menu

Letter en Geest: Een Spookverhaal - Frans Kellendonk (1982)

mijn stem
3,31 (8)
8 stemmen

Nederlands
Psychologisch

112 pagina's
Eerste druk: Meulenhoff, Amsterdam (Nederland)

Felix Mandaat gaat in een bibliotheek werken in een poging iets van zijn leven te maken. Hij komt echter nauwelijks in contact met zijn collega's. Wel vindt hij op een dag een spook in een groot magazijn in de bibliotheek. Hiervan raakt hij behoorlijk in de war, met alle gevolgen vandien.

zoeken in:
avatar van thomzi50
3,5
Fraaie postmodernistische novelle, waarin Kellendonk met vraag prachtige bewoordingen een uiterst beklemmende en mystieke sfeer schetst; inhoudelijk heeft het niet heel veel om het lijf, ik ben ook niet per se een fan van intertekstualiteit en het opzichtig blootstellen van de eigen fictionaliteit hoeft van mij ook niet - liever niet zelfs -, maar toch weet dit boek elke regel mijn aandacht vast te houden. En zoals ik al zei: vaak prachtige zinnen. Op naar meer Kellendonk dus. 3,5*

2,5
Dit was mijn 2e boek van Kellendonk, na het in mijn ogen meesterlijke "De Nietsnut", vond ik dit boek erg tegenvallen. De stijl geeft de kundigheid van Kellendonk zeker weer, maar het boek vond ik op momenten geforceerd en saai, zodat het in tegenstelling tot mijn voorganger, mijn aandacht niet vast wist te houden. Het ontbrak aan dynamiek en soepelheid.

avatar van Raskolnikov
3,5
Een prettige kennismaking met deze schrijver, dit dunne romannetje dat een beetje leest als een polder-Borges, en mij ook wat deed denken aan de film Brazil, wat betreft het absurde leven in een ondoorgrondelijk instituut versus bevrijdend gedagdroom. Mandaat vindt het rond zijn 30e tijd worden zich onder de mensen te begeven en komt als bibliothecaris terecht in een enorme kennisfabriek die de bibliotheek is. Al snel gaan fantasieën met hem op de loop, met surrealistische terzijdes als gevolg.

Het is vooral de stilistische vaardigheid die dit haast een pageturner maken; beknopt maar toch zeer precies, en met veel humor (“Het is trouwens niet waar dat mensen als hij altijd op hun lievelingsbeest gaan lijken, of het moest zijn dat hij thuis een terrarium heeft en een geheime passie voor de wandelende tak.”). Inhoudelijk is het me allemaal net wat te intellectueel, of misschien moet ik zeggen, ging de bedoeling teveel langs me heen. Eentje om over een aantal jaar nog eens te herlezen.

avatar van the Cheshire cat
3,0
Eerste driekwart is heel aardig; fraai proza, aardige schets van het kantoorleven, grappig, creatief...
Het begin van het 2de hoofdstuk bijvoorbeeld: eerst een passage met Felux Mandaat die op een stil plekje langs de waterkant wegzinkt in psychedelische dagdromerij en dan de volgende passage, op zijn werk, dat begint met: 'Meneer Brugman,' zegt ze, 'rangschikt die doorslagen volgens bestelnummer, nooit alfabetisch..
Op blz. 49 erg mooie beeldspraak als Mandaat het spook op hem af ziet komen.. komt dan die gestalte naar voren, zoals Christus naar voren is gekomen uit de zweetdoek van Veronica.
Maar eigenlijk vanaf het moment dat Mandaat een afspraak met Van Uffel heeft gaat het, voor mij althans, de mist in, letterlijk haast, want alles wordt dan vager en vager en ik las het met moeite uit. Niet dat ik iets tegen vaagheid heb of mysterie, integendeel zelfs, maar het was met net iets te saai allemaal.
Ik kon ook niet echt vat krijgen op het karakter van Mandaat.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:42 uur

geplaatst: vandaag om 12:42 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.