The Lovely Bones - Alice Sebold (2002)
Alternatieve titel: De Wijde Hemel
Engels
Psychologisch / Fantasy
352 pagina's
Eerste druk: Little, Brown,
Boston (Verenigde Staten)
De veertienjarige Susie Salmon is al in de hemel als ze haar verhaal vertelt. Het zijn de argeloze jaren zeventig, toen er nog geen foto's van vermiste personen op de televisie werden getoond. In 1973, het jaar waarin ze van de aardbodem verdween, geloofde men niet dat deze dingen werkelijk konden gebeuren, zo vertelt Susie ons. Susie, een luchthartige maar vroegrijpe tiener, beschrijft de gebeurtenissen rond haar dood, en de vreemde nieuwe wereld waarin ze zich bevindt. Met pijn en verlangen ziet Susie vanuit de hemel toe hoe ontreddering haar achterblijvende familie treft.
4*
Sebold zet een indrukwekkend volwassen Susie neer, maar ook haar achtergebleven familie of zelfs de wat minder aanwezige karakters zoals Holly, hebben stuk voor stuk hun eigen charmes. Sebold beschrijft het proces wat in de 'Inbetween' en op aarde plaatsvind bekwaam, wat het boek boeiend maakt. Ze weet je op de juiste momenten diep te raken. Voor mij was het boeiendste aspect, de scheiding tussen Susie en haar omgeving op aarde. Hoe hier op één of andere manier overheen te komen, echt contact maken, dat lukt bijna niet meer.
Ik wilde 'The Lovely Bones' dan ook bijna door mijn kamer smijten nadat Sebold Susie terug laat komen in het lichaam van Ruth. Wat volgt is sex met haar tienerliefde, Ray. Deze passage is bijna smakeloos in vergelijking met de strekking van de rest van het boek en doet voor mij gigantisch af aan het einde. Sebold trekt haar persoonlijke Ogilvie's en Char's uit de kast in de vorm van haar karakters. De subtiliteit? Totaal verdwenen. Juist dit aspect vond ik prachtig in het boek.
Desalniettemin zou ik The Lovely Bones een aanrader noemen. De verrassende en unieke aanpak van het vertelperspectief, de krachtige emotionele passages en goed uitgewerkte karakters maken het tot een geslaagd verhaal.