menu

Dorsvloer Vol Confetti - Franca Treur (2009)

mijn stem
3,43 (41)
41 stemmen

Nederlands
Psychologisch

220 pagina's
Eerste druk: Prometheus, Amsterdam (Nederland)

De jonge Katelijne groeit in de jaren tachtig en negentig op in een strenggelovig boerengezin in Zeeland. Als enig meisje tussen zes broers wordt ze nauwelijks bij het boerenwerk betrokken. Hierdoor gaan ook de gesprekken aan tafel grotendeels aan haar voorbij. Terwijl haar verlangen om mee te doen onverminderd groot blijft, gaan haar gedachten hun eigen gang. Daarbij laat ze zich meeslepen door verhalen. Familieverhalen, dorpsroddels, Bijbelverhalen, bekeringsgeschiedenissen. Ook sprookjes, al mag ze die eigenlijk niet lezen, omdat het leugens zijn die haar maar afhouden van de Waarheid. Ze merkt dat haar eigen woorden grote gevolgen hebben voor haar familie. 'Dorsvloer vol confetti' is een sensitieve roman over de strijd van ieder mens om een eigen leven, en tegelijkertijd een liefdevol portret van een Zeeuwse orthodoxe boerengemeenschap met een geheel eigen vertelcultuur.

zoeken in:
avatar van psyche
4,0
psyche (crew)
Het is lang geleden dat ik een boek zo langzaam mogelijk heb gelezen; over de laatste twee hoofdstukken van Een Dorsvloer Vol Confetti heb ik expres twee dagen gedaan.
Franca Treur zet trefzeker, met gevoel voor sfeer een Zeeuws orthodox christelijk milieu neer.
I.t.t. werk van Jan Siebelink en Maarten 't Hart komt het verhaal bijna luchtig en met humor over. Treurs kracht zit in het klein houden, in het alledaagse.
M.i. werd niet zoals een bewoner uit de boerengemeenschap van Treur aangaf, haar geboortedorp 'op de korrel genomen'. Dit zegt waarschijnlijk meer over degene die de uitspraak deed dan over Treur.
De schrijfster vertelt enerzijds liefdevol over 'een dorp', de uiterlijkheden van personages zijn ook voor de buitenstaander herkenbaar. Innerlijk gaat het anderzijds minder diep dan bij eerder genoemde auteurs, in die zin, dat hoofdpersoon Katelijne Minderhout soms twijfelt en worstelt met de geloofsleer. En goede verstaander merkt dit op zonder dat daar groots over gesproken moet worden. Prachtig als de ouderlingen op bezoek komen: de relevante vragen die Katelijne zichzelf stelt, waarop ze geen antwoord krijgt.
Het valt evenmin mee als enig (VWO) meisje in een gezin met boerenjongens geboren te worden. Mooi is de taal van Treur, omdat het boerse hand in hand gaat met de tale Kanaäns en nog mooier vind ik de beschrijving als de confetti op de dorsvloer valt.
Kort erna valt het doek. Ook al moet ik er niet aan denken in dit dorp op te groeien en te leven, ik ben blij dat ik het (lees) feest heb mogen meemaken.

consumer1970
Indrukwekkend debuut. Treur schreef in haar essay dat ze een druk voelde om iets briljants voor elkaar te krijgen, dat is volgens mij precies wat ze nu gedaan heeft. Over het verhaal zelf heb ik niets te zeggen wat iets toe zou voegen, je moet het gewoon lezen; dat kan vrij snel door de lichtvoetige, komische vertelstijl. Door Katelijnes ontwapenende eerlijkheid ging ze meteen onder mijn huid zitten en ik moet bekennen dat dit, na alle media-aandacht over haar eigen situatie, ook voor Treur geldt.

avatar van Halley23
4,0
Halley23 (moderator)
Tijdens mijn vakantie met veel plezier gelezen. In jaren geen debuut gelezen dat zo goed was qua taal, stijl en inhoud. Treur beheerst de kunst van het weglaten iets dat veel hedendaagse schrijvers niet in hun mars hebben. De hype rond haar zou nadelig kunnen werken ware het niet zo dat het boek echt geweldig goed is.

