menu

Het Zijn Net Mensen: Beelden uit het Midden-Oosten - Joris Luyendijk (2006)

mijn stem
3,95 (171)
171 stemmen

Nederlands
Waargebeurd

220 pagina's
Eerste druk: Podium, Amsterdam (Nederland)

De auteur was vijf jaar correspondent in het Midden-Oosten. Hij sprak met stenengooiers en terroristen, met taxichauffeurs en professoren, met slachtoffers, daders en hun familie. Hij ondervond aan den lijve dictatuur, bezetting, terreur en oorlog. Hoe meer hij meemaakte, hoe verbaasder hij raakte. Wat gaapte er een kloof tussen wat hij als correspondent ter plekke waarnam, en wat hij daarvan terugzag in de media.

zoeken in:
Volgens mij vertelde een collega mij vandaag over dit boek. Dat de stenengooiers opgetrommeld worden voor de media en dit vervolgens als zijnde gewoonte de wereld in geslingerd wordt Moet zeggen dat met wat hij verder vertelde me dit een goed boek lijkt om te lezen. Zeker aanschaffen binnenkort.

3,5
Dit boek is wel weer ontzettend gehyped, blijkbaar willen we allemaal graag de mankementen van de journalistiek zien en streven we volstrekte neutraliteit na.
Hierbij moet denk ik niet vergeten worden dat er ook heel wat kanttekeningen zijn te maken bij Luyendijks uiteindelijke punt, over de objectiviteit van de journalistiek. In de Volkskrant is een paar week geleden een discussie gevoerd over de berichtgeving in crisis/conflictgebieden, en een heel aantal mensen bleek Luyendijks punt zwaar overtrokken te vinden. Het klopt natuurlijk dat camera's soms escalatie uitlokken, maar het betekent nog niet dat de journalistiek daarmee aan nut inboet. Je bericht nu eenmaal wat er aan vreemde dingen gebeurt, en je probeert toch, voor zover mogelijk, een beeld te geven van hoe de situatie is. Dat dit niet altijd volledig kan zijn, moet misschien wat vaker uitgesproken worden.

avatar van Dimara
2,0
Winnaar van de NS Publieksprijs 2007.

avatar van Arkadi
Ben hier eigenlijk wel benieuwd naar al lees ik niet graag boeken die niet vallen onder het kopje Roman.
Ik vind Luyendijk wel een sympathiek iemand en iemand die verstand van zaken lijkt te hebben.
Daarbij komt hij in de media ook wel weer over als een soort knuffelbeertje wat niet uitdaagt om het boek te lezen. Lastig.
Daarbij is het lastig om een eenduidig oordeel te geven over de media/journalistiek. Tuurlijk kan een camera uitlokken tot escalatie.
Kijk naar de opnames die in nederland worden gemaakt in de probleemwijken. ook wordt de camera in extreme gebruikt om het leed van de wereld te laten zien zoals een tijd geleden de Palestijnse vader die zijn gewonde/dode dochter wilde laten zien aan een camera die aanwezig was(was het echt of maakte hij misbruik van de camera).
Wat ik wel begrijp is dat beelden vaker uitgelegd moeten worden en ook de suggestieve verslaggevingen.
Beelden zijn te veel afhankelijk van de interpretatie die de normale burger er aan geeft.
Verder heb ik het idee dat in vele verslaggevingen een suggestieve ondertoon zit. Een goede journalist doet dit puur objectief.

Al met al vind ik het idee/boek interessant om nu een keer te weten te komen of de verslaglegging-realiteit nu klopt of niet en ik weet niet of hij nu daadwerkelijk concrete situaties uit de geschedenis/midden-oosten pakt en die beschrijft.

