Jammer, had gehoopt op een verfrissende of diepzinnige blik op het verhaal rond de allereerste moord in onze geschiedenis, maar dit werkje kon mij niet bekoren.
Voor mij persoonlijk vormt het boek Genesis, in het bijzonder de eerste paar hoofdstukken: de schepping, de Hof van Eden, Adam & Eva, de slang en ten slotte Kaïn die zijn voorbeeldige broer Abel uit jaloezie in het veld om het leven brengt, het mooiste van wat de bijbel te bieden heeft.
Wij hadden vroeger thuis een kinderbijbel, zo'n echte jaren '70 kinderbijbel, rijkelijk geïllustreerd, met gele omslag en op de voorkaft een van de drie Koningen op een kameel, toch eens op Marktplaats kijken of ze 'm hebben, en altijd weer las ik die eerste paar verhalen.
De moord op Abel wordt hier in een enkele zin beschreven, dat is in de bijbel niet anders, maar ik had dat als schrijver toch veel theatraler opgevoerd en op z'n minst een bladzijde of anderhalf voor uitgetrokken.
Op zekere dag vroeg Kaïn zijn broer om met hem mee te gaan naar een nabijgelegen vallei, waar zich volgens iedereen een vos schuilhield, en daar sloeg hij hem eigenhandig dood met een ezelskakebeen dat hij van tevoren had verborgen in een braamstruik, dus met voorbedachten rade.
Ik moest de zin nog twee keer lezen ook, want ik dacht even dat hij de vos doodsloeg.
Voortdurend bedient Saramago zich van een licht-sarcastisch en -badinerend toontje, dat al vrij snel de keel begint uit te hangen...
een paar kindertjes die god weet wat aan het doen zijn
in bepaalde clubs die het esoterisme aanhangen
Sowieso heb ik niks met dit soort humorloze humor:
Hij had geslapen zoals men denkt dat een blok slaapt..
Waar ik ook zo'n hekel aan heb is als een schrijver zich rechtstreeks tot de lezer richt:
..opdat u, geachte lezer...
zeg nou zelf
Steeds ook in de we-vorm, dus:
Punt van orde. Voor we verdergaan met dit...
Dat is in een kinderboek nog te doen, maar niet in een boek voor volwassenen.
Maar genoeg geluld, ik zet nog maar even het wonderschone
Lullaby for Cain op van Sinéad O'Connor, gezongen vanuit het perspectief van de moeder van Kaïn (en Abel), Eva.