avatar van liv2
4,0
Je moet maar opgroeien als vroegwijs meisje op een boerderij met zes broers, waar het leven draait om koeien, de seizoenen en de verering van God. Wereldse zaken als televisie zijn in deze reformatorische kring taboe, vrouwen mogen geen broek dragen en op zondag gaat men drie maal naar de kerk. Toch wordt het leven van dit meisje aanstekelijk beschreven en de gebruikelijke uitdrukkingen krijg je er als bonus bovenop: zoals: 'veel lezens is vermoeiing des vlezens'....
Geweldig mooi geschreven waardoor je een eerlijke inkijk krijgt in een toch wel 'aparte' leefgemeenschap.

avatar van .Fee.
4,5
Heel herkenbaar en oh zo mooi beschreven. Jammer dat het boek niet meer bladzijden had.

4,5*

avatar van mjk87
3,5
Vooral een sfeerschets van het boerenleven tussen christengekkies, dit debuut van Treur. Door juist te kiezen voor een kind als hoofdpersoon wordt de psychologie ver weg gelaten en met een licht naïeve blik de wereld ingekeken om logische vragen te stellen. Sterk, om dat op die manier te doen, want snoeiharde kritiek op het geloof is nu eenmaal te simpel en zo wordt dat subtiel omzeild en toch af en toe aangestipt (Treur is niet voor niets van haar geloof gevallen). Wel de inhoudelijke kritiek, maar op een fijne toch wel originele manier.

Diepgravend wordt het dus nooit, maar de sfeerzetting is wel heel fijn. Sowieso zijn de tegenstellingen leuk. In de taal, zoals psyche al correct aangeeft, maar ook tussen de moderne maatschappij en de prehistorische denkbeelden waarin mensen zitten. Het is dan sowieso grappig dat in de tegenwoordige tijd wordt verteld, wat maakt dat de beklemming duidelijk aanwezig is, doordat er niet vanuit de toekomst verteld wordt. De hoofdpersoon zit dus nog vast.

Dat beklemmende en ouderwetse doet ook lijken of het boek zich vele decennia terug afspeelt, maar als er dan een hogedrukspuit langskomt zit je zo weer verder vooruit in de tijd. Het is overigens wel opvallend met hoeveel liefde Treur de mensen beschrijft. Het is ongetwijfeld haar eigen geschiedenis, maar toch, als je als kind zulke denkbeelden en zulk een levenswijze voorgeschoteld krijgt, als je zo beperkt wordt in je ontwikkeling, dan kan ik me indenken dat je niets meer met je verleden te maken wil hebben.

Het leest overigens niet altijd even prettig, ook doordat Treur soms zomaar bij nieuwe personages is die we niet kennen. Dat lijkt me wel een stilistische keuze en niet zozeer onkunde, maar erg prettig leest het niet. Ook is niet elk hoofdstukje even sterk of boeiend, maar het geheel is wel een dikke voldoende. 3,5*.

3,0
Op de cover staat: Genomineerd voor de NS Publieksprijs 2010 en Winnaar Selexyz Debuutprijs 2010. En toch niet echt mijn ding. Het geloof krijgt al veel aandacht in het begin van het boek. Dusdanig veel dat ik geaarzeld heb om door te lezen. Maar goed het verhaal gaat verder over een jong meisje dat worstelt met dat geloof. En zoiets denk ik wel enigszins te begrijpen en wilde ik ook wel lezen. De stijl vond ik echter niet echt makkelijk om te lezen. En Zeeuwse uitdrukkingen zijn wat ver van mijn bed. Ik vond het vroeger makkelijker streekverhalen uit Brabant te lezen. Al met al een aardig debuut, maar wat mij betreft niet meer dan dat.

Gast
geplaatst: vandaag om 07:13 uur

geplaatst: vandaag om 07:13 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.