menu

Le Feu (Journal d'une Escouade) - Henri Barbusse (1916)

Alternatieve titel: Het Vuur

mijn stem
4,32 (14)
14 stemmen

Frans
Oorlog

378 pagina's
Eerste druk: Ernest Flammarion, Parijs (Frankrijk)

In de zomer van 1914 had Barbusse zich – 41 jaar oud – als oorlogsvrijwilliger gemeld. Hij deed eerst dienst als soldaat, later als brancardier. In tal van losse episodes vertelt Barbusse over de lotgevallen van zijn ‘escouade' (compagnie of peloton), gelegerd aan het westfront dat sinds september 1914 was verstard tot een uitzichtloze loopgravenoorlog. Met direct en soms grof taalgebruik verteld Barbusse over zijn ervaringen aan het front: het mechanische geweld, het massale sterven, de regen, de modder, de kou, de afstomping en de verwarring van de simpele infanteristen maar ook de gezelligheid onder elkaar, kameraadschap, woede over de medesoldaten die zich 'drukken', en dan weer vuurgevechten, bestormingen... De groep mannen wordt als een pion heen en weer geschoven over de kaart van het slagveld. Veel tijd wordt doorgebracht in loopgraven. Af en toe worden ze ingekwartierd in een dorp waar ze, vanuit de stinkende schuur die voor een dag of wat hun huis is, de vrijheid proberen te genieten die ze voor een dag lijken te krijgen. Dan gaat het weer voorwaarts, naar een nieuwe loopgraaf…

zoeken in:
avatar van eRCee
4,0
Indringend verslag vanuit de loopgraven, waarin de Grote Oorlog klein wordt gehouden. Barbusse gebruikt aanvankelijk vooral korte anekdotes rond verschillende manschappen om zijn verhaal te vertellen. Als schrijver houdt hij zich op de achtergrond (om pas aan het einde heel duidelijk sturend op te treden). Eén van de mooiste passages gaat over een soldaat die het op zich neemt een paar vrouwenlaarzen te poetsen en dat met een aan liefde grenzende passie doet. Ook elders laat Barbusse de menselijke maat prevaleren: een passerende luitenant die opsnoeft over Verdun krijgt helemaal geen aandacht, voor de mannen van het beschreven peloton bestaat alleen de oorlog die ze aan den lijve ervaren. In Het vuur komt eigenlijk slechts één duidelijk militaire handeling voor, in het langste en wellicht meest indrukwekkende hoofdstuk. Hierin vindt een bestorming van de Duitse stellingen plaats. Niet te bevatten. Als contrast krijgen enkele personages niet veel later verlof en blijkt dat ze zich in Parijs zodanig schamen over de misère waar ze vandaan komen dat ze er maar over liegen. In de laatste pagina's wordt er nogal expliciet een pacifistische boodschap in het boek gestopt, wat destijds (we schrijven 1916!) ongetwijfeld nodig was maar voor mij als lezer nu enigszins overbodig aanvoelt na alle voorgaande gruwelijkheden. Dat het boek echter ook nu nog gelezen dient te worden mag wel blijken uit het feit dat er leeghoofden zijn die een hack op een Japans bedrijf vanwege een derderangs komedie beschouwen als een 'act of war' tegen de VS.

Gast
geplaatst: vandaag om 21:20 uur

geplaatst: vandaag om 21:20 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.