Interessant werkje van socioloog (toen nog wel) Fortuyn, met gefundeerde kritiek op de islam. Niet omdat het een fascistische ideologie is, zoals onze grote blonde leider weleens roept, maar omdat de islamitische cultuur fundamenteel anders is dan de onze. Aanpassing hieraan is daardoor moeilijk. De boodschap van Fortuyn is daardoor dat we moeten uitkijken en dat moslims die toch komen zich moeten aanpassen aan onze cultuur (joods-christelijk-humanistisch, Wilders heeft het niet van een vreemde).
Wat echter voor Fortuyn pleit is dat hij vanuit een historisch-sociologisch perspectief werkt. Hij noemt onze verworvenheden en plaatst de instelling van moslims en de islam daartegenover. Hij geeft ondertussen een aardig overzicht van onze cultuur van de laatste 50 jaar en hoe wij als groepen mensen daar op ageren en reageren. Wetenschappelijk wel populair maar ook overtuigend en best interessant.
Wel een aantal kritiekpunten. Fortuyn noemt een aantal belangrijke zaken, maar een groot deel daarvan (man/vrouw, benadering homoseksuelen, relaties kind-volwassenen) hebben wij pas ook sinds een jaar of 40. Daarvoor leek onze cultuur dus ook meer op de islamitische van nu. Waarom de islam niet zo snel zou kunnen veranderen wordt echter niet genoemd. En juist die joods-christelijke stroom zorgde dat we tot ver in de jaren 60 zo'n mens- en wereldbeeld hadden. Waarom dan leven in die traditie? Enkel op het punt van scheiding kerk-staat is Fortuyn sterker, omdat hij heel precies uitlegt dat de islam (en ook haar volgers) hier eigenlijk principieel tegen zijn. Dat wij jaren geen scheiding hadden lag eerder in de aard van de mensen en haar opvoeding dan dat dat in het geloof an sich lag. Verder erkent Fortuyn de problemen van het stopzetten van noodhulp en opvang, maar geeft hij (i.t.t. Wilders) wel enkele oplossingen, ook voor het asielbeleid. Opvang in de regio bijvoorbeeld, desnoods financieel gesteund door de Westerse Wereld is er één van. Geen heel slecht plan al had hij nog wel meer oplossingen mogen geven. Nu een sterke uiteenzetting, de benoeming van de problemen en dan blijft het toch wat hangen. Die oplossingen zijn er, maar hadden verder uitgewerkt mogen worden. Dan had je niet enkel een pamflet f essay, maar gelijk een leidraad en sterker werk.
Fortuyn schrijft we prettig, zeer genuanceerd en is daardoor goed leesbaar. 3,5*