4,0
Arnie schreef:
Dit boek is wel weer ontzettend gehyped, blijkbaar willen we allemaal graag de mankementen van de journalistiek zien en streven we volstrekte neutraliteit na.
Hierbij moet denk ik niet vergeten worden dat er ook heel wat kanttekeningen zijn te maken bij Luyendijks uiteindelijke punt, over de objectiviteit van de journalistiek. In de Volkskrant is een paar week geleden een discussie gevoerd over de berichtgeving in crisis/conflictgebieden, en een heel aantal mensen bleek Luyendijks punt zwaar overtrokken te vinden. Het klopt natuurlijk dat camera's soms escalatie uitlokken, maar het betekent nog niet dat de journalistiek daarmee aan nut inboet. Je bericht nu eenmaal wat er aan vreemde dingen gebeurt, en je probeert toch, voor zover mogelijk, een beeld te geven van hoe de situatie is. Dat dit niet altijd volledig kan zijn, moet misschien wat vaker uitgesproken worden.


Ik zie je kritiek niet op dit boek. Sterker nog, de slotzin is ook de conclusie van Luyendijk.

Sterk betoog uiteindelijk over de moeilijkheid om een objectieve mening te vormen via de media. Luyendijk begrijpt volgens mij zelf ook heel goed hoe je een groot publiek moet bereiken en manipuleren; erg vlot en toegankelijk geschreven, doordrenkt met persoonlijke ervaringen, aangrijpende ervaringen, maar ook komische. Grappig ook dat hij daar zelf op het einde nog even op terug komt.

Moge vele mensen door dit boekje wat kritischer zijn geworden!! Lijkt me ook echt iets voor een schoolvak. Omgaan met informatiestromen.

4 sterren

4,0
Hando schreef:

Ik zie je kritiek niet op dit boek. Sterker nog, de slotzin is ook de conclusie van Luyendijk.


Inderdaad.

Toch een echte aanrader. Aanvankelijk was ik niet zo onder de indruk van Luyendijk's schrijfstijl en het helpt ook niet dat het geheel nogal warrig is gestructureerd. Dit wordt echter ruimschoots gecompenseerd door de belangwekkende inhoud.

4,5
Arkadi schreef:
Al met al vind ik het idee/boek interessant om nu een keer te weten te komen of de verslaglegging-realiteit nu klopt of niet en ik weet niet of hij nu daadwerkelijk concrete situaties uit de geschedenis/midden-oosten pakt en die beschrijft.

Dat doet hij. Je zou er eens aan moeten beginnen wanneer het onderwerp je aanspreekt. Is het niet leuk, leg je het gewoon weg.

avatar van eRCee
Als je jezelf het boek wilt besparen (oh, wat zeg ik nu?) kan je ook kijken naar de mooie docu van Tegenlicht met Joris Luyendijk. Zie via uitzendiggemist.nl het archief van Tegenlicht, en dan de aflevering van 09-04-2007.

4,5
Ook voor de personen die het wel gelezen hebben een goede tip, dunkt me.

Ik betrapte mezelf er zojuist overigens weer op dat ik bij het lezen van de krant de berichtgeving over de kwestie Israel / Palestina met een heel ander oog bekijk.

avatar van Goost
4,0
Die ervaring heb ik zelf ook, en zou voor iedereen goed zijn. Het is altijd zo makkelijk om een mening te vormen als je een rijtje feiten naast elkaar legt, maar dit boek maakt pijnlijk duidelijk dat het nooit zo simpel in elkaar steekt.

Behalve de objectiviteit van de media, vond ik met name zijn 'gehamer' op het niet kunnen begrijpen van een dictatuur belangrijk. Zette mij echt aan het denken over hoe anders je wereld er dan uit ziet, en dat het inderdaad geenszins te vergelijken is met onze manier van leven.

Het enige wat jammer blijft, is dat zelfs hij - iemand met jarenlange ervaring - geen oplossing ziet voor het hele mediacircus. Blijkbaar is het niet mogelijk om daar uit te stappen en verslaggeving uit het Midden-Oosten op een andere manier te organiseren. Juist daarom is het zo belangrijk dat alle artikelen en journaalbeelden kritisch bekeken worden, en dat weet Luyendijk wel te bewerkstelligen. Lezen dit!

avatar van Jasper
4,0
@ Goost
In de drieeentwintigste druk is een nawoord toegevoegd waarin Luyendijk vier tips geeft voor het anders organiseren van de journalistiek over het M.O. Had voor mij best als nieuw hoofdstuk toegevoegd mogen worden.

avatar van Remco
4,0
Een aanrader voor eenieder om te lezen. Het geeft je een aardig beeld van de eenzijdigheid van onze verslaggeving. De foto op de kaft spreekt al boekdelen! Hello everybody......

