gehoord/gelezen had (die andere is Het Leven en de Dood in den Ast). Ik kan de reacties hierboven enkel bevestigen, eigenlijk.
Erg mooie, pakkende roman van Streuvels, geschreven in een smeuïg West-Vlaams dialect. Ik was blij dat er een soort van verklarende woordenlijst (feitelijk vertaling) achteraan was toegevoegd in de editie die ik heb gelezen, dat was voor mij als Kempenzoon wel nodig - bij Pallieter van Timmermans was dat niet nodig, bijvoorbeeld. Op die manier heb ik heel wat wonderlijke woorden en uitdrukkingen leren kennen, teveel om op te noemen eigenlijk - gaat dat vooral zelf lezen en ontdekken!
Inhoudelijk vond ik het ook erg de moeite. De 4 fasen van de vlasteelt vormen het kader van de roman, waar Streuvels vervolgens een gelaagd verhaal overheen heeft gekoepeld. Niet alleen gaat dit over de noeste landarbeid van de boer en zijn gevolg, ook de psyche van de hoofdpersonen wordt fraai uit de doeken gedaan door Streuvels, die op een knappe wijze laat zien dat generatiekloven, blinde koppigheid, domme eerzucht en jeugdige bevlogenheid van alle tijden zijn.
4 sterren
Erg mooie, pakkende roman van Streuvels, geschreven in een smeuïg West-Vlaams dialect. Ik was blij dat er een soort van verklarende woordenlijst (feitelijk vertaling) achteraan was toegevoegd in de editie die ik heb gelezen, dat was voor mij als Kempenzoon wel nodig - bij Pallieter van Timmermans was dat niet nodig, bijvoorbeeld. Op die manier heb ik heel wat wonderlijke woorden en uitdrukkingen leren kennen, teveel om op te noemen eigenlijk - gaat dat vooral zelf lezen en ontdekken!
Inhoudelijk vond ik het ook erg de moeite. De 4 fasen van de vlasteelt vormen het kader van de roman, waar Streuvels vervolgens een gelaagd verhaal overheen heeft gekoepeld. Niet alleen gaat dit over de noeste landarbeid van de boer en zijn gevolg, ook de psyche van de hoofdpersonen wordt fraai uit de doeken gedaan door Streuvels, die op een knappe wijze laat zien dat generatiekloven, blinde koppigheid, domme eerzucht en jeugdige bevlogenheid van alle tijden zijn.
4 sterren
* denotes required fields.
* denotes required fields.