menu

Junkie: Confessions of an Unredeemed Drug Addict - William Lee (1953)

Alternatieve titels: Junky | Junk

mijn stem
3,75 (32)
32 stemmen

Engels
Autobiografische Roman / Psychologisch

151 pagina's
Eerste druk: Ace Books, New York (Verenigde Staten)

'Drugs,' schrijft de auteur, zijn niet zo maar een gewoonte, het is een levenswijze.' Een levenswijze, waarin de kick, de roes, alles beheerst en waarin de verslaafde zich ontredderd beweegt in de schemering van zijn afhankelijkheid die soms tot onverwachte gewelddadigheden leidt. Junkie is het verhaal van een verslaving, het is een waarschuwing en een gids door de anonieme onderwereld van de gebruikers, hun leveranciers, de aanbrengers en de dieven.

zoeken in:
4,5
Old Bull Lee's eerste, misschien wel meest eerlijke 'roman'. Na het lezen van Junkie/Junky was Jack Kerouac geschokt door zoveel eerlijkheid, zoveel naaktheid. Waar hij in zijn eerste roman (town and the city) had geprobeerd om zoveel mogelijk de voorwaarden te scheppen waaronder zijn hoofdpersonen fungeerden, hier deed Burroughs het tegenovergestelde: gewoon beginnen en we komen wel ergens uit.
Belangrijk boek in de geschiedenis en vooral ontwikkeling van wat later de 'Beat Generation' zou worden genoemd.

avatar van Raskolnikov
3,0
Burroughs kende ik enkel van Cronenbergs verfilming van Naked Lunch en een documentaire waarin hij op zijn minst excentriek overkomt. Wat schetst mijn verbazing als zijn debuut een zakelijk, bijna droog, verslag blijkt dat niet in de verste verte bevreemding oproept. Een autobiografisch getinte schets over het leven van een junk, in een tijdperk dat drugs steeds meer de Amerikaanse samenleving binnensijpelt. Drugs is een way of live; de waarom-vraag komt in het geheel niet aan bod, Burroughs beschrijft nauwelijks wat drugs aan positieve of negatieve effecten oproept. In deze documentaire stijl blijft hij verre van psychologische en dramatische uitwerking. Wat mij betreft gaat Junkie, net als bij zijn Beat-generation kompanen, vooral over vrijheid. Burroughs beschrijft haarfijn hoe de junkie een eenling wordt, voortdurend op de hoede voor andere junks, verraders, politie, onwillige drogisten en wat dies meer zij. De eenling tegen het systeem. Hij is dan ook voortdurend op de vlucht, om te eindigen in Mexico. Opvallend 1: ik heb nog nooit een roman gelezen waarin de vrouw van een hoofdpersoon zo absurd op de achtergrond blijft. Opvallend 2: drugs is nauwelijks verslavend, de hoofdpersoon stapt er net zo makkelijk weer vanaf als dat hij er (zonder reden uiteraard) weer aan begint. In die zin toch een beetje de idealisering waar het voor versleten is.

Gast
geplaatst: vandaag om 00:06 uur

geplaatst: vandaag om 00:06 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.