4,0
Een echt aanrader! Het maakt je bewust van hele belangrijke dingen, als je het mij vraagt. Toppertje

4,0
Erg sterk helder en vooral leuk opgeschreven betoog. Sprekende voorbeelden die je beeld op veel buitenlandberichtgeving blijvend zullen veranderen. de pr machine van Israel en Amerika de kinderkleren die Palestijnen bij bombardementen tussen het puin liggen en de berichten uit Nederland die Luyendijk in het Midden Oosten gewoon overleest. hebben dat bij mij in ieder geval wel bewerkstelligd. Bovendien en dat spreekt me het meest aan niet geschreven door iemand die de waarheid in pacht denkt te hebben.

De reacties van collega's zijn me overigens bijzonder tegengevallen vooral omdat ze niet veel verder komen dan krampachtig in de verdediging schieten.

4*

4,0
Ik moest vaak denken aan dit boek tijdens het recente conflict in Gaza. Het viel me op dat het Israelische verhaal weer veel beter doorkwam. "De raketbeschietingen moeten stoppen" en dat tot in het oneindige herhaalt. Wat was het Palestijnse verhaal??

5,0
Een tip voor als je dit boek hebt gelezen: Lees ook Het maakbare nieuws waarin journalisten reageren op 'Het zijn net mensen'. Ook Luyendijk komt in dit boek nogmaals aan het woord.

3,5
veel mensen zullen bewust zijn dat we worden gemanipuleerd door media en dat zij bepalen wat en hoe wij iets te zien krijgen en hoe ons oordeel daarmee al voorgekauwd wordt. de mensen die dit boek lezen zullen hier des te meer alert op zijn. maar meerderheid van de mensen en dat zullen niet-lezers van dit boek zijn zijn niet bewust dat zaken in scene gezet kan zijn of een kant (Israel) wordt gekozen.
omdat het MO niet mijn bijzondere interesse heeft vond ik het soms wel lastig om door te blijven lezen. Desalniettemin heeft het me toch blijven boeien om juist wat meer te weten te komen over dit gebied en rol vd media.

4,0
Interessant boek, dat de werking van de nieuwsvoorziening in het Midden Oosten kritisch bekijkt waarbij ook vraagtekens bij de eigen analyse gezet worden. Er worden veel feiten en verklaringen gegegeven maar het boek leest wel erg vlot vanwege de persoonlijke invalshoek van Luyendijk. 4*

3,5
Toch het boek maar eens gelezen, en dat heeft een behoorlijke meerwaarde ten opzichte van de Tegenlicht-documentaire. In feite is dit het traditionele boek dat voormalig correspondenten vaak schrijven over hun verblijf in exotische oorden, en gelukkig heeft Luyendijk daarom ook veel persoonlijke ervaringen verwerkt.

Daarnaast zijn de kanttekeningen die Luyendijk maakt bij het werk van journalisten in geïsoleerde of door dictatuur beheerste gebieden ook veel genuanceerder dan ik in eerste instantie dacht. Veel van wat ik bovenaan deze pagina schreef moet ik dan ook intrekken; ik kan me grotendeels aansluiten bij Hando's opmerkingen. Wel ben ik nieuwsgierig geworden om de kritiek van andere journalisten hierop nog eens te lezen. Mijn indruk is dat men vooral de zwaarmoedigheid en hulpeloosheid die uit het betoog spreekt probeert te relativeren.

Meer inhoudelijk is Luyendijks betoog i.m.o. een erg nuttige en noodzakelijke schakel in ons eigentijdse streven en de pretentie de wereld met zijn informatiestromen 'onder controle' te hebben. Het is of Luyendijk met het aanstippen van deze problematiek, die van multigefacetteerde conflicten, beeldvorming en nieuwsfilters, problemen van alle tijden tot zeer dicht op de huid is genaderd. Hoevaak zijn niet feiten en ware toedrachten van vroegere conflicten tenminste 10 jaar na dato boven water gekomen? Hoevaak betrof dit ook niet theorieën die in eerste instantie (door beeldvorming) op complottheorieën leken, over ware intenties en belangen van regimes? Het is of Luyendijk deze onderliggende facetten, die in feite pas naderhand bekend 'hadden moeten worden', nog tijdens de conflicten aan het ontwaren is. Maar bovenal is hij geconfronteerd met de oorzaken van deze scheve informatiestroom en doet hij daarvan verslag.

