Geen Zee Maar Water - Gijs IJlander (2008)

mijn stem

2,75 (2)

2 stemmen

Nederlands
Sociaal

286 pagina's
Eerste druk: Cossee, Amsterdam (Nederland)

De jonge staatssecretaris van Verkeer en Waterstaat Annet de Goede is niet omzichtig in haar omgang met ambtenaren en collega`s in het kabinet. Ze is ervan overtuigd dat het nieuwe beleid dat ze voorstaat het enige juiste is en onderschat de weerstand die ze oproept met haar voornemen om land terug te geven aan de zee. Haar plannen zaaien angst en verwarring bij de mensen die het betreffende land bewonen, zoals rattenvanger Bennie en zijn drankzuchtige vader, die aan politiek geen boodschap hebben, maar des te meer aan het waterrijke land waaraan ze hun bestaan ontlenen. Terwijl Annets populariteit in de aanloop naar nieuwe verkiezingen stijgt tot onvermoede hoogte, wordt haar familie in de Wieringermeer onder druk gezet door nietsontziende actievoerders. Geen zee maar water vertelt uitermate levendig over een actueel conflict dat het zelfbeeld van dit land fundamenteel raakt en daarom niemand onberoerd laat, en tegelijkertijd is het een liefdesverklaring aan het Nederlandse landschap met zijn hoge luchten en rechte lijnen.

Links

zoek naar dit boek op bol.com

zoeken in: gebruikersnaamgebruikers bericht beide

<1 >

...stilte...

geplaatst: 14 november 2016, 11:34 uur

Een oer-Hollandse roman is dit, met het landschap en het water als onderwerp. Net zoals bij Zwartwild, dat ik eerder van hem las, worden de hoofdpersonen langzaam ingesnoerd en ook in de hersenpannen gaat het koken. Met Bennie de rattenvanger zet IJlander een prachtig karakter neer. Bennie zit uiteindelijk zelf als een rat in de val en dit ligt er naar mijn mening een beetje te dik bovenop. Het boek had ook beter op het dramatische hoogtepunt kunnen eindigen, want de laatste pagina's voegen er niets meer aan toe en doen er zelfs afbreuk aan.
Toch is dit een schrijver die wat meer aandacht verdiend en ik ga zeker meer van hem lezen.

3,5

Lalage

geplaatst: 12 april 2020, 08:40 uur

Als haar ouders en haar oma worden bedreigd, komt de jonge politica Annet voor een duivels dilemma te staan. Stapt ze uit de politiek, zoals haar familie van haar vraagt, of volgt ze de raad van haar politieke vrienden op en is ze zelfs bereid om lijsttrekker te worden van een nieuw op te richten partij?

Het lijkt zich in de jaren tachtig of negentig af te spelen, maar later blijkt het toch moderner bedoeld. Maar het verhaal leest vlot en ik houd van de oer-Nederlandse plekken waar het zich afspeelt.

De verhoudingen tussen Annet en haar familie en haar relatie met een bekende talkshowpresentator worden treffend beschreven. Bennie is totaal anders maar wordt ook heel invoelend neergezet. Schrijver Gijs IJlander is niet zo bekend, maar ik zou graag nog eens wat van hem lezen. Ik ben het dus eens met ...stilte...!

Geen zee maar water – Gijs IJlander | Lalagè leest - lalageleest.nl

* denotes required fields.