Bernhard: Een Verborgen Geschiedenis - Annejet van der Zijl (2010)
mijn stem
10 stemmen
Nederlands
Biografie
458 pagina's
Eerste druk: Querido,
Amsterdam (Nederland)
Een historische reconstructie van het eerste en tot dusverre meest onderbelichte deel van het leven van de voormalige prins-gemaal. Annejet van der Zijl deed vijf jaar lang onderzoek in de archieven van onder andere Bernhards Duitse familie, zijn middelbare scholen en zijn vrienden en bekenden uit zijn Duitse tijd. Onderbouwd door tal van tot nu toe onbekende feiten, documenten en inzichten, biedt het boek een nieuwe kijk op het fenomeen Bernhard en op de manier waarop zijn Duitse geschiedenis heeft doorgewerkt in de rest van zijn leven.
1
geplaatst: 24 maart 2010, 18:16 uur
Met groot enthousiasme heb de biografie over Bernhard van Annejet van der Zijl gelezen. Door haar boek ben ik me bewust geworden van het feit dat iedereen eigenlijk een kind van zijn of haar tijd is. De geschiedenis van Europa en daarin de val van het Russisch Keizerrijk en de twee wereldoorlogen in deze roerige 20e eeuw geven een fantastisch inzicht in de ontwikkeling van zijn persoon. Fascinerend om te lezen hoe het lot van families binnen de Duitse adel zo afhankelijk was van huwelijken en het weer daarmee samenhangende erfrecht.
De keuze van een partner bepaalde niet alleen jouw eigen toekomst maar in nog belangrijkere mate ook de toekomst van je nageslacht. Wanneer door de Eerste Wereldoorlog en de Russische Revolutie het adelijk kaartenhuis voor een groot deel binnen Europa ineenstort ( Russisch Keizerrijk, Duits Keizerrijk, Oostenrijks Keizerrijk, verandert de toekomst van een hele generatie van jonge edelen.
Wanneer je daarbij optelt dat Duitsland daarna in een diepe crisis verzinkt door o.a herstelbetalingen verlies van het voeren van een leger en in het eind van de jaren twintig de Wallstreet crash, ontstaat vooral ook binnen die jonge adelijke groep het verlangen naar terugkeer van het Duitsland van weleer. Het nationaal Socialisme weet hier handig gebruik van te maken.
In deze tijd van chronisch geldgebrek, statusverlies van de ooit heersende klasse en grote onzekerheid groeit Bernhard op. Tel hier nog eens een moeder bij op die hem enerzijds verafgood, daarnaast het adelijke leventje probeert vast te houden dan kun je je voorstellen dat het vinden van een rijke huwelijkskandidaat voor de Prins mogelijk de enige manier was om te overleven.
Gezien het feit dat enkele rijke en aantrekkelijke kandidates niet lijken toe te willen happen en het koninkrijk der Nederlanden al sinds jaren probeert om Juliana uit te huwelijken aan een protestantse Prins zonder gewenst resultaat geeft dit Bernhard het duwtje in de juiste richting.
Aangekocht door de Nederlandse Kroon voor de voortzetting van het Oranje nageslacht en opgesloten in een verstandshuwelijk binnen het saaie en weinig mondaine Nederland staat Bernhard aan het begin van zijn volwassen leven.
Om het beeld van de sprookjesprins in stand te houden begint hier de sprookjesfabriek van het Vorstenhuis van Oranje. Waar mogelijk dient het verleden te worden uitgewist of opgepoetst en dient de status in het heden te worden opgewaardeerd...... en dat een heel leven lang!
Ik geef het je te doen!!! Maar het leest als een trein, bravo voor Annejet!
De keuze van een partner bepaalde niet alleen jouw eigen toekomst maar in nog belangrijkere mate ook de toekomst van je nageslacht. Wanneer door de Eerste Wereldoorlog en de Russische Revolutie het adelijk kaartenhuis voor een groot deel binnen Europa ineenstort ( Russisch Keizerrijk, Duits Keizerrijk, Oostenrijks Keizerrijk, verandert de toekomst van een hele generatie van jonge edelen.
Wanneer je daarbij optelt dat Duitsland daarna in een diepe crisis verzinkt door o.a herstelbetalingen verlies van het voeren van een leger en in het eind van de jaren twintig de Wallstreet crash, ontstaat vooral ook binnen die jonge adelijke groep het verlangen naar terugkeer van het Duitsland van weleer. Het nationaal Socialisme weet hier handig gebruik van te maken.
In deze tijd van chronisch geldgebrek, statusverlies van de ooit heersende klasse en grote onzekerheid groeit Bernhard op. Tel hier nog eens een moeder bij op die hem enerzijds verafgood, daarnaast het adelijke leventje probeert vast te houden dan kun je je voorstellen dat het vinden van een rijke huwelijkskandidaat voor de Prins mogelijk de enige manier was om te overleven.
Gezien het feit dat enkele rijke en aantrekkelijke kandidates niet lijken toe te willen happen en het koninkrijk der Nederlanden al sinds jaren probeert om Juliana uit te huwelijken aan een protestantse Prins zonder gewenst resultaat geeft dit Bernhard het duwtje in de juiste richting.
Aangekocht door de Nederlandse Kroon voor de voortzetting van het Oranje nageslacht en opgesloten in een verstandshuwelijk binnen het saaie en weinig mondaine Nederland staat Bernhard aan het begin van zijn volwassen leven.
Om het beeld van de sprookjesprins in stand te houden begint hier de sprookjesfabriek van het Vorstenhuis van Oranje. Waar mogelijk dient het verleden te worden uitgewist of opgepoetst en dient de status in het heden te worden opgewaardeerd...... en dat een heel leven lang!
Ik geef het je te doen!!! Maar het leest als een trein, bravo voor Annejet!
0
geplaatst: 22 februari 2012, 21:29 uur
Wat vinden jullie hier precies goed aan?
Ik ben nu op bladzijde 170, maar ik ben niet bijster onder de indruk. Bernhard als persoon ken ik niet (ligt waarschijnlijk aan de leeftijd). Ik vind de jeugd niet bijster uitgebreid beschreven, meer de achtergrond van zijn leven en het dagelijkse leven. Probeert Van der Zijl hier zo te rechtvaardigen waarom Bernhard Bernhard is? Zoals Remco zegt: "een kind van zijn of haar tijd is".
Ik ben niet een groot fan van Van der Zijl als persoon. Haar taalgebruik (ook in Sonny Boy - hier echter in mindere mate) irriteert me, ik weet niet precies waarom.
Wordt het verder nog wat in het boek?
Ik ben nu op bladzijde 170, maar ik ben niet bijster onder de indruk. Bernhard als persoon ken ik niet (ligt waarschijnlijk aan de leeftijd). Ik vind de jeugd niet bijster uitgebreid beschreven, meer de achtergrond van zijn leven en het dagelijkse leven. Probeert Van der Zijl hier zo te rechtvaardigen waarom Bernhard Bernhard is? Zoals Remco zegt: "een kind van zijn of haar tijd is".
Ik ben niet een groot fan van Van der Zijl als persoon. Haar taalgebruik (ook in Sonny Boy - hier echter in mindere mate) irriteert me, ik weet niet precies waarom.
Wordt het verder nog wat in het boek?
* denotes required fields.
* denotes required fields.