menu

Mannen på Balkongen - Maj Sjöwall en Per Wahlöö (1967)

Alternatieve titels: De Man op het Balkon | Roman om ett Brott 3

mijn stem
3,88 (26)
26 stemmen

Zweeds
Thriller

180 pagina's
Eerste druk: Norstedt, Stockholm (Zweden)

Kort na elkaar worden twee jonge meisjes vermoord. Het gehele politiekorps van Stockholm is op de been om de dader op te sporen. Er is slechts een ding over hem bekend: hij is een lustmoordenaar.

zoeken in:
avatar van DMF
4,0
DMF
De Man op het Balkon is het derde deel in de zeer vermakelijke Martin Beck serie van Maj Sjöwall en Per Wahlöö. In mijn ogen is dit boek ook de beste van de eerste drie. De plot zelf is in lijn met de voorgaande twee boeken, maar het is allemaal net even wat meeslepender en de introductie van een nieuw karakter was een erg goede keuze.

Al snel in het verhaal stapt namelijk Gunvald Larsson binnen. Een bonkige reus met botte mariniershumor die als tegenpool gezien kan worden van Martin Beck, de hoofdpersoon in deze tiendelige reeks. Zijn eerste telefoongesprek is al direct hilarisch en is typerend voor de inspecteur die een beetje het buitenbeentje van het korps is, maar dat op zijn eigenzinnige manier toch weet te verbloemen. Het zorgt al snel voor wat frictie tussen Beck en Larsson wat vaak op een humoristische manier gebracht wordt. Larsson kan maar zo mijn favoriete personage in de serie gaan worden.
Ook Lennart Kollberg en Fredrik Melander zijn uiteraard weer aanwezig. In dit boek wordt ook over hen wat meer informatie vrijgegeven; Melander blijkt bijvoorbeeld bijzonder vaak op de wc te zitten. Aan de andere kant leunt Beck met regelmaat op de archiefkast en wrijft hij met zijn knokkels over zijn neuswortel. Je moet er maar opkomen. Het gaat eigenlijk helemaal nergens over, maar het maakt de serie wel tot wat het is. Heerlijk luchtig en vaak met geweldige droge humor.
Wat betreft maatschappijkritiek komt de serie hier ook enigszins op gang. Vooral computers moeten het ontgelden; Larsson opteert zelfs om die ondingen te gebruiken als er een deur geforceerd moet worden. Ook de jeugd wordt niet al te positief neergezet. Jonge kinderen belanden al in de prostitutie en snuiven en slikken allerlei troep. Het is wat stereotiep allemaal, maar wel vermakelijk en regelmatig worden er leuke zaken ter discussie gesteld. Ook bepaalde lichaamsdelen worden met regelmaat wel erg uitgebreid omschreven, soms zelfs op het bizarre af. Dat mag best wel iets minder.

Het verhaal zelf eist uiteraard nog steeds verreweg de meeste aandacht op. Opnieuw is er een moordenaar die gepakt dient te worden door Beck en consorten. Dit keer is die zoektocht net iets meeslepender; er loopt immers een kindermoordenaar die weerloze kleintjes van het leven berooft. De frustraties van het slepende onderzoek zijn weer aanwezig, net als de gebruikelijke verhoren en het degelijke speurwerk. De kans op meer slachtoffers stijgt met de dag, wat alleen maar een verhogend effect heeft op de toch al aanwezige druk die het korps in Stockholm voelt. De getuigen die ze vinden zijn niet ideaal en vereenvoudigen de zoektocht geenszins.
Ik was dan ook erg benieuwd naar het einde, maar dat was wel een kleine tegenvaller. Enerzijds was het wel heel typisch dat het op deze manier moest gebeuren; anderzijds was het wel erg toevallig en uiteindelijk vond ik het allemaal net wat te simpel. Een smetje op een verder prima verhaal. De introductie van Kvist en Kristiansson op het eind, ook weer met de nodige humor, was dan wel weer geslaagd.

Ook het derde deel in de Martin Beck serie is weer een subliem verhaal. Ik begin onderhand al wel te begrijpen waar de serie zijn status als klassieker vandaan heeft en waarom Sjöwall en Wahlöö inspiratie vormen voor zoveel hedendaagse schrijvers. Leuk overigens dat in dit boek het Zweedse eiland Öland ook nog even wordt genoemd; daar las ik onlangs nog twee boeken over. De Man op het Balkon speelt zich echter af in Stockholm en is weer erg sterk. De introductie van Gunvald Larsson is een gouden zet; de humor en de maatschappijkritiek zijn inmiddels ook onlosmakelijk verbonden met de serie en houden het luchtig. Het einde viel me wat tegen, maar dat zal me er absoluut niet van weerhouden om binnenkort het vierde deel erbij te pakken.

* * * *

avatar van Mug
4,5
Mug
DMF schreef:
Ik was dan ook erg benieuwd naar het einde, maar dat was wel een kleine tegenvaller. Enerzijds was het wel heel typisch dat het op deze manier moest gebeuren; anderzijds was het wel erg toevallig en uiteindelijk vond ik het allemaal net wat te simpel.

Tja, dan zal ik je afraden om de rest van de reeks te lezen, want dit soort eindes is toch een handelsmerk geworden van de Beck reeks (vanochtend deel 9 uitgelezen). De kritiek op het politiebeleid en -optreden wordt niet al te verbloemd weergegeven in de reeks. Deze deus ex machina komt altijd wel voor. Typisch inderdaad.

In 'De Man op het Balkon' vond ik het juist briljant. Tot dusver het allerbeste deel wat ik heb gelezen. Toch wel de leukste detective-reeks.

5,0
Jaren geleden kocht ik dit boekje op het station in Groningen. In de trein las ik dit boek in één ruk uit. Kan me niet herinneren ooit zo onder de indruk te zijn geweest van thriller als van deze.

avatar van Pecore
4,0
Geen rechercheurs met een seksverslaving, een drankprobleem of een of andere sociale afwijking. Geen wilde achtervolgingen en schietpartijen. Gewoon een stel politiemannen die hard werken en een zaak proberen op te lossen. Verfrissend en vermakelijk, deze reeks.

avatar van Insignificance
4,0
Voor hen die houden van wat realisme in hun misdaadbestrijding. Want dat krijg je hier wel met deze dader en hoe het allemaal uitpakt. Serieus politiewerk met grommende, mopperende agenten die de druk en vermoeidheid voelen. Nog steeds nauwgezet (en niet bang om toeval een rol te laten spelen), maar voor mijn gevoel met wat meer tempo dan in de eerdere delen. Zo is er weinig of in ieder geval minder aandacht voor Becks persoonlijke leven en ligt de focus meer op zijn collega's en de zaak, of zaken eigenlijk, met daarbij ietsje meer actie.

Niet van het spectaculaire soort uiteraard. Meer qua onderzoek en ontwikkelingen daarin. Behoorlijk beklijvend, temeer omdat het om kindermoorden gaat. Leuk is de houding ten aanzien van, de tijd stond niet stil, computers. De heren zijn er niet dol op. Ze moesten eens weten. Het zet ook de eerste stapjes op het gebied van maatschappijkritiek. Er schijnt meer aan te komen in de volgende delen. Weet nog niet wat ik daarvan moet denken. Hier zit het niet in de weg, maar het valt wel erg op. Ben benieuwd. Hoe dan ook, vier vette sterren voor deze.

Gast
geplaatst: vandaag om 17:38 uur

geplaatst: vandaag om 17:38 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.