menu

The Terrible Privacy of Maxwell Sim - Jonathan Coe (2010)

Alternatieve titel: De Afschuwelijke Eenzaamheid van Maxwell Sim

mijn stem
3,38 (16)
16 stemmen

Engels
Psychologisch

352 pagina's
Eerste druk: Viking, Londen (Verenigd Koninkrijk)

Maxwell Sim ziet het niet meer zitten. Hij is vervreemd van zijn vader, heeft een traumatische echtscheiding achter de rug en is niet in staat om met zijn puberdochter te communiceren. En ondanks zijn vierenzeventig vrienden op Facebook heeft hij niemand om zijn problemen mee te delen. Dan doet iemand hem een vreemd zakelijk voorstel, waarvoor hij met de auto van Londen naar de Shetlandeilanden moet reizen. Sim begint de tocht met open vizier, goede bedoelingen en een geruststellende stem op het navigatiesysteem. Maar al snel neemt de reis een onverwachte, grimmige wending, die hem niet alleen naar het meest afgelegen puntje van het Verenigd Koninkrijk brengt, maar ook naar de diepste en donkerste momenten uit zijn eigen leven.

zoeken in:
avatar van M.S.Hoogland
3,5
Voor het overgrote een fijn, tragi-komisch boek dat handelt over de banden tussen mensen, en de vraag of die dankzij onze technische ontwikkelingen echt wel zo makkelijker te onderhouden zijn. Het verhaal bevat enkele schitterende wendingen (meestal in gang gezet door de aparte verhalen tussendoor, steeds geschreven door een ander personage uit het verhaal) en wekt zowel herkenning als lachsalvo's op.

Ik had dit boek graag de volle vijf sterren gegeven, maar helaas vliegt de boel in de laatste vijftig pagina's mijns inziens uit de bocht. Als hoofdpersoon Maxwell Sim op een gegeven moment een dronken dialoog houdt met zijn navigatiesysteem, duurt mij dit wat te lang en zorgt het voor een warrig hoofdstuk dat me totaal niet wist te boeien. Goed, daar had ik mee kunnen leven, ware het niet dat er tegen het einde ook nog ineens, compleet vanuit het niets, de 'ontdekking' wordt gedaan dat Maxwell misschien wel homoseksueel is.. Dat leek totaal niet in verband te staan met wat ik in de 350 pagina's daarvoor had gelezen. Tenzij ik natuurlijk iets gemist heb dat kan ook.
En dan het veelbesproken einde. Je houdt ervan of je haat het. Ik haat het, en voelde me enigszins bekocht. Lees en oordeel zelf, echter niet voordat je Coe's prachtige boek 'The Rotter's Club' gelezen hebt...

avatar van dutch2.0
3,0
Met The Terrible Privacy of Maxwell Sim keert Jonatahn Coe (net als David Mitchel) in 2010 terug op zijn schreden. Was voorganger The Rain before It Falls verrassend serieus, in Maxwell Sim wisselen komedie en drama elkaar weer vloeiend af. Lachen om een lofzang op de tandenborstel en om de liefde van een man voor zijn navigatiesysteem, huilen om een jongen die graag een mooi kampvuur wil maken maar geen idee heeft hoe.

Veel meer dan in vroeger werk, kent Maxwell Sim een overkoepelend thema. De roman gaat over verschillende gradaties van eenzaamheid. Daarbij is de grootste eenzaamheid niet de eenzaamheid van iemand die in zijn eentje ronddobbert op zee. Ook niet de eenzaamheid van iemand die zichzelf niet kan zijn en gedwongen is een dubbelleven te leiden (zoals de vader van Maxwell). Nee, de grootste eenzaamheid treft de mens die zijn grootste verlangen zover heeft weggestopt, dat hij er zelf geen weet van heeft (zoals Maxwell, die hartstikke gay is zonder dat hij het zelf weet). De mens die geen contact heeft met zichzelf, en daarom ook geen intiem contact met anderen kan krijgen. Geen origineel thema, wel bekwaam uitgewerkt.

Dan is het jammer dat Coe het einde verschrikkelijk verknalt. Iets met onbetrouwbare vertellers en wisselend perspectief, dat soort gekunsteld gedoe. Coe zal er niet van wakker liggen, maar het kost hem wel een halve ster

avatar van GVR
3,0
GVR
Op zich heeft dit boek het in zich om je mee te nemen op de reis die Maxwell Sim onderneemt. Het personage is daarvoor interessant genoeg. Waar ik minder mee heb is het zijpad dat bewandeld word door de zogenaamde brieven die hij leest en mij i.i.g. uit het verhaal haalt.
Op het einde weet Coe dat wel weer te herpakken, maar het einde is ronduit teleurstellend en haalt heel de geloofwaardigheid weg van het voorgaande.

avatar van Donkerwoud
3,5
Het boek begint als een meesterlijke beschrijving van eenzaamheid binnen onze tijdsgeest, maar verliest zichzelf dan uiteindelijk in teveel speelse wendingen rond verschillende vertellers en de plotselinge homoseksuele geaardheid van Maxwell. Vooral dat laatste stond me erg tegen, omdat het nogal een aanfluiting is naar de geloofwaardigheid als de seksuele gevoelens van Maxwell naar hetzelfde geslacht toe zo minimaal is dat juist dat essentiële aspect niet nader uitgewerkt wordt.

avatar van devel-hunt
4,0
Een erg gemakkelijk weg te lezen boek, tragiek, humor, eenzaamheid, een zoektocht en uiteindelijk acceptatie. Het verhaal loopt soepel, de taal lekker leesbaar. Soms is het boek wat ongeloofwaardig en wat ver gezocht, elementen die een boek mag hebben. Alleen het einde is een anti climax. Waarin hij de schrijver van zijn eigen verhaal of boek ineens tegen komt. Dat is zonde. Het boek had een beter einde verdiend.

Gast
geplaatst: vandaag om 09:42 uur

geplaatst: vandaag om 09:42 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.