menu

De Grote Zaal - Jacoba van Velde (1953)

mijn stem
3,68 (20)
20 stemmen

Nederlands
Psychologisch / Sociaal

146 pagina's
Eerste druk: Querido, Amsterdam (Nederland)

De oude Geertruide van der Veen wordt op een dag wakker in een bed op een ziekenzaal. Maar hoe is zij daar gekomen? Wanneer herinneringen aan een beroerte langzaam boven komen, vermoedt zij dat zij naar een verpleegtehuis is gebracht. Ze is net zo arm, oud en eenzaam als de mensen die ze daar om zich heen ziet: haar dochter Helena woont in Parijs en kan haar maar weinig bezoeken. Terwijl Geertruide terugkijkt op hun leven en zich angstig afvraagt wat er komen gaat, vertelt Helena háár verhaal. Geertruide beseft dat ze haar dochters drang naar zelfstandigheid meer waardeert dan ze Helena ooit heeft getoond.

zoeken in:
avatar van Dimara
Dit boek staat centraal tijdens de campagne Nederland Leest van 2010.

Persbericht 12-01-2010

4,5
Weergaloze roman over het sterven van een oude vrouw en de liefdevolle relatie tussen haar en haar dochter.

...stilte...
Dit vind ik zo'n beetje het mooiste wat er in het nederlands is geschreven.

avatar van mjk87
4,0
Puur toeval dat ik deze las, maar het past uitstekend bij dat thema van de Boekenweek 2019 'De Moeder De Vrouw' waar nu discussie over is. Dit is een boek van een vrouw, over vrouwen en met als centraal thema onder meer moederschap. Zowel beschreven vanuit de moeder als vanuit de dochter. Geen idee waarom men vindt dat een vrouw het essay komend jaar zou moeten schrijven dit jaar, want het boek door een vrouw over moederschap is al geschreven. En het is ook gewoon een uitstekend werk.

Het boek volgt zowel de moeder als af en toe de dochter (verhouding 80/20) en dit gebeurt steeds vanuit een innerlijke monoloog. Het is niet het laatste hoofdstuk van Joyce' Ulysses, er is immers nog wel interpunctie hoewel ook zeer beperkt. Qua inhoud vind ik dit echter bijna net zo sterk en mooi. Enorm inlevend hoe Van Velde vooral de wereld vanuit de moeder beschrijft, de hulpeloosheid, ellende en ontmenselijking in een rusthuis wachtend op de dood. Dit boek is meer dan 60 jaar oud, maar nog steeds actueel. Ook de stijl voelt nergens verouderd. Het enige dat gedateerd is, is dat Van Velde niet een of ander vaag ziekbeeld neerzet (zoals men tegenwoordig vaak tracht te doen) maar gewoon een normaal persoon in een normale nieuwe omgeving en van daaruit de psyche induikt. Maar dat is alleen maar gunstig en zoveel indrukwekkender.

Wel dwaalt Van Velde af en toe wat af en komt een ander thema, leven in de katholieke wereld, ook naar voren. Ongetwijfeld voor haar een belangrijk thema, maar het lijkt niet bij de rest te passen en is gewoonweg een pak minder interessant. De rest 4,0*.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:01 uur

geplaatst: vandaag om 12:01 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.