menu

De Schandalen - Simon Vestdijk (1953)

mijn stem
3,12 (4)
4 stemmen

Nederlands
Psychologisch

192 pagina's
Eerste druk: Nijgh & Van Ditmar, Den Haag (Nederland)

Hoofdfiguur van De Schandalen is de schilder Wegener. Hij wordt ontdekt en gelanceerd als geniaal schilder door het 'net', een geheimzinnige reactionaire organisatie van lieden die het in pers, kritiek, in politiek en op financieel gebied aardig voor het zeggen hebben. Als Wegener zijn lichtelijk hysterische vrouw Ank verlaat en verliefd wordt op de adellijke vamp Emy Crammacher is zijn lot bezegeld en keert het net zich tegen hem.

zoeken in:
avatar van chiel
Helemaal niemand die dit boek heeft gelezen? Ik ben benieuwd wat de meningen zijn.

avatar van dutch2.0
3,0
chiel schreef:
Helemaal niemand die dit boek heeft gelezen? Ik ben benieuwd wat de meningen zijn.

Ik heb deze gelezen, maar dat was bijna 25 jaar geleden. Gedetailleerd kan ik deze roman dus niet beoordelen, maar ik zal toch een poging wagen.

Binnen het oeuvre van Vestdijk vind ik dit een van de mindere. Dat komt vooral omdat dit een sleutelroman is, een roman met personages die gebaseerd zijn op personen die echt hebben bestaan. In de jaren 50 waren die personen redelijk bekend, maar in de jaren 80 (toen ik dit boek las) niet meer. Dat maakt het boek meteen een stuk minder pikant. Verder draait het allemaal om een kunstenaarskringetje, een milieu dat me in die tijd maar weinig boeide. Wel aardig vond ik de haat en nijd die dat kringetje beheerste.

Wat misschien in mijn beoordeling meespeelt is dat ik, voordat ik De Schandalen las, al zo'n dertig romans van Vestdijk had gelezen. Daaronder romans die wat mij betreft tot de mooiste Nederlandse literatuur van de vorige eeuw behoren (Else Bohler, Pastorale 1943, De held van Temesa, De Anton Wachter-cyclus, De koperen tuin, etc.). Zou De Schandalen door iemand anders zijn geschreven, dan had ik hem misschien beter kunnen waarderen. Nu was het een tegenvaller.

Overigens is het in een bepaald opzicht een typische Vestdijk. Vesdijk was zo'n schrijver die veel verschillende genres en stijlen uitprobeerde, van psychologische en historische romans tot een autobiografische roman fleuve. Zo'n sleutelroman past eigenlijk prima in dat rijtje.

avatar van chiel
Bedankt voor je uitgebreide reactie. Ik wist niet dat het een sleutelroman was, maar dat verklaart een hoop.

avatar van Stuifmeel
Zojuist weer uitgelezen. Dertig jaar geleden ook al eens gelezen en opnieuw trok mij de romantiek van het z.g. 'betere milieu' en de omgeving waarin zij wonen. Het milieu waarmee kunstschilder Wegener mee te maken had.
Inderdaad, sommige passages over het 'Net' vond ik best lastig. Ben daar niet in gekend. (dus kennelijk de eigenschap van een sleutel roman waarin het succes en afnemende populariteit van de schilder mee te maken had). Er zaten surrealistische passages bij, vooral in het einde tijdens de val van de schilder Wegener. Ongelofelijk knap geschreven.
De jaren 50 sfeer daarentegen spreekt mij erg aan. Alles nog in een naoorlogse maatschappelijke sluimer en lang niet zo hectisch als vandaag de dag. Althans zo ervaar ik dit wat natuurlijk helemaal niet zo zal zijn geweest.
Verder ken ik Vestdijk niet goed om iets te zeggen over de verdere kwaliteit van dit boek.
Ik beleef er veel leesplezier aan.
Stuifmeel

Gast
geplaatst: vandaag om 23:37 uur

geplaatst: vandaag om 23:37 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.