Crime - Irvine Welsh (2008)
Alternatieve titel: Misdaad
Engels
Thriller
343 pagina's
Eerste druk: Jonathan Cape,
Londen (Verenigd Koninkrijk)
Detective Ray Lennox en zijn verloofde Trudi vliegen naar Miami voor een paar dagen rust en om hun bruiloft te plannen, maar vanaf het begin is de reis een nachtmerrie. Lennox slikt ladingen antidepressiva en begint weer als een razende te drinken, maar de zaak loopt pas echt uit de hand wanneer hij tijdens een feestje een hernieuwde kennismaking heeft met cocaïne. Een van zijn nieuwe vrienden heeft echter een tien jaar oude dochter die het doelwit blijkt van een groep pedofielen...
Nadat ik het boek in het Engels bij de biep geleend had zag ik dat de NLse vertaling uit ging komen. En omdat ik nu eenmaal liever Nederlands lees dus nog even gewacht en alsnog de NLse vertaling geleend en gelezen.
Misdaad gaat over Ray Lennox die ook in Smeris (Filth), een ander Irvine Welsh boek, voor komt. Ray is een Schotse smeris die met zijn verloofde voor een vakantie naar Florida gaat. Hij is in de war na een zaak waarin hij een kinderverkrachter op heeft gepakt, helaas te laat, want het kind is niet alleen verkracht, maar ook vermoord. Omdat zijn verloofde de godganse dag over hun geplande trouwerij zit te ouwehoeren gaat Ray er op een avond rap op uut. Hij ontmoet twee geile wijfe die hem uitnodigen voor een nachtje sex en coke. Bij de dames thuis voegen zich nog twee mannen bij het feestende trio. Als Ray even later geschreeuw hoort gaat hij kijken en ziet dat één van die twee het tienjarige dochtertje van één van beide dames wil gaan misbruiken. Ray ontfermt zich vervolgens over het meisje en neemt haar mee om haar uit de vieze vingers van een groep pedo’s te houden en om die pedoclub uiteindelijk op te rollen.
Het boek gaat dus over de jacht op kinderverkrachters, zowel in Schotland (door middel van flashbacks naar de zaak die Ray emotioneel sloopte) als in Miami. Met wat zijlijntjes naar een gebeurtenis in zijn familie en een traumatische gebeurtenis uit zijn jeugd.
Het is Welsh’ eerste thriller en daarmee een stapje opzij van het ge-eikte Welsh verhaal over kleurrijke zatlappen, druggebruikers, viespeuken en idioten. Ik vond het met afstand het minste boek wat ik van Welsh gelezen heb. Het is niet slecht, ook niet saai, maar te gewoontjes. Met een wat zoetig einde bovendien. Er zitten best wel goeie stukken in, daar niet van, maar het was absoluut niet de Welsh waar ik op rekende, ook met de wetenschap dat dit een wat ander boek zou zijn dan de vorige Welsh boeken. Misdaad ontbeert ook nog de nodige spanning en vaart die thrillers nodig hebben. Het is een onderhoudend boek, niet slecht, maar zeker niet zo bijzonder als de vorige werken van Welsh. Een twee en een halfje. Nou vooruit, omdat het Irvine is, een drie.