Het is wat mij betreft dit zwaarmoedige, maar uitermate luchtig en leesbaar opgetekende verhaal, meer dan waard: met recht wordt dit een 'must' voor de kritische nieuwsvolger genoemd. Ook voor de gewone nieuwsvolger trouwens.

avatar van eRCee
Welcome to the real world.

Wat me vooral opviel bij het lezen van Het zijn net mensen is dat de voorbeelden die Luyendijk geeft over hoe het nieuws eigenlijk gebracht zou moeten worden behoorlijk aansprekend zijn. Een simpel antwoord als "dat kan ik niet weten, want dit is een dictatuur", zou geweldig zijn in het acht uur journaal. Waarom kan dat in de praktijk dan (nog steeds) nauwelijks?

Verder een boeiend boek, een meer dan nuttig inkijkje in de media-wereld. Wel heb ik het gevoel dat men via allerlei achtergronden en praatprogramma's al iets meer kan weten over de werkelijkheid achter het nieuws dan Luyendijk doet vermoeden. Het onvolprezen Tegenlicht bracht bijvoorbeeld de docu De verkoop van een oorlog (toegegeven, dat was na het verschijnen van dit boek).

Verder weet Luyendijk het boek in de juiste verhoudingen te larderen met persoonlijke ervaringen, mopjes en een paar motieven. Goed gedaan. De structuur van het verhaal zelf had echter wel wat strakker gekund volgens mij.

Het dankwoord vind ik trouwens klasse: "Apart wil ik Carolien Roelandts bewieroken, mijn vaste redacteur bij NRC die het volhield om mij meer dan drie jaar lang iedere ochtend op te bellen voor overleg. Wat een superieure begeleiding en compromisloze professionaliteit [...]".

Ik zou er bijna een NRC-abonnement van gaan aanvragen.

avatar van mjk87
4,0
Our own correspondant is sorry to tell
Of an uneasy time that all is not well

Prima boek van Luyendijk, dat voort borduurt op Een goede man slaat soms zijn vrouw. Weer zit hij in het Midden-Oosten, waarbij hij observeert, filosofeert en zijn mening geeft.

De observaties zijn scherp, eerlijk en hoewel hij als arabist iets meer de kant lijkt te kiezen van de moslims (en Palestijnen in deel 2) is hij altijd behoorlijk genuanceerd en onpartijdig. Moppen komen van beide kanten, hij wil beide zijden laten zien, in hun goedheid en slechtheid, maar probeert vooral duidelijk te maken hoe de media (en de politiek ook) vooringenomen zijn in hun oordelen en bewoordingen. Daarnaast toont hij ook de gewone man in de regio, het kwaad dat dictatuur heet, en altijd maar de rol van de media er tussen in. Soms zelfs wat te veel. Wel is alles prettig leesbaar, leuk met de mopjes tussendoor, of de krantenstukjes die Luyendijk zelf heeft geschreven.

Helaas is zeker het deel van Israël wat te lang. Niet dat het allemaal oninteressant is, maar na twee hoofdstukken ken je het al, en weet je wat Luyendijk kwijt wil. Het laatste deel is weer sterker. Scherper en uitgesprokener ook. Wel lijkt dit wat los te staan ineens. Misschien had Luyendijk het boekje iets korter kunnen maken (minder Israël) en meer als betoog, als pamflet kunnen schrijven. Hij is helder in zijn meningen, maar centreer deze, geef die aan het begin en werk dat al beargumenterend naar het einde uit en maak er zo een heel sterke rede van. Dan was de waardering nog hoger uitgevallen. Maar ook dit is een prima boek.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:53 uur

geplaatst: vandaag om 12:53 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.