Four Quartets - T.S. Eliot (1943)

Alternatieve titel: Vier Kwartetten

mijn stem

3,30 (5)

5 stemmen

Engels
Gedichtenbundel
Ideeënliteratuur

39 pagina's
Eerste druk: Harcourt, Brace & Company, New York (Verenigde Staten)

Een verzameling van vier gedichten geschreven tijdens de Tweede Wereldoorlog: 'Burnt Notice,' 'East Coker,' 'The Dry Salvages,' en 'Little Gidding'. Het centrale thema van 'Four Quartets' is de relatie van de mens tot tijd, het universum en het goddelijke. Tijd wordt afgespiegeld als een bindende kracht die de mens weerhoudt van het overschrijden van de grenzen van de materiële wereld en hem zo belet verlossing te vinden. De centrale boodschap van de bundel is dat een individu slechts door het besef van Christus' offer aan de mensheid in staat is gered te worden. Om zijn begrip van het goddelijke te beschrijven, mengt Eliot Christelijke theologie met toespelingen op Westerse literatuur, Oosterse teksten (waaronder de Bhagavad-Gita) en de werken van Dante.

Links

zoek naar dit boek op bol.com

zoeken in: gebruikersnaamgebruikers bericht beide

<1 >

Dr.Strangelove

geplaatst: 31 januari 2019, 02:44 uur

Bundel werd in de jaren 50 (koude oorlog)
boven Rusland gedropt.

1,5

mjk87

geplaatst: 24 maart, 11:51 uur

Mijn laatste werk van Eliot. Onder het mom van, laat ik me eens in hem verdiepen heb ik naast The Waste Land nog twee bundels gepakt die goed gewaardeerd worden op deze site. Die andere twee werken vond ik al maar zozo, maar deze bundel is nog een pak minder boeiend. Ik schreef al dat ik weinig kan met dit soort poëzie waar ongetwijfeld allerlei betekenis in zit maar waar ik de symboliek of betekenis niet snap of ken of de vele verwijzingen niet ken en oppik. Dan blijft er heel weinig over, ook omdat ik de taal an sich niet heel mooi vind. Minder in ieder geval dan in die andere bundels. 1,5*.

2,5

Raskolnikov

geplaatst: 18 mei, 10:35 uur

Met The Waste Land stevig in mijn top 5 (bevestigd na het zien van de gelijknamige documentaire die recent in de bioscopen draaide), is Four Quartets een werk dat ik heel graag heel goed zou willen vinden. Door de jaren heen verschillende keren doorheen gegaan, maar het blijft een saai en ondoordringbaar werk voor mij. Een stuk minder speels dan The Waste Land, een minder interessante achterliggende filosofie en vooral minder klinkende zinnen. The Four Quartets voelt als een filosofisch essay in dichtvorm, zoals de openingszin:

Time present and time past
Are both perhaps present in time future,
And time future contained in time past.

Veel handelt over de beleving van tijd en plaats, en hoe het spirituele weliswaar los staat van tijd en plaats, maar alleen gekend kan worden in de dimensies tijd en plaats. Eliot verbindt dat aan vier hoofdstukken die elk genoemd zijn naar een plaats die symbool staat voor zijn eigen geschiedenis.

Er zitten zeker mooie passages in, maar veel is ook tamelijk bestudeerd opgeschreven. Mij bekroop vaak het gevoel dat Eliot heel veel woorden nodig heeft om ongeveer hetzelfde te zeggen als Herakleitos in het motto van Four Quartets:

The way upward and downward are one and the same.

Ik zal Four Quartets vast nog eens opnieuw openslaan, wie weet ga ik het met de jaren meer waarderen. Voor nu kom ik amper op een voldoende uit.

* denotes required fields.

<1 >