menu

The Dark Tower IV: Wizard and Glass - Stephen King (1997)

Alternatieve titel: De Donkere Toren IV: Tovenaarsglas

mijn stem
4,14 (145)
145 stemmen

Engels
Fantasy / Griezel

787 pagina's
Eerste druk: Donald M. Grant, Hampton Falls (Verenigde Staten)

Tovenaarsglas is het verhaal van de jeugd van Roland, de scherpschutter. Het is de geschiedenis van zijn eerste liefde, Susan Delagado, die Roland ontmoette in Baronie Mejis, voor de wereld verder ging. In Mejis streed Roland zijn eerste strijd tegen de machten van Chaos, met zijn kameraden Alain en Cuthbert. In Mejis zetten zij hun eerste schreden op een weg vol gevaren, de queeste naar de Donkere Toren. In Mejis werd Roland wat hij nu is: een onverzettelijke vechter, de laatste scherpschutter...

zoeken in:
avatar van Donkerwoud
4,0
Ik had wel de hele tijd het gevoel dat de serie net zo boeiend was geweest als hij het in het post-apocalyptische Amerika had gehouden. In vorige delen vliegt het verhaal van het verleden naar ´´het heden´´ en naar de fantasiewereld. Die afwisseling van verschillende werelden maakt de serie juist tegelijkertijd zo zwak en zo goed. Maar ik kan er desalniettemin niet omheen dat King gewoon geschiedenis schrijft met deze reeks. Duistere fantasy waarin de personages centraal staan en niet de wereld.

avatar van DMF
5,0
DMF
Net uitgelezen. Daar baal ik van. Ik heb het gevoel dat ik het sterkste deel van de Donkere Toren serie heb uitgelezen. Niet alleen krijgen de volgende, en laatste, drie delen negatievere kritieken dan de voorgangers, maar dit deel lijkt me haast onmogelijk te overtreffen.

Voordat ik dit vierde deel ging lezen had ik al begrepen dat King grotendeels ging vertellen over het verleden van Roland. In eerste instantie vond ik dat wel enigszins vervelend. Waarom moet de queeste nu, zo middenin het verhaal, stoppen? Het achtergrondverhaal wat King te bieden had, moest dus wel heel indrukwekkend zijn. En dat was het.

Tovenaarsglas begint niet direct met het verleden van scherpschutter Roland Deschain. Eerst moet de cliffhanger uit het derde deel weggewerkt worden. Het boek begint dus met de ontzettende spannende rit in de krankzinnige Blaine de Mono. Nadat het ka-tet uit de monorail stapt komen ze in een herkenbare wereld terecht. De wereld van Kapitein Tripps uit The Stand werd betreden. Dat is iets waar King vaker een handje van heeft en wat zijn boeken ook zo sterk maken: alle boeken vormen in feite een universum en deze Donkere Toren reeks is overduidelijk een middelpunt. De vele raaklijnen met andere boeken bewijzen dat en de aanwezigheid van Randall Flagg is het meest treffende voorbeeld.

Maar na een ruime honderd pagina's begint het palaveren echt. King zinspeelde in alle drie de delen al op het beruchte verleden van Roland dus ik was ook wel weer benieuwd naar wat er allemaal precies voorgevallen was. Het bleek een fantastische mix tussen vriendschap, romantiek, western en spanning te zijn. De vriendschap tussen Roland, Alain en Cuthbert is heel apart, maar op zijn manier wel weer heel fantastisch. Daarnaast is er natuurlijk de romance tussen Roland en Susan, die óók wel weer heel apart is, maar King weer zo beeldend beschrijft dat ik me helemaal in die situatie in kon leven. De fantastische personages, ik noem een Sheemie, de Grote Doodkistjagers en Rhea van Cöos, gaven dit boek allemaal een extra impuls.

