Ecce Homo: Wie Man Wird, Was Man Ist - Friedrich Nietzsche (1908)

Met veel pathos beschreven, en een zeer eigenaardige biografie, maar dat maakt het niet direct een prettig leesbaar werk. Nu is dat ook niet direct Nietzsches eerste bedoeling. En zoals ik eens hoorde: Nietzsche lees je niet, maar dreun je op, over en over. Of iets in die trant.
Toch is dit geen werk om echt te blijven opdreunen. Tuurlijk komt hij wel met een samenvatting van zijn filosofie, maar het zijn flarden, zonder goedlopend verhaal of rode draad. Veel wordt behandeld, maar evenveel blijft door chaos en soms lastige zinsconstructies voor mij erg vaag. En ja, opdreunen kan, om het te snappen, maar het is niet interessant genoeg daarvoor eigenlijk.
Nu en dan echter heeft hij wel degelijk zijn goede momenten, en dan toont hij zich een meester in een mengeling van filosofie en literatuur. Ook met veel kennis van andere schrijvers, in een groteske stijl beschreven, ironisch tegen het arrogante aan, prima. Maar te vaak was dit werkje niet om doorheen te komen. Daarom de allerkleinste voldoende. Maar meer ook niet.