Lanseloet van Denemerken (1405)
Middelnederlands
Toneelstuk
Sociaal
41 pagina's
Lanseloet, de jonge prins van Denemarken, is verliefd op zijn kamermeisje, Sanderijn. Ze gaat echter niet op zijn voorstellen in omdat ze als ondergeschikte niet in Lanseloets vage huwelijksbeloften gelooft. Lanseloets moeder bedenkt een list om de relatie voorgoed te beëindigen: ze stuurt Sanderijn naar Lanseloets kamer onder het voorwendsel dat hij zwaar ziek te bed zou liggen. Lanseloet verleidt haar en Sanderijn loopt geschokt weg. In het bos ontmoet ze een jager die met haar trouwt. Lanseloet is ontroostbaar en stuurt zijn dienaar op zoek naar Sanderijn. Ze is echter te gelukkig en wijst het huwelijksaanzoek van Lanseloet af. De dienaar vreest Lanseloets reactie en vertelt zijn meester dat Sanderijn van liefdessmart gestorven is. Dit treft Lanseloet zo diep dat hij zelfmoord pleegt.
Het verhaal is eenvoudig, de rijm soms ook van sinterklaasniveau, al is het een leuke vondst de laatste regels die de één spreekt te laten rijmen op de eerste regel van de volgende spreker, Maar het gesprokene woord van de personages is dan wel weer mooi. Ontroerend, soms vol pathos, mooie volzinnen. Niemand die nog zo praat, maar in zo een vers is het erg prettig, en zorgt ook voor de voldoende die ik het kan geven. Want verder heeft dit werkje minder inhoud en moraal dan andere verhalen uit het vroege Nederland.
p.s. Misschien ben ik de enige, maar die tekst kan mijns inziens zo dienen als libretto voor een Nederlandstalige opera. Genoeg afwisselingen voor zangstemmen, zowel in muziek als verhalend en zangerig vertellen. Maar wellicht draaf ik door.