Toch gebeurt er relatief weinig gedurende het verhaal. King kruipt weer ouderwets in al zijn karakters en diept hen heel aardig uit. Daarbij staat het personage Susan centraal, die een groot dilemma heeft en waarvan King optimaal profiteert. Gedurende haar dilemma ontdekt Rolands eerste ka-tet de problemen die, in het schitterend omschreven stadje, Hambry heersen.

Wanneer het ka-tet dat ontdekt begint het boek aan vaart te winnen. De wild-west elementen zijn plots niet meer aan te slepen en alles komt op losse schroeven te staan. De spanningsboog is groot en ik verwachtte vrij veel van de climax. Gelukkig werden die hoge verwachtingen heel aardig ingelost in de (wrede) climax waarin ook Rolands dilemma betrokken werd.

Op het allerlaatst keert King terug naar het heden en komt het huidige ka-tet nog tot een gruwelijke ontdekking. Mij is in ieder geval duidelijk geworden waarom Roland is zoals hij is en waarom Roland handelt zoals hij handelt.

Tovenaarsglas is een fantastisch boek. King beschrijft de stad Hambry fantastisch; ik waande me echt zelf in die stad. Ondanks de weinige gebeurtenissen in het begin, was er wel een onderhuidse spanning aanwezig die me dwong door te lezen. De confrontatie die volgde had wel de nodige toevalligheden en het handelen van sommige personen was wel enigszins naïef, maar dat doet niets af aan het geweldige verhaal.

Ik kan maar met één ding besluiten: King, dankie-sai voor dit verhaal.

* * * * *

avatar van John Frusciante
4,5
Het beste deel uit de reeks tot nu toe.

Ik dacht dat het verhaal van het ka-tet pas in het vijfde boek zou worden hervat, maar het raadseltoernooi komt al in het begin van dit boek tot een einde. Nadat de reisgenoten Blaine hebben uitgeschakeld en uit de trein stappen blijken ze in de wereld aangekomen te zijn waar Captain Trips bijna de gehele wereldbevolking heeft uitgeroeid. (leuke verwijzing naar The Stand). Roland besluit dan zoals beloofd het verhaal van zijn jeugd en het begin van zijn obsessie voor de Donkere Toren te vertellen.

Dit verhaal voelt al gelijk heerlijk episch aan. Hoewel het verhaal vrij standaard is steekt het toch ver boven de middelmaat uit door fantastisch uitgewerkte personages en de geweldige omschrijvingen van de gebeurtenissen. Ik had gelijk een zwak voor Rolands vrienden Alain en Cuthbert, de dappere Sheemie en ook voor zijn grote liefde Susan. Het einde van zijn verhaal, dat Susan (en hun ongeboren kind) levend wordt verbrand door de dorpsbewoners was gruwelijk, het komt niet vaak voor tijdens het lezen van een boek maar ik kreeg een brok in mijn keel.

Na het vertellen van Roland's verhaal, komen de huidige reisgenoten aan bij een glazen paleis. Hier komen zij de Tik-Tak man weer tegen, en Randal Flagg. Ik ben echt enorm blij dat Randall Flagg waarschijnlijk weer een grote rol gaat spelen want ik ben een fan van zijn personage.

Een minpunt is dat er niet word verteld hoe Cuthbert, Alain, Sheemie & Roland beginnen aan hun reis naar de Donkerte Toren. Maar misschien komt dat wel in het volgende deel aan de orde. Dit deel was een genot om te lezen en ik vind het eigenlijk best jammer dat ik het al uit had. Op naar deel V.

avatar van metalfist
5,0
Met Wizard and Glass is de Dark Tower saga aangekomen bij misschien wel mijn favoriete deel. Met meer dan 700 pagina's is dit een klepper van jewelste, maar er was iets aan de geschiedenis van Roland's jeugd dat me al die jaren geleden mateloos boeide. Benieuwd hoe ik dit deel ging herbeleven begon ik hier met volle verwachting aan en zelfs dan nog slaagt Stephen King erin om voor mijn eerste 5* op Boekmeter te zorgen. Dit is zijn magnum opus. Dit is zijn ultieme werk. Dit is gewoon onbeschrijfbaar.

