menu

The Pines - Robert Dunbar (1989)

mijn stem
2,00 (1)
1 stem

Engels
Griezel

368 pagina's
Eerste druk: Banner of Truth, New York (Verenigde Staten)

In de mysterieuze en donkere Pine Barrens waart het legendarische monster de Duivel van Jersey rond. Om een of andere reden worden kampeerders steeds weer getrokken naar de Pineys, zoals de lokale bevolking de streek noemt, maar hun kampeertochtjes eindigen niet altijd even plezierig. Er vallen regelmatig doden in de vreemde bossen; doden die volgens de bewoners veroorzaakt zijn door de Duivel van Jersey. De jonge Matthew woont met zijn moeder Althena in de bossen, en wanneer Althena's nietsnut van een vriend, die ook nog sherriff is, wordt vermoord, slaan Althena en de partner van haar vriend de handen ineen om de zaak op te lossen.

zoeken in:
avatar van DMF
2,0
DMF
Zo vlak voor het afsluiten van het (lees)jaar 2011 loop ik de grootste teleurstelling tegen het lijf. Ik ben best een tijd op zoek geweest naar The Pines van Robert Dunbar en was blij dat ik via eBay een editie kon vinden. De reviews waren over het algemeen ook heel erg goed en met name de setting van het verhaal sprak me aan. De 'Pine Barrens' in New Jersey vormen toch een mooi uitgangspunt voor een spannend verhaal, maar het mocht helaas niet zo zijn.

De start was helemaal niet verkeerd en de introductie van de 'Jersey Devil' was nog best sterk. Ik had er nog nooit van gehoord, maar in New Jersey schijnt het een bekende legende te zijn. Na de introductie komt het beest echter lange tijd niet in beeld. Dunbar focust zich op verschillende personages die niet heel erg sterk zijn. We volgen een aantal mensen van het ambulancepersoneel en wat lokale politiemannen. Zij dienen de 'Pineys', zoals de bewoners genoemd worden. De Pineys worden stuk voor stuk beschreven als dronken, kettingrokende, vechtende en verstandelijk beperkte inwoners. Ik zou me oprecht aangevallen voelen als ik in die regionen zou wonen.
De hoofdpersonen zelf zijn wel iets beter, maar ook niet om over naar huis te schrijven. Ze zeuren vooral heel erg veel, al hebben ze daar soms ook alle reden toe omdat de Pineys de dienstverleners niet al te best behandelen. Dunbar switcht bij de hoofdpersonen wel heel erg veel van point-of-view en dat is echt heel erg ergerlijk. Er zijn een stuk of zes/zeven karakters die regelmatig terugkeren en incidenteel is er een kort subplotje dat centraal staat, maar door de vele wisselingen leest het gewoon niet fijn. Soms wordt er ook maar echt voor een paar zinnen gewisseld van vertelperspectief. Vooral in de eerste helft van het boek wordt het verhaal nogal opgehouden. De Jersey Devil zelf verschijnt nog in een fraaie passage waar wat kampeerders problemen krijgen, maar blijft verder vrijwel helemaal afzijdig.
Ik kreeg ook geen goed beeld bij de hoofdpersonages. Ze worden echt zelden omschreven; de dialogen voeren veel te nadrukkelijk de boventoon. Te vaak was het maar onduidelijk wie er aan het woord was en wanneer dat eindelijk uit de doeken gedaan werd, moest je de dialoog weer herlezen om alles in de juiste context te plaatsen. En alsof dat nog niet genoeg was, zijn veel dialogen in het plaatselijk platte dialect geschreven. Het viel nog wel te volgen, maar in combinatie met het vele switchen en de te talrijke dialogen kon ik nooit echt lang doorlezen.

Halverwege focust de plot zich dan eindelijk wat meer op de doden die er reeds zijn gevallen in de Barrens. Het tempo gaat eindelijk wat omhoog en de personages maken zich druk om relevantere zaken. De zoektocht naar wat er in de bossen rondstruint, is nog best te pruimen. Dunbar voorkomt dat het boek echt een catastrofe wordt, maar echt meeslepend wordt het nooit. De omgeving wordt soms ook veel te uitgebreid beschreven. Had dan wat plaats ingeruimd voor de beschrijvingen van de personages.
De Devil zelf blijft wel erg mysterieus en ik was wel benieuwd wat er precies achter stak, maar het einde geeft geen bevredigend antwoord. Er zijn wel heel veel losse eindjes en ondanks dat ik echt niet alles voorgekauwd hoeft te krijgen, is een kleine uiteenzetting toch niet overbodig. De afsluiting van het verhaal zelf is op zich niet verkeerd, maar de lovende reacties in sommige reviews kan ik absoluut niet plaatsen.

Robert Dunbar heeft nog een vervolg op The Pines geschreven, maar voorlopig laat ik die links liggen. The Pines zal ik niet zo snel aanraden. Het klonk allemaal heel leuk en de Pine Barrens als locatie had zeker potentie, maar de uitwerking laat te wensen over. Teveel dialogen, te weinig beschrijven van de personages, te vaak switchen van verhaalperspectief en teveel matige personages. Halverwege wordt het allemaal wel beter, maar ik had er veel meer van verwacht.

* *

Gast
geplaatst: vandaag om 21:57 uur

geplaatst: vandaag om 21:57 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.