chiel schreef:
Helemaal niemand die dit boek heeft gelezen? Ik ben benieuwd wat de meningen zijn.
Ik heb deze gelezen, maar dat was bijna 25 jaar geleden. Gedetailleerd kan ik deze roman dus niet beoordelen, maar ik zal toch een poging wagen.
Binnen het oeuvre van Vestdijk vind ik dit een van de mindere. Dat komt vooral omdat dit een sleutelroman is, een roman met personages die gebaseerd zijn op personen die echt hebben bestaan. In de jaren 50 waren die personen redelijk bekend, maar in de jaren 80 (toen ik dit boek las) niet meer. Dat maakt het boek meteen een stuk minder pikant. Verder draait het allemaal om een kunstenaarskringetje, een milieu dat me in die tijd maar weinig boeide. Wel aardig vond ik de haat en nijd die dat kringetje beheerste.
Wat misschien in mijn beoordeling meespeelt is dat ik, voordat ik De Schandalen las, al zo'n dertig romans van Vestdijk had gelezen. Daaronder romans die wat mij betreft tot de mooiste Nederlandse literatuur van de vorige eeuw behoren (Else Bohler, Pastorale 1943, De held van Temesa, De Anton Wachter-cyclus, De koperen tuin, etc.). Zou De Schandalen door iemand anders zijn geschreven, dan had ik hem misschien beter kunnen waarderen. Nu was het een tegenvaller.
Overigens is het in een bepaald opzicht een typische Vestdijk. Vesdijk was zo'n schrijver die veel verschillende genres en stijlen uitprobeerde, van psychologische en historische romans tot een autobiografische roman fleuve. Zo'n sleutelroman past eigenlijk prima in dat rijtje.