En toch gaat ondergetekende een poging doen. Vooraleerst door te zeggen dat hij zich niet zou kunnen voorstellen om 4 jaar te moeten wachten op de climax van de gebeurtenissen met Blaine. Daar zit dan ook meteen één van de zeldzame 'minpunten' (in hoeverre je daar zelfs over kunt spreken in een boek als dit) en dat is dat dit wat op een vreemde manier start. Vraag me af waarom King niet gewoon het einde met Blaine bij The Waste Lands heeft gestoken en dan meteen van start kon gaan met de jeugd van Roland. Soit, maakt op zich niet uit doordat je toch meteen het verhaal wordt ingezogen. In de voorbije delen was al regelmatig gehint naar het verleden van Roland en King weet die verwachtingen ruimschoots in te lossen. De relatie tussen Roland en Susan, zijn vriendschap met Cuthbert en Alain, de strijd met Eldred Jonas, het doen en laten van het kleine dorpje (met aanwezigheid van Sheb die we al kenden uit Tull!), ... King weet regelmatig de juiste noot te raken en kan zich weer eens laten gaan in een aantal door en doorslechte personages. Tante Cordelia, de heks Rhea, ... Noem maar op. Van de eerste tot de laatste seconden genieten in ieder geval.

Nu volgt The Wind Through the Keyhole, het enige Dark Tower boek dat ik nog niet gelezen heb. Naar het schijnt zou het verder gaan op de beginjaren van Roland dus dat kan ook nog wel eens de moeite worden. In ieder geval is dit een heuse zit, maar werkelijk elke bladzijde waard. Dat slot met Susan bezorgt me nog altijd een krop in de keel.

5*

avatar van Jason82
5,0
Tal van illustere karakters passeren de revue bij het lezen van dit boek. King lijkt ze in deze reeks sowieso haast achteloos uit zijn mouw te schudden. Wat is dat toch knap van deze schrijver. Al snel leef je intens mee en voelt het alsof je zelf rondloopt in de Baronie Mejis. Je ruikt de paarden, geniet van de mooie glooiingen en het gras in de nabije omgeving, het bier in de saloon met het pianospel van oude bekende Sheb, schrikt op als de oude, gemene heks Rhea kakelend langsrijdt met haar paard en wagen, kijkt stiekem naar de mooie Susan Delgado, gaat ondertussen toch maar tegen een geringe vergoeding naar boven met Petty de Tetter, voelt de angst als de grote doodkistjagers de saloon betreden en voelt de vriendschap met de vriendelijke Sheemie. En dan zou ik de hechte vrienden Roland, Cuthbert en Alain nog bijna vergeten. Hoewel dit boek ruim 700 bladzijden bevat, leest het daardoor heel makkelijk en snel.

Dit verhaal speelt zich als vaker aangehaald met name af in de jeugd van Roland, de jonge scherpschutter. Honderden pagina's lang gebeurd er van alles, maar in feite draait het dan al steeds meer om zijn obsessie voor de Donkere Toren. Zeker als hij via een glazen bol in de toekomst denkt te kijken, tekent hij zijn levenslot. Dat uit zich in de epische climax waarin Roland veel wint, maar nog meer verliest.

Het boek eindigt waarmee het begint, het ka-tet van Roland in de wereld die al verder is gegaan. Ze worden via een Wizard of Oz setting voor de keus gesteld; stoppen met hun queeste en leven, of doorgaan met het zoeken naar de Donkere Toren en sterven.... Op naar deel 4,5, De wind door het sleutelgat! ?

Dankie Sai Stephen King, voor nu alweer meer dan 2000 bladzijden veel leesplezier?

Gast
geplaatst: vandaag om 18:36 uur

geplaatst: vandaag om 18